Advertisement
Published: October 2nd 2013
Vandaag ben ik naar de East Bay geweest. Dit is een verzamelterm voor het gehele gebied ten oosten van de San Francisco Bay, een gebied zo groot als de provincie Utrecht met tientallen steden en 2,5 miljoen inwoners. Uiteraard kan ik dit in één dag niet verkennen op de manier waarop in San Francisco in 10 dagen heb verkent, maar ik heb wel 3 belangrijke plaatsen aangedaan.
Ik begon de dag in Oakland, met een bescheiden 400,000 inwoners de derde grootste stad in de Bay Area en nummer 47 in de VS, maar het is wel één van de belangrijkste havensteden van het land. Dat blijkt ook wel uit het feit dat er teams uit Oakland meedoen in alledrie de grote nationale sporten in de VS: baseball, basketbal en American football. Dat kunnen een hoop grotere Amerikaanse steden niet eens zeggen, zo heeft Los Angeles geen American football team, San Francisco geen vertegenwoordiger in de NBA en moet New Orleans het doen zonder een baseball team (San Jose en Austin, respectievelijk de 10e en 11e steden van het land qua inwonersaantal hebben zelfs helemaal geen enkele vertegenwoordiging in deze topsporten).
Oakland heeft een zeer klein en overzichtelijk Downtown gebied
met een mooi open-air mall als commercieel hart en daaromheen wat fraaie architectuur, met name in de vorm van moderne overheidsgebouwen en klassieke theaters. Aan de rand van Downtown ligt Preservation Park, waar een aantal Victoriaanse villa's van weleer worden gepreserveerd en iets verderop ligt Old Oakland met meer traditionele Amerikaanse stadsarchitectuur die aan New York of Boston doet denken. De bevolking in Oakland lijkt voor het overgrote deel zwart te zijn of tot een andere ethnische minderheid te behoren, wat toch een iets ander straatbeeld geeft dan San Francisco. De stad heeft de reputatie erg onveilig te zijn en met erg veel armoede te kampen, maar dat viel in Downtown in elk geval 100% mee, deze wijk doet op het oog zeker niet onder voor de mooiste hoekjes van Downtown San Francisco (er was wel veel politie op straat). Het weer was vandaag het slechtste tot nu toe, volop bewolkt en ik voelde zelfs hier en daar een spatje regen, maar meer dan een spatje werd het gelukkig niet.
Vanuit Oakland ben ik doorgetrokken naar Alameda, een klein stadje (formaat Hengelo) op een gelijknamig eiland met een grote marinebasis ernaast, iets ten zuiden van Oakland. Toen ik de
Uitzicht over het flight deck
Met een A-4 Skyhawk aanvalsvliegtuig op de achtergrondexcursie naar de USS Midway misliep in San Diego ben ik gaan googlen en wat blijkt: er zijn aan de gehele Amerikaanse westkust welgeteld twee vliegdekschepen te bewonderen, en laat de tweede zich nou net in Alameda bevinden. De USS Hornet heeft veel actie gezien tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Korea en is in de jaren '60 en '70 herhaaldelijk ingezet bij het repatriëren van Apollo astronauten. De weg erna toe was bijna net zo spannend als het schip zelf, in een ghetto bus met enkel arme, zwarte Amerikanen als passagiers waarbij een slaande ruzie tussen een passagier en de buschaffeur niet mocht ontbreken.
De USS Hornet bestaat uit een romp van 10 verdieping hoog en het eiland bovenop het dek is nog eens 7 verdiepingen, dus in totaal ligt er in de haven van Alameda een gebouw van 17 verdiepingen. Het is 266 meter lang en 45 meter breed, en hiermee is het nog altijd een relatief klein vliegdekschip naar moderne Amerikaanse maatstaven (de Nimitz klasse carriers zijn 330 bij 80 meter). Het hangar- en vliegdek en één onderdek waren vrij te bezichtigen, en door een rondleiding van een veteraan te volgen kon ook het eiland dat
Parkeren alleen voor Nobelprijswinnaars
Een verkeersbord dat je op maar heel weinig plekken op deze wereld kunt tegenkomen; in Berkeley waren er zeker 10-12 parkeerplaatsen naast elkaar op deze manier gemarkeerd boven het vliegdek uitrijst bezichtigd worden. Het is erg indrukwekkend om hier rond te lopen, het is enorm groot, een drijvende stad. Je waant je totaal niet op een schip.
De laatste stop was Berkeley, de stad die bijna synoniem is met zijn universiteit, UC Berkeley, één van de meest progressieve in het land met politiek zeer geëngageerde studenten. De campus is relatief klein maar puilt uit van de monumentale architectuur. Het viel me erg op dat het enorm druk was met heel veel studenten op pad, en er werden zelfs in de openlucht college's, zang- en dansrepetities en dergelijke gehouden. Dit bleek achteraf het gevolg te zijn van een stroomstoring die net rond de tijd dat ik wegging zelfs leidde tot kortsluiting en een ontploffing waarbij een aantal studenten in het ziekenhuis terecht is gekomen; de complete campus is toen geëvacueerd (http://www.sfgate.com/bayarea/article/UC-Berkeley-campus-evacuated-power-outage-4858201.php). Gelukkig heb ik dit net gemist, na een uurtje te hebben rondgedwaald over de campus ben ik het stadje Berkeley zelf ingetrokken, wat een echte studentenstad is met een levendig centrum vol eettentjes, boekenwinkels, onafhankelijke muziek- en kledingwinkels, etc. Na een heerlijk en spotgoedkoop Mexicaans te hebben gedineerd ben ik terug naar het hotel gegaan.
Advertisement
Tot: 0.132s; Tpl: 0.015s; cc: 12; qc: 29; dbt: 0.0524s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
