Advertisement
Published: October 10th 2006
Edit Blog Post
Fregat Birds
Vuile vieze smerige grote aaseters. Kunnen zelf nix vangen dus jatten ze alles. En jawel, als je denkt dat het nooit meer gaat gebeuren, gebeurd het toch. Zal je altijd zien! Eindelijk dus rust en tijd om je flink jaloers te maken.
Inmiddels iets van 37 dagen onderweg en slechts nog 140 (ofzo) te gaan. En het begin in Ecuador begon in het geheel niet slecht. Mooi land man, moeilijk om weg te komen. Tot nu toe was de volgorde:
Quito
Gore stinkende grote stad. Boeiend voor heel kort. Er zijn wel aardige dingen te zien, maar die staan geen verhouding tot spul da ge in Europa kan zien. Eigenlijk alleen gebruikt om een trip naar de galapagos te regelen, mbv een oude kennis van mijn pa. Grappig.
Wel grappig van Quito is dat we daar al mensen ontmoet hebben die je maar blijft tegenkomen. Hier blijkt dus nog meer dan in Azie dat er zoiets is als een Gringotrail...
Galapagos
Wauw man, Super. Acht dagen (wel lang, maar absoluut de moeite waard) op een boot met Europeanen. Gekke Ieren, toffe zwisters, aardige Italianen en zowaar niet onaardige Israelies. Kiek moar naar de ploatjes.
Otavalo
Mooie omgeving. Goede wandelingen. Geen Kut-honden. Grote markt. Ouwe vulkanen waarin nu meren met eilandjes
liggen. Dat heb je hier zoal. Raar maar waar
Mindo
Cloudforest met veel vogels en super natuur, zo werd gezegd. Viel erg tegen. De Lonely Planet schrijft dan dat zo iets tof is en dan denkt half ecuador daar iets op te moeten zetten. Alleen dat lijken ze dan weer niet echt te kunnen. Beetje amateuristisch. Sturen ze je op pad voor een wandeling en dan loop je langs graafwerkzaamheden, enzo, zonder normale wegwijzer enzo. Loop je daar te vloeken en te ploeteren. Margaux lachen, wat ook niet echt helpt. Geen vogel gezien. Rare vogels die ecuadorianen
Banos
Wauw kicken. Heel veel te doen, samen met die, opnieuw tegengekomen, gekke Ieren.
Bungyjumpen (Margaux ook altijd met haar fijne plannen)
Fietsen naar de Jungle (we blijven Nederlanders. Die Ieren vonden het beduidend minder)
Hiken (de Ierse dame bleef maar ´fuck you, uphill´ roepen, waardoor wij het idee kregen dat ze het ook wat minder vonden)
Vulkaan die anderehalve maand geleden is uitgebarsten. (Met Quads over de ravages gereden. Bar bar.. (En wij maar wachten tot die Ieren doorhadden hoe de Quad werkte)
En dus de Klotige Honden (Margaux en de Ier werden gebeten door
een hond. Een paadje wat niet de bedoeling (prive) bleek te zijn !!! Zware straf voor een klein vergrijp! Zag er lelijk uit, maar viel heel erg mee. Wat wel bleef, was een hardnekkige angst voor honden. En dat terwijl ik een foto stond te nemen van een roos ofzo. Hahaha. Kies dan ook een veilige hobby, dacht ik nog)
Riobamba en de Chimbarazo
Een geplande drie daagse trekking verliep allemaal wat anders dan
gepland.....daar liepen veel argressieve honden, het regende en het was zwaar. Dus hebben we rechtsomkeer gemaakt en zijn we met de taxi naar een refugio op 4800 meter gegaan. Koud daar maar erg mooi. Pas na zonsondergang konden we de hoogste berg van Ecua zien in het maanlicht. Mooi man. De volgende dag ontmoeten we bij de
tweede refugio (5000) een stel engelsen waar we al een paar dagen mee optrokken. Met de mannelijke helft van het stel ben ik naar 5240 meter gelopen. Erg uitputtend. Om de 25 meter stoppen en op adem komen. Maar geen hoofdpijn zoals ´s nachts, als gevolg van
hoogteziekte. Ik lijk daar dus gelukkig weinig last van te hebben. Margaux meer, als ze zich niet teveel inspant. ´S middags
Steve Irwin dood?
Welnu, de nieuwe is opgestaan! teruggelopen naar de weg, ruim 1200 meter lager, door een steeds afwisseld landschap. Wederom erg fraai.
Riobamba - Alausi (oftewel Riobamba - Devils Nose)
Treinreis bovenop een trein. Kicken. De devil bleek in de staart van het traject te zitten, toen de trein ONTSPOORDE. Nah ja zeg. In tegenstelling tot gezeur en gemekker in Nederland, leggen ze het onspoorde treinstel weer op de rails, alsof het om een lekke band gaat. Zo´n adrenaline shot is overigens erg lekker. Net als die Bungyjump. Eigenlijk was het meer een swingjump. Anyhow je springt wel 40 meter naar beneden en je hoopt maar dat het goed gaat. Wel heel gek. De beslissing om te springen heb je 2 uur daarvoor al gemaakt en een terugweg is er wel, maar die is voor mietjes.
Dus je gaat daar staan op die railing en je denkt nog dat je je redelijk rustig voelt, al laten de fotoos zien dat dat niet zo is. En dan....3.....2.....1......AAARRRGGGHHHHHH....heel maf.....de afgrond komt op je af....je ziet wel wat....vooral groen....en zwart....en dan hang je daar....niet dood dus.....en dan de benen weer vol.....adrenaline.....wauw man
Cuenca
Aardige stad. Voornamelijk daarheen gegaan voor een 2 daagse trekking door een Park. Weer
Patcha, the good dog
Een geleend van het Hostal. Just in case....Bij Otavalo in de buurt en wind, modder en regen, verdwaald en dan weer niet, op en neer. Voor het eerst de tent gebruikt in de middle of nowhere. Zelf waterfilteren en poepen en piesen bij temperaturen van rond het vriespunt (in de tent bleef het zo rond de 10 graden en in de goede slaapzal zelf warm). Geweldig. Mooi landschap met allemaal
meertjes. Maar afzien dus. Om 8 uur begonnen met lopen en om
15:00 klaar. Pfoeiii. De eerste tocht dus erg geslaagd.
Vilcabamba
Nu!!! Rust, nix doen, hangmatten, webbloggen, Castaneda lezen, bier drinken, filmpje kijken, potje tafeltennissen, poolen, zwemmen, beetje dagdromen, Incatrail boeken, kieken noar de meskes, bier drinken, ouwehoeren, stukje lopen.
Hahaha, en dat terwijl je ook in Nederland kan zitten, met komende herfst, Bos en Ellende, Champions League gedraak, Schaatsen, GTST, KPN, kindergeblehr, Noord-Korea-getobd.
Sorry hoor, maar kom dan ook hierheen!!!! Kost geen drol en het eten is lekker (bier ook trouwens), etc etc. etc..
Nou Dag maar schatjes. Meer vanuit Peru waar we morgen ofzo heen gaan. Het leven is goed!!!
Advertisement
Tot: 0.111s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 81; dbt: 0.0766s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Operaspook
non-member comment
Val dood, leef jij nog...?
Hey Pugo, long time no message. Maar nu ben ik hardstikke blij weer wat van jullie te horen (en zien). Wat een belevenissen zeg, toppie. En die foto's zijn ook cool, ga zo door. Tnx en bon voyage. Eric H. te A.