guardia numero 3

---

zoals elke maandag, hebben we gisteren weer ons beste beentje voor moeten zetten wat betreft wacht doen…
ik heb al verteld dat er een groep is die de shift van 12 uur tot 4 uur ’s nacht doet en een groep die het dan overneemt van 4 uur tot 8 uur… de twee voorbije keren hebben jonas en ik de shift van 12 tot 4 meegedaan, zodat we konden slapen en dan 4 uurtjes werken en terug naar huis gaan…
nu deze keer zei ineens één van die dokteressen dat we de shift van 4 tot 8 mee moesten doen… natuurlijk hadden lus (want zij staat nu mee in de maternidad en jonas in de clinica) en ik net frisdrank zitten slurpen tot en met om zeker te zijn dat we tot 4 uur zouden kunnen wakker blijven… lap eh… zo wakker als iets moesten we daar in een bedje kruipen om om 3u50 er al weer terug uit te komen…
ik verzeker het jullie, das echt zooooo pijnlijk… en zeker omdat er van 4 tot 8 nauwelijks iets te doen is in da ziekenhuis… tegen half8 komt dat een beetje terug op gang, maar al die tijd daarvoor is het echt vechten tegen de vaak…
en die dokteres die dan een praatje wilt slaan, dus concentreren a volonté om alles in redelijk deftig spaans uitgelegd te krijgen… alle gewoontes en tradities van belgië uit de doeken moeten doen… begin maar eens over Brugse kant en Antwerpse handjes en dergelijke te vertellen…
zolang het over barbecue en over het weer gaat, dan krijgen we ’t nog gezegd, zeker op dat uur, maar anders begint het toch moeilijk te worden… wat is de traditionele kledij van belgië? hebben wij een dans van bij ons? ik zou het in ’t nederlands nog ni uitgelegd krijgen, denk ik…
gelukkig hadden we ’t tot twaalf uur echt suuuuperdruk gehad, want anders had het vragenvuur voor het slapengaan al plaatsgevonden…
we hebben vanaf 5 uur in de namiddag tot 12 uur effectief 105 patiëntes gezien, waarvan er 23 zijn opgenomen, waaruit 18 kindjes geboren zijn, waaronder 1 tweeling…
eeeeeeeeen volgende maandag mag ik zelf een bevalling doen !!!! mijn laatste wacht en mijn laatste kans om zelf een bevalling te doen, de dokteres heeft het beloofd…
nu eens zien wat de Argentijnse beloften betekenen…

verder kan ik alleen melden dat we donderdag alweer zijn uitgenodigd door de assistenten van de clinica… (valeria van de piletta, geeft een barbecue op haar dakterras en daarna een stapje in het uitgaansleven van cordoba… ze had me op facebook gestuurd: tengo un amigo que quiere conocerte… (een of andere Argentijn die ik nog nooit gezien heb, wilt me leren kennen… macho cultuur… daar zeg je me wat…))
enfin, tis goed voor ons spaans en om nieuwe mensen te leren kennen en om ons gewoon super te amuseren…

we hebben het hier echt fijn…
kleine strubbelingen vinden al eens plaats, ochtendhumeurtje (en neeeeeeeee, niet ik… again, die verbaasde gezichten mogen weg) of ergernisjes, da kan ook ni anders met zn drietjes zo constant samen...

ik ga het vandaag hierbij houden… jullie raden al dat er na de barbecue op het dakterras wel weer fotos en tekst genoeg gaan zijn om met jullie te delen…

kusjes xxxx…

---

Comments

[verotje]

:) als je terug bent mag je mij ook wa spaans leren zodak volgend jaar mee naar Ecuador kan als monitor. En amai seg die bbqen daar gelijk wij elke morgen ontbijten :d Als het maar smaakt he mie. Dikke zoen X