Advertisement
Published: March 1st 2009
Edit Blog Post
zoals gezegd zijn we donderdag uit iguazu vertrokken... wel gescheiden van elkaar, aangezien er een paar probleempjes waren geweest bij het boeken van de vluchten, zaten we niet op dezelfde vluchten...
ik ben om 14 uur uit iguazu vertrokken en de chicos om 19 uur, ik heb op hen gewacht in de luchthaven in buenos aires... we hebben daar dan allemaal samen de nacht doorgebracht op een bankje of op de grond, aangezien onze vluchten de volgende ochtend pas om 6 uur vertrokken... we leken wel een stel zwervers...
vrijdagochtend om 6 uur dus verder gevlogen richting zuiden... weer op gescheiden vluchten... dus ik heb 4 uur in el calafate luchthaven op hen gewacht omdat zij over ushuaia moesten en geen rechtstreekse vlucht hadden...
maaaar tegen 13 uur vrijdag waren we weer allemaal samen en klaar voor het tweede deel van ons avontuur in de natuur...
vanaf het moment dat ik in het vliegtuig over patagonië vloog, was het al duidelijk dat dit iets heel anders zou worden dan ons eerste deel van de reis... een ruw landschap van rotsen en lage begroeiing, meren en bergen, met af en toe sneeuw op de toppen... de temperatuur toen ik aankwam
op de luchthaven van el calafate was dan ook maar 10 graden en een serieus verschil met de tropische warmte van het regenwoud...
de weg naar de hostel liep ook dwars door het woeste landschap... in de verste verte geen huizen of dorpen te bekennen, enkel één weg, die door die woestenij liep...
na een klein uurtje rijden bereikten we dan het dorp van el calafate... een klein op toerisme gebaseerd dorpje, dat een beetje te vergelijken valt met zwitserse bergdorpjes... overal ook die typische houten chaletjes enzo...
onze hostel lag iets buiten het centrum en was inderdaad ook zo een hele grote chalet... jonas en lucie sliepen op een tweepersoonskamer en aangezien ik wel graag in een jeugdherberg-omgeving ben, had ik voor een hostel-kamer gekozen... met drie andere onbekenden op een kamer, stapelbedjes en ergens op de gang douchen en toiletten... alles was wel super in orde, twas allemaal netjes en proper, dus helemaaaaaaal geen probleem...
vrijdag in de namiddag zijn de chicos gaan paardrijden, maar ik had daar ni echt zin in, dus ben ik maar een wandelingetje gaan maken door het dorpje, een beetje gaan rondkijken en rondneuzen...
aangezien een hostel ook in het
principe verkeert van zelf koken in een gemeenschappelijke keuken enzo, zijn we dan ook onze spulletjes gaan kopen en hebben we een slaatje met een steakje gemaakt... we snapten eerst het principe niet zo goed... er was nergens bestek te vinden... wij overal gaan zoeken achter vorken en messen, hier en daar eentje gevonden en meegenomen... totdat er mensen kwamen vragen of we hun vorken toevallig hadden... ja, blijkbaar moest je om bestek gaan vragen aan de receptie en een waarborg betalen, omdat er anders teveel bestek verdween... arme mensen, wij zomaar hun bestek stelen 😊
we zijn dan maar vroeg in ons bedje gekropen, want de volgende dag again, dé grote dag... excursie naar de glaciar perito moreno... waar we helemaal voor naar het zuiden gereisd zijn...
om 8 uur sochtends vertrok ons busje richting gletsjer via een klein grindbaantje richting gletsjer...
onderweg zijn we keiveel wilde dieren tegen gekomen... arends, emoes, steppe-hazen, condors, ... we zijn dan ook ergens gestopt op een soort range, waar ze schapen kweekten... dus een hele kudde van die langharige schapen gezien en ergens ertussen liep een baby-lamatje, dat uiteindelijk zo tam was dat da mee bij die farmer binnen leefde 😊
na anderhalf uur langs het baantje en veel indrukwekkende beesten en landschappen te hebben gezien, reden we dan het nationale park binnen... niet veel later konden we onze eerste blik op de gletsjer werpen... we kwamen door de bocht en daar lag hij, aan het uiteindelijk van een groot meer zagen we een grote witte laag te voorschijn komen...
onze bus is dan daar gestopt... we zijn afgedaald naar de oever van het meer en hebben een uurtje langs het water gewandeld met prachtige zichten op de gletsjer zelf en een schitterende natuur... wandelen over rotsen, het lichtblauwe water en een bewolkte hemel, die het mysterieuze en reuzachtige van die sneeuw/ijsvlakte alleen nog maar benadrukte...
na een uurtje wandelen kwamen we terug aan onze bus, die ons naar de gletsjer zelf zou brengen... onderweg een alfajore eten op de bus (een typisch gebakje van hier, dat ik voor al mijn trouwe lezers meebreng als ik naar huis kom) en effe op adem komen van de pittige klim op het einde van de wandeling...
een half uurtje later stonden we aan de glaciar perito moreno, klaar om een tour te maken langs ideale uitkijkplaatsen en panorama-dingetjes om
de gletsjer van alle kanten te kunnen bekijken... deze tour was zonder de gids en konden we dan ook op ons eigen ritme doen... ons lunchpakketje mee en wandelen maar... ik ga in herhaling vallen als ik zeg dat ik nog nooit zoiets gezien heb... wat een immense witte vlakte... allemaal ijspieken, die naast elkaar steken als tandenstokers in een potje... aan de zijkanten vormt dat van die immense muren van sneeuw/ijs waar af een toe een stuk afbreekt met een lawaai om u tegen te zeggen... dan weerklinkt door heel de vallei een geluid wat lijkt op donder en tegelijk iets wat openbreekt... daarna valt het ijs in het water en geeft dat een stof/waterwolk en brokstukken die in het water drijven... voor even waan je je op één van de polen, tussen de ijsbergen... de stilte tussen de afbrekende brokstukken is al even adembenemend als het afbreken zelf... een uithoekje van de wereld, een stille plek, je ogen de kost geven en genieten... ergens op een bankje je lunchpakketje bovenhalen en gewoon zitten, zwijgen, eten en je laten overdonderen door wat die natuur toch allemaal te bieden heeft...
na twee uur en half rondwandelen en van het
uitzicht genieten, was het tijd om terug te keren naar de bus en het laatste deel van onze tour aan te vatten... een boottocht op het meer tot vlakbij de gletsjer zelf... ijskoud was het op het water, maar het uitzicht was prachtig... heel de tijd zitten koukleumen op het dek, maar blijven staan en blijven kijken en genieten van de natuur... een uurtje zo rondvaren om alles eens van dichterbij te bekijken en pas echt te beseffen wat een dikke laag ijs je voor je hebt, snel een warme chocomelk bij het terugvaren en onze tour zat erop...
ons busje heeft ons moe maar ooooh zo tevreden terug naar de hostel gebracht... na een warme douche zijn we naar het dorpje gegaan om snel nog iets te eten, maar veel meer dan dat konden we ni meer aan en we zijn dan ook weer vroeg in ons bedje gekropen... cansada pero feliz... 😊
vanochtend om 8 uur zijn we dan terug richting luchthaven vertrokken voor een ganse dag terugreis richting cordoba... waar we terug in onze vertrouwde 35 graden zijn toegekomen en onze vaste stek terug hebben opgezocht, klaar om morgen te beginnen voor de volgende periode
hier, als in zes weken pediatrie...
het was ongelooflijk, immens, prachtig, ... ik kan er nog meer grote woorden tegen aan smijten, maar ik denk dat mijn enthousiasme en verrukking zo al op zich spreekt...
ik heb twee keer deze week het gevoel gehad van man, wat een onbenullig klein dingske ben ik en toch sta ik hier...
de ervaring van argentinië op zich en dan deze week er bovenop... leven in de volle zin van het woord...
en ik denk dat het hier niet misplaatst is om nog iets te zeggen:
mama en papa, echt super bedankt om mij al die kansen te geven, dat ik dit allemaal mag en kan doen !!! en dan ineens ook oma en opa en moeke en vake, voor de finianciele extratjes die mijn reis nu ook hebben gesponsord...
dikke dikke dikke zoen xxxxxxxx
ps: fotos komen morgen, ze zijn nu nog aan het overladen van mijn fototoestel op de pc, het waren er redelijk wat, vandaar... 😊
Advertisement
Tot: 0.088s; Tpl: 0.014s; cc: 7; qc: 44; dbt: 0.0611s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Oma en Opa
non-member comment
wij zijn blij dat je zoveel gezien hebt wat een ervaring om nooit meer te vergeten geniet van het weekend met papa en mama wij tellen af, jij misschien niet zoveel te beter groeten aan mama papa en marc