Advertisement
Published: March 8th 2011
Edit Blog Post
Beste mensen,
Vandaag enkel een geschreven bericht. Foto's opladen lukt hier niet. 'Hier' dat is in Pout in een cybercafé.
We zijn gisteren morgen maandag 7 maart goed aangekomen in Keur Moussa. We werden verwelkomd in het gemeentehuis. We maakten er kennis met de groep "comité de pilotage" van Kemopodi. Dat is de werkgroep van de drie gemeenten. We stelden ons ook voor. We overliepen nog eens het programma van de komende dagen, we overhandigden de fototentoonstelling. Daarna ging het richting Francois, lid van de werkgroep, waar we konden genieten van een lekkere maaltijd. Het was gezellig, de sfeer was perfect. We zongen ook het lied dat Mong heeft geschreven. Iedereen zong mee. Na de worstelwedstrijd op tv, moeten wij ook een worstelmatch houden. Een match die zal doorgaan in Diender op donderdagavond. De worstelaars zijn Mong (Boumba) voor Lowazone en Francois voor Kemopodi. Dat belooft. We kijken er naar uit.
Daarna stapten we de taxi's in en reden we richting Pout. Op 8 maart is het Internationale vrouwendag en daarom was er op de vooravond een manifestatie georganiseerd door de vrouwenbewegingen. De minister voor vrouwenzaken was aanwezig, de pers, tv, enz. Er was een grote ambiance met mooi
maandag
eerste dag in Keur Moussa
Kennismaken opgedirkte vrouwen, veel muziek, speeches van sterke vrouwen. Het was mooi om er bij te zijn.
Daarna konden we eindelijk kennis maken met de gastgezinnen. Iedereen was benieuwd.
De lowazoners werden verdeeld over de 3 dorpen om daar ter plaatse de avond door te brengen, te eten met het gezin, te spelen met de kinderen, te babbelen met de mannen en de vrouwen enz. Elkeen had heel wat te vertellen, iedereen had leuke ervaringen. Het is fantastisch om ondergedompeld te worden in deze cultuur. Het blijft een ongeloofelijke ervaring om samen te leven (al is het maar voor even) met een Senegalees gezin.
Op dinsdag spraken we af om 9u aan het gemeentehuis van Pout. Naar Afrikaanse gewoonte waren sommigen veel te laat. Iedereen had elkaar veel te vertellen over het verblijf in het gastgezin.
Het zullen herinneringen zijn om nooit te vergeten.
Vanuit Pout trokken we naar het Poste de sante. We werden er rondgeleid door de dokter. De Poste de santé is verantwoordelijk voor een volledig district. In een district zijn vele cases de santés die heel lokaal werken.
We bezoeken ook nog twee gezinnen waar hersenverlamden kinderen wonen. De ouders krijgen steun van
maandag
overhandigen van de fototentoonstelling een relais (een vrouw die als contactpersoon optreedt in een wijk). Dit kadert in een project van Annemie Mortier van Merendree. Zij leidt de relais op die op hun beurt de ouders leren hoe ze hun kind moeten verzorgen, eten geven enz. Het was aangrijpend.
Daarna gingen we middagmalen bij de burgemeester van Pout. We zaten met z'n allen in het grote salon en aten van grote schotels met fruit, joghurt en thé achteraf. Na een grote groepsfoto moesten we opnieuw verder. Dit keer trokken we naar Diender naar Lac Tanma. Een meer dat op een aantal tientalllen jaren volledig droog is komen te staan door erosie, boskap, droogte enz. Vroeger konder hier groenten en fruit geteeld worden. Maar er wordt aan gewerkt. Er worden opnieuw aanplantingen gedaan om water vast te houden. Op sommige plaatsten kan men al opnieuw wat groenten telen. Het zal nog veel tijd vergen.
De dag zat er nog niet op. We reden verder naar een case de santé in Diender. Er werd ons uitgelegd hoe men daar werkt, met de weinige middelen die er zijn proberen ze toch te voldoen aan minimum gezondheidszorg.
De tweede dag zit er op. Iedereen trekt
maandag
een lekkere maaltijd bij Francois terug naar zijn gastgezin om te genieten van een tweede avond vol Senegalese vrijheid.
Foto's volgen later. Dat is beloofd.
Advertisement
Tot: 0.097s; Tpl: 0.012s; cc: 8; qc: 51; dbt: 0.0615s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb