Advertisement
Published: October 9th 2011
Edit Blog Post
Vliegtuig en aankomst in Nieuw- Zeeland
Om 7u30 namen we de Orlybus vanop het plein Defert–Rochereau richting Paris-Orly. De rit duurde een halfuurtje.
Aangekomen in Paris-Orly konden we onmiddellijk inchecken. We vonden geen plaats om onze bagage te laten inpakken (in plastiek) dus de rugzak ging zo op de band.
Aan de balie was er eventjes bij mij paniek, want de baliebediende vond het vreemd dat we geen retourticket bij ons hadden. Ze liep weg met ons paspoort en 10 minuten later kwam ze pas terug.
Alles bleek ok te zijn, onze working holiday visum hoefden we zelfs niet te tonen.
De eerste vlucht duurde 13 uur. We waren blij om veilig aan te komen op Kuala Lumpur (Maleisië). Daar moesten we ons opnieuw laten inchecken. Er was
maar 2 mensen voor wel zeker 200 man. Lang aanschuiven dus. Uiteindelijk was het onze beurt. Gelukkig had ik op voorhand al alles van working holiday visums afgeprint (alles!!) en ook onze bankaccount.
Dit heb je nodig als je geen retourticket hebt. Je moet kunnen bewijzen dat je instaat bent (de nodige centen hebt) om een retourticket te kopen en tijdig het land te verlaten.
O ja: op het vliegveld
van KL kan je niet met visa betalen, je bent dus verplicht om MR af te halen. Wij hadden slecht 11 MR
Terug op het vliegtuig richting Christchurch. Ditmaal was het iets korter, zo'n 10 uur vliegen.
We vlogen over Alice Springs, (Australië) en Sydney, van dit laatste hebben we niet veel gezien want het was pikdonker – en ergens high in the sky between the clouds-...:-)
Rond middernacht (plaatselijke tijd in Christchurch) arriveerden we, na wel 3 visum controles (voor iedereen trouwens) en onze bagage check – want we hadden een tent mee- en die moest gekuist worden daar...het duurde zeker een uur dat we moesten wachten.
Na dat het al 1 uur gepasseerd was belden we naar onze hostel. Irinka ging ons komen ophalen met haar auto. Na een groot halfuur arriveerde ze met een mini petieterig , krakkemikkig autootje. Het ding viel bijna uit elkaar. Ze had een grote barst in haar voorruit , vanwege een slot dat het stuur moest vasthouden en ze was uitgeschoten. Wie wil er nu zo'n lelijke auto stelen. Na 10 minuten ging ze ook aan de kant om te kijken naar haar voorkant van de wagen ..bleek dat
haar voorlichten niet werkten. Gelukkig zijn we veilig aangekomen in de hostel. Het was 3 uur tegen dat we in ons bed kropen en ijs , ijs, ijskoud. Amper 3 graden buiten en geen verwarming binnen, enkel glas, een ijskoude wc bril op de gang enz...
blij dat de koffie deze morgen heet was!!
Christchurch
In Christchurch zelf valt niets meer te beleven na de aardbeving geweest in februari 2011. Er zijn meer dan 200 pubs en bars gesloten, de supermarkten zijn met de grond gelijk gemaakt, duizenden huizen zijn kapot en het oude centrum (waar iedereen zo trots op was) is volledig vernield.
Vele wegen zijn gewoon spookstraten, huizen en appartementsblokken staan leeg, ruiten uitgeslagen, en het volledig oude centrum staat afgezet met hekkens.
Niemand kan erin. Als je dit , in een net niet uiteenvallende auto ziet in het holst van de nacht is het net alsof je in een thriller terechtkomt.
Wij (Jan en ik) dachten dat het grootste deel wel terug ging rechtstaan en dat het niet zo erg was.
Niet dus!
Deze morgen zijn we naar het winkelcentrum geweest. Even op internet gekeken, een koffie gedronken want we waren verkleumd van de koude (het is hier niet warmer dan 15°C) en wat boodschappen gedaan.
1 -puntje: alles van brood is met soja!!! Maar dan ook ALLES! Er zijn zeker 15 merken van brood, en overal staat er soy flour or soy oil op. Helaas wordt het voor mij geen brood hier...bakkers zoals van bij ons bestaan hier niet.
Ik hou mijn hart vast voor Azië met het zoeken van eten...
We hebben een beetje last van onze jetlag. Overdag willen slapen en geen oog dichtdoen. Hopelijk lukt het deze avond om 'normaal' te slapen.
Deze avond is er een football game (rugby world cup, want dit is hier de nationale sport van Nieuw-Zeeland). Frankrijk tegen Engeland. We zullen zeker gaan kijken, want het is een supergroot park en er is groot scherm, eetkraampjes, kleine bars enz...zal de moeite zijn (hopen we).
We zijn ondertussen ook op zoek geweest naar een auto via verschillende websites. Hopelijk vinden we binnenkort een auto, want alles is hier te voet te doen (na de aardbeving trekt het ganse bussysteem op niks meer).
Daarnet om 16 uur deze tijd , onze eerste mini aardbeving meegemaakt. De tafel was even aan het schudden (ik dacht eerst dat het wind was) tot de volledige muur van de buren beefde.
Er wonen hier in de hostel een aantal bizarre types , na februari. Eentje die zijn huis is onteigend door een bank (bleek dat hij op een boerderij woonde waarvan er goud in de grond is ontdekt) -hupla die man werd zomaar via mail uit zijn huis gesmeten. Zijn hele hebben en houden zit in een auto. Hij is een beetje een kluizenaarstype , maar wel vriendelijk. Het proces tegen de bank loopt nog altijd, en hij weet niet wanneer hij naar huis / of naar zijn eigendom terug kan.
Dan heb je nog de klusjesman, die in een oude caravan woont in de tuin. De buurvrouw is ook een bizar geval – woont nog steeds in haar half in elkaar gestort huis-, maar komt hier koken en wassen.
En dan heb je nog de advocaat. Dé man in pak die ik deze morgen tegenkwam op de gang. De advocaat heeft hier een kantoortje of zo, had ik uit het gesprek begrepen.
Iedereen helpt elkaar sinds de aardbeving.
Advertisement
Tot: 0.04s; Tpl: 0.012s; cc: 11; qc: 24; dbt: 0.0188s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb