Advertisement
Published: August 8th 2014
Edit Blog Post
Vandaag vertrekken we uit de GC, maar dat doen we wel in stijl. Om half vijf gaat de wekker en staan Frits en ik, zo stil als mogelijk in een camper waar je alles hoort, op. We laten de kids slapen en rijden naar Lipon point, bijna het laatste uitkijktpunt van de south rim, daar wachten we tot de zon op is. Onderweg is het rustig maar we zijn niet de enigen, er lopen zelfs al stoere mensen echt te hiken, zo fanatiek zijn we niet. Het is wel leuk om te merken dat Kaien de stukken lopen, klimmen en klauteren steeds leuker begint te vinden. De zonsopkomst is prachtig, laag voor laag kleuren de wanden van de canyon rood en loopt de temperatuur op. De voordelen van een camper zijn dan ook merkbaar, je zet de deur open, zorgt voor goed uitzicht en zet een kop koffie. We hebben in d vroege ochtendzon een broodje gegeten en zijn daarna doorgereden, weg can de South Rim van de GC, op weg naar Lake Powell. Daar gaan we ook twee dagen blijven. De rit is prachtig, we rijden langs lange diepe uitlopers van de canyon en zien Little Colorado river nog een
hele tijd. Ze waarschuwen overal voor ratelslangen schorpioenen en spinnen maar dat is ons allemaal nog bespaard gebleven.Wel reden we vanmorgen vroeg langs een paar flinke, maar nog lang niet uitgeslapen, herten die ons verschrikt nakeken. Rond twee uur waren we in Page, de plek van waaruit je de Antilope canyons kan doen, erg moeilijk om kaarten voor de upper canyon te krijgen maar voor de lower canyon hebben we een uurtje moeten wachten. En ook dat hoeft dan niet in de brandende zon maar in een gekoelde camper met een ijsje uit de vriezer. De lower Antilope Canyon was prachtig. Het is hier allemaal Navajo gebied, ook deze canyons zijn plekken die onderdeel uitmaken van de Navojo geschiedenis. Ze hebben de canyons gebruikt om te schuilen voor de zon en de Cavalerie die het bestaan van de canyons niet kenden. Deze Canyons zijn ontstaan door erosie, gedurende twee en een halve maand per jaar, het monsoon seizoen, komt er veel regen naar beneden en dat gaat met zoveel kracht door de canyon dat deze helemaal uitsluit. We liepen tot 53 meter diepte in deze bijzondere wereld.
Daarna zijn we nar de camping gereden. Eerst over een grote dam. Het meer is van ver al goed te zien, helblauw in een wereld van rood en wit zandsteen. Er is een hotel bij met twee zwembaden, niet zo groot maar wel lekker. Net als de aarbeien en mango smoothies, die wel groot zijn trouwens. Starbucks is everywhere...We hebben een tijd gezwommen, Kaien leerde een gezin kennen uit Bussum notabene, ze hebben heerlijk in het water gespeeld. Daarna zijn we naar het dorp gereden, bbq boodschappen gedaan en hout voor het vuur. Kaien heeft in een sportshop een prachtige nieuwe rugtas uitgezocht, voor het nieuwe schooljaar en te gebruiken als handbagage op de terugweg. We zien weinig dieren, roadrunners bij het zwembad, wat grote hazen en vleermuizen en een soort cavia achtige beestjes. De temperatuur is hier overdag rond de 34 graden en s'nachts rond de 20, prima dus. Morgen hebben we geen plannen, in ieder geval naar het zwembad en verder zien we wel.
Advertisement
Tot: 0.115s; Tpl: 0.01s; cc: 10; qc: 49; dbt: 0.0688s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb