Advertisement
Perth is een middelgrote stad en heeft slechts 2 miljoen inwoners. Het is de enige stad dat zo ver gelegen is van alle grote andere steden in Australië. Je moet letterlijk een vliegtuig nemen als je naar Melbourne of Sydney wilt. De meeste mensen wonen dicht tegen het vliegveld, alsook T&M (op 15 minuten rijden). Perth heeft wel een leuk centrum maar het is er niet echt 'oud'. Het is slechts 200 jaar en dus redelijk nieuw. Ook zijn er niet zoveel museums, maar ze zijn wel allemaal gratis. De moeite om te zien is het museum over de aboriginals en de geschiedenis van de abo's in Rottnest Island en de vernederingen die ze moesten ondergaan door de blanken.
De blanken wilden dat de 'wilden (aboriginals)' uitstierven en wilden de kinderen van hen heropvoeden door de kinderen weg te nemen van hun ouders. Ze vertelden de ouders dat hun kinderen naar school werden gebracht en brachten ze nooit meer terug. 200.000 aboriginal kinderen werden ontvoerd van hun ouders. Dit werd gedaan tot in 1970. Mishandelingen, verkrachtingen (ook door priesters en andere mensen die het katholieke geloof wilden opdringen), slavernij, mensen werden vastgeketend aan hun hals en werden op Rottnest Island. Allemaal
vreseijke taferelen.
Ook nu lijden de mensen nog onder het geweld van toen. Vooral kinderen die nooit hun echte ouders hebben gekend. Ook kleinkinderen die hun echte oma en opa nooit gezien hebben, maar wat het ergste is waar Australië onder lijdt is 1: armoede en huisgeweld en 2: drug en alcoholgebruik. Vele 'kinderen' van toen die opgevoed waren in tehuizen of als slaaf bij de rijke blanken moesten werken hebben nu mentale problemen. Alcohol en drugs zijn uiteraard verslavend. En als je als kind niks anders gezien hebt , is dat gemakkelijk om over te nemen ....
In 2005 gaf de Australische overheid voor het eerst toe in hun ganse geschiedenis dat ze een ongelofelijke fout begaan hadden om kinderen van bij hun ouders weg te nemen. Verschillende parochies en bijna alle steden in Australië zeiden 'sorry' voor de 'gestolen generatie'.
Het excuus werd aanvaard. Maar het is uiteraard normaal dat nog niet iedereen dit verwerkt heeft.
Dus verleden week gingen we naar Rottnest Island. Rottnest is zo'n 25 minuten varen van Fremantle (haven van Perth). We kochten een ticket een paar dagen op voorhand en hadden een promo. Dinsdag aan $30 heen en terug.
We huurden die dag ook een tandem. Je moet $50 waarborg betalen en de fiets zelf kost $45 voor een ganse dag.
Het eiland is niet toegankelijk voor auto's! Het leuke eraan is dat het een echt fietseilandje is. We fietsten zowat het ganse eiland af en deden enkele hele leuke stranden. Jan ging een paar keer snorkelen (maar het water was te koud voor mijn tenen) en zag wondermooie vissen! Ik ben blij dat hij (Jan) niet bang is van koud water en om speciale vissen te zien. Gelukkig hebben we een onderwatercamera dus zijn er enkele mooie foto's genomen.
Tip: neem héééééél veel eten mee! Er zijn enkele restaurantjes maar deze zijn 2x zo duur dan in Fremantle. Bv: een portie frietjes hier kost maar liefst $15 per persoon! Het fietsen zelf is ook behoorlijk lastig! Ik had nog nooit zo lang op een tandem gezeten en het was een geknoei in het begin om voorruit te geraken, en te draaien. Haha , het scheelde niet veel of we zaten in de struiken.
Waar Rottnest nu voor gekend staat is zijn Quokka's. Quokka's zijn een soort ratachtige buideldieren. Een kruising tussen een kangoeroe en een ratje (met
dezelfde staart). Het is echt een schattig beest! Je zou het zo willen aaien, tot je de tandjes ziet...sommige zijn wel behoorlijk tam en kun je wel aanraken.
Er zijn 12.000 quokka's in Rottnest Island. Het is alleen op dat eiland en op een kleiner eilandje tegen Albany dat de Quokka's voorkomen en nergens anders op de wereld.
Het was magnifiek om zo'n knaagdiertje te zien! Ik wou dat ik er één kon meenemen naar huis.
O ja, en wij moesten die dag ook enorm vroeg opstaan! We moesten eruit om 4u30 in de nacht, aaaagh, om 5u20 hadden we volgens Jan de bus, maar de bus was een paar minuten vroeger die dag en besloot om niet te wachten (dus we misten de bus). Ook zie je hier op de bushokjes/buspalen geen uurrooster staan. Je moet het dus maar weten als er een bus komt!
We besloten een andere wijk te nemen en daar kwam de 1e bus maar om 6 uur in de ochtend. Onze lichamen waren bijna aan het bevriezen.
De dag zelf op Rottnest was behoorlijk vermoeiend. Met al het fietsen, wandelen, snorkelen,....een sportieve dag. De dag nadien hadden we allebei spierpijn (je kan al
raden waar) ;-)
Advertisement
Tot: 0.068s; Tpl: 0.012s; cc: 9; qc: 22; dbt: 0.0446s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb