Ciudad Perdida hike


Advertisement
Colombia's flag
South America » Colombia » Santa Marta » Ciudad Perdida
March 12th 2012
Published: March 24th 2012
Edit Blog Post

Om half 9 werden we opgepikt aan onze hostel in Taganga, samen met nog Duits en Iers koppel. Daarna naar Santa Marta (druk stadje aan andere kant van berg), om daar nog een hele tijd te moeten wachten in de stikkend hete zon op nog mensen dat mee zouden gaan. Nog 3 meisjes, waaronder een Belgische Limburgse (die dan nog iemand kent dat ik ken, it's a small world).

Lange jeeprit, die nog eens onderbroken werd om te tanken op de old scool way: bidon, slang, effe aan uiteinde bidon zuigen en dan loopt naft door de slang.

Dan reed jeep zandweggetje in, en dachten we dat we er bijna waren .. NOT. Nog een uur bergop door wat je eerder als een rivierbedding kan beschouwen dan als een weggetje. Iedereen in jeep (en vooral degenen dat in de 'koffer' zaten - ja Dimitri) werden grondig door elkaar geschud.

Dan finally aankomst in dorpje van Jesus (Geesoes uitgesproken, niet Jezus op zijn engels zoals de Ieren altijd deden :P), onze gids. Waar we make-your-own-sandwich lunch kregen, mmmmmmm!



En dan begon de hike ... eerste stuk was nog gemakkelijk, naar een riviertje waar we in konden
First lunchFirst lunchFirst lunch

Before any hiking was done
springen. Maar daarna begon het .. bergop in stoffig zand, aan heuvel waar maar geen eind aan leek te komen. We werden wel goed gesoigneert, onderweg watermeloen en sinaasappels gekregen. Gedragen door de ezels dat voorop gingen of door onze andere 'muilezel' Enrique, onze kok. Eerste dag 4u wandelen waarvan toch wel de helft bergop :s.



Eerste slaapplaats was de beste van de 4: hangmatten! Al betwijfelde ik wel of ik na een hele namiddag lopen wel een goede nachtrust zou krijgen in een hangmat en niet geradbraakt wakker te worden volgende dag. De fleece dekens dat bij de hangmatten lagen waren ook wel super, allemaal disney/sprookjes figuren. Khad me nen Lion King en Mickey Mouse toegeëigend :D.

En super geslapen! Niks rugpijn ofzo. Geluid van krekels en kikkers ook geen last van gehad, wel een beetje van Philippe (Ier) zijn gesnurk en hond dat in de buurt van mijn hangmat kwam liggen (makkelijk te merken: stonk uren in de wind).

De 3 meisjes hadden minder geluk, die gingen de hike in 4 dagen ipv 5 doen en gingen volgende dag veel vroeger als ons vertrekken (6u versus 8u30). Het was 's nachts beginnen te regenen en ze zijn in de gietende regen moeten vertrekken. Wij hadden chance, half uur voor wij moesten vertrekken was het gestopt met regenen.

Volgend dag werd onze groep aangevuld met 2 Colombianen en een Pool. Die hun bagage voor de rest van de hike gedragen werd door ofwel de ezels, ofwel de gids als de weg te moeilijk werd voor de ezels.



Samenvatting van de 5 dagen:

* Slaapplaatsen: hangmat, aparte bedden, tentjes (slechtste slaapplaats - super dunne matraskes en vieze ruwe dekens) en terug de hangmatten. Laatste nacht in hangmat wel heel slecht geslapen, vooral omdat hangmat helemaal scheef hing en je er niet goed in kon liggen. Had geen zin om 's nachts te wisselen, dus pas 's morgens gedaan toen ik normaal gezien nog 2u kon slapen, wat ineens maar een half uur werd omdat gids toch al sneller wou vertrekken. Eigenlijk was het schuld van Dimitri en Philippe, dat véél vroeger opstonden dan afgesproken en waardoor kok al vroeger aan ontbijt begon en waardoor iedereen dan ook moest opstaan ..

* 's Nachts: kikkers, krekels, gesnurk (vooral laatste nacht toen we met 4 groepen samen in lodge waren, voor de rest van nachten waren wij altijd de enigen), regen met pijpenstelen (perfect, dat het er 's nachts maar allemaal uit valt), - Nathalie, effe NIET lezen- bij het naar wc gaan 's nachts grote bruine kikker (ik zou het zelfs ne pad noemen) dat net voor deur van wc zat. Ik weet niet echt met welke geluiden ik ne kikker moet wegjagen dus heb hem recht IN het wc kot gejaagd ipv weg ervan. Dan maar wc ernaast. Note to myself: volgende keer hoofd-lamp-lichtje meepakken. Gewoon mini-pillichtje is beetje onhandig en blijkbaar grappig (zie onduidelijke foto :P).

's Avonds altijd vroeg gaan slapen, ofwel moe van de hike ofwel viel er niks te beleven .. Laatste was bij mij toch wel half 9 :P.

* Ontbijt, altijd in orde: muesli yoghurt en fruit, toast met kaas, maïspannekoeken (ni lekker), toast met ei

* Middag/avondmaal, altijd njammie njammie en zéér grote porties: rijst met kip, rijst met vlees, tagliatelli, nog iets anders pasta achtig, maaltijdsoep. Altijd mooi bord leeggeten en meestal nog gaan bijhalen (die rijst was altijd kei lekker!). Ja vok en Kas, ik ben wel ne goeien eter zene!

* Weer: enkel allereerste dag wat zon gehad, voor de rest altijd bewolkt, soms wat drizzel-regen (verfrissend), de grote buien vielen er 's nachts uit. Dus perfect weer om zware inspanningen te doen.

* Weg: bergop, rechtdoor, over rivierkes via stenen, door rivierkes op de blote voeten (of sandalen), naast rivierkes, bergaf (en dan denken 'fok, op terugweg moet ik dit stuk terug bergop), over boomwortels, na de regenbui van de eerste nacht: modderwegen, gladde stenen, dus oppassen en afzien geblazen.

* Onderweg: lag er altijd wel een verfrissende snack klaar na zwaar stuk, achtergelaten door Enrique die altijd voorop snelde. Een keer hadden we wel pech, andere groep had appelsienen dat voor ons klaarlagen opgegeten 😞. Een paar andere groepen dat op terugweg waren tegengekomen (waar er een paar een serieuze regenbui op hun dak hadden gekregen en er dus redelijk verzopen uit zagen - wel pech, want was overal redelijk klammig, dus natte kleren drogen niét). Altijd hetzelfde aan, 's morgens terug in klammige stinkende kleren :s.

Woord-spellekes doen onder het wandelen (die stilvielen bij den bergop) (de landen/steden met een A en D waren het rapste op).

Ook veel indigenas (= lokale stammen) tegengekomen, die u dan huppelend terwijl je net aan het sterven bent op een steil stuk inhalen.

* Indiginas (lokale stam): hun hutjes zijn rond en hebben een palmdak. De meisjes/vrouwen dragen een ketting, de jongens/mannen herken je aan hun tas dat ze altijd dragen. Ze hebben allemaal een lang wit (beige door het vuil) 'kleed' aan en de mannen meestal ook katschou botten (rubberen laarzen). Loop daar maar eens 5km in .. blijnen! :s

Vanaf 17j zijn de jongens 'man' en dragen ze een broek. Ze mogen dan een meisje uitkiezen, die zijn vanaf 13 a 14j huwbaar en moeten elk jaar een kind 'produceren' (nice life).

Het eerste jaar dat ze getrouwd zijn wonen ze in hetzelfde hutje, vanaf het eerste kind wordt er een hut bijgebouwd: mama woont met dochters in ene hut, papa met zonen in andere hut. Zodat de dochters vrouwen dingen aangeleerd krijgen en de zonen mannenstuff. Stereotypen, ge kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen! Op de vraag hoe ze dan aan kinderen komen waren we niet zeker of we het antwoord van onze gids wel goed hadden verstaan, iets met 'rivier' :P.

De doden worden in hun eigen huis ingegraven (begraven), iedereen trekt
WatermeloenWatermeloenWatermeloen

Normaal lust ik dat niet, maar na een uur bergop is het een welkome verfrissing
dan weg en laat het huis alleen voor 3 a 4j. Al zou dat ondertss een kortere periode geworden zijn.

De mannen hebben een poporo, een soort kalabas-ding met stokje aan. Waar ze coca bladeren en karakollen schelpen in doen, dat dan met elkaar mengen en blijkbaar zou dat een verdovend effect hebben (of zoals de gids het verwoordde: energie). Ze wrijven dan met de stok waar dan een beetje van die mix aan is blijven plakken langs de stok die uit de kalabas steekt, waardoor er beetje aan blijft plakken en de stok op de duur breder en breder wordt (hmm, kunde nog volgen?). Soit, ze zeggen dat 'hoe breder de stok', hoe meer 'gedachten, zielseroerselen' het bevat. Ze gebruiken dat middeltje als ze bv. lange afstanden moeten lopen of om in slaap te geraken (maw, altijd dus). Ze vervangen hun poporo om de 3 a 4 maand, omdat dan het ding aan de stok te groot is. (ofzoiets)

Tot zover mijn interessante weetjes over de indiginas.

* Muggen: jah .. allemaal naar mij dus. Ik en Philippe waren de enigen dat muggenbeten kregen, de rest zorgde er dus wel voor dat ze altijd bij ons in de buurt stonden. Heb me altijd ingespoten met muggenspul en nog gebeten, vooral 's avonds. Dus op duur deed ik 2 broeken over elkaar aan, broek in kousen, sjaaleke om .. geen zicht, maar niemand dat me daar kent buiten Dimitri. 's nachts al krabbend wakker worden .. tof tof. Eerste 500m meter bij start van wandelingen telkens superjeukende enkels in mijn wandelschoenen.

O ja, mss niet het vermelden waard: maar ik ben er op die 5d toch 2 te snel afgeweest! Revenge!

* Fauna: gene vette. Buiten een paar vlinders, een paar vogels, gekko's, koeien, ezels en mieren, niks speciaals gezien. Wel paar mooie vogels: helemaal zwart en onderaan knalrood. En ook een paar met geel, maar niet goed genoeg kunnen bestuderen. Oh, vuurvliegjes gezien!! Allereerste keer. 't zijn niet de ogen dat lichtgeven maar ander paar 'ogen' iets eronder. Wel cool .. tot Philippe vuurvliegje bijna vermoordde (door het in de lucht te smijten zodat het terug verder zou vliegen, blijkbaar doen die dat niet ..)

Ook weer dezelfde soort mieren als in Costa Rica, degenen dat bladeren van bepaalde boom verzamelen en daardoor met stukjes bladeren boom aflopen, op hun eigen padje, hun eigen 'snelweg' naar hun nest. Very cool.

* Ciudad: 1000-en trappen tot boven (weer effe afzien) en dan .. MUGGEN! maar ook wauw, vooral het stuk dat te hoog (ijl?) was voor muggen. Wij waren daar zo goed als alleen, buiten een paar andere colombianse toeristen en een paar militairen (goed verstopt in de mist). Komen maar 2 groepen per dag van max 15 pers .. 1 groep in de voormiddag en eentje in de namiddag. We hadden wel geen zon, eerder mist en wat drizzel regen, maar was toch nog goed genoeg weer om onder de indruk te komen van de stad dat het ooit geweest was.

Stad is 700AC oud en zouden 2000 tot 4000 mensen geleefd hebben. Tot de spanjaarden colombia binnenvielen. Toen zijn de inwoners van de stad halsoverkop de bergen ingevlucht omdat ze schrik hadden dat de spanjaarden hun stad ook gingen ontdekken en plunderen en vrouwen verkrachten en hun als slaven nemen. Ze zijn toen allemaal in de bergen omgekomen van de honger en koude. En de spanjaarden hebben hun stad nooit ontdekt .. triestig verhaal. Vooral als je weet dat je eens je aan het dorpje van Jesus bent (wat vanuit
VooropVooropVoorop

(een van de zeldzame keren ;)
de kust 2u met auto is .. en in die tijd bestonden nog geen auto's), nog 3 dagen moet lopen in de middle of nowhere / de weg moet weten / en 1000-en trappen op moet om er te geraken! Ciudad Perdida is pas in de jaren '70 terug ontdekt door grafrovers ..



En hoera! Mijn kniëen zijn al zover terug 'in orde' dat ik nu ook al terug in het wild naar de wc kan gaan. Driewerf hoera!

ps. credits voor goede foto's van Ciudad gaan naar Dimitri


Additional photos below
Photos: 43, Displayed: 29


Advertisement

Super fleece dekens!Super fleece dekens!
Super fleece dekens!

Linkse foto beetje mislukt, moet leeuw voorstellen :P


24th March 2012

Hey Saar. Dat ziet er allemaal weer heel tof uit. Vooral die hike is heel mooi. Ik tel ook af ...Ik ben binnenn 3 dagen voor 24 dagen naar Indiaaaaaaa ...

Tot: 0.049s; Tpl: 0.015s; cc: 11; qc: 24; dbt: 0.0248s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.1mb