Advertisement
Published: March 10th 2007
Edit Blog Post
Op tijd eruit om 'el tiempo' te checken, als het weer goed is, gaan we vandaag paard rijden. Nog steeds koud en bewolkt (bijna een poncho gekocht) maar we hebben t er toch maar op gewaagd... Nog een toffe ontbijtkeet gevonden en rond 9u zijn ze ons komen ophalen met een pick-up, in Mexican style ( achter in de bak dus) afgevoerd richting de plek waar onze caballos staan... fris aan de vis. Als de zon er is, is het aangenaam warm; als ze achter de wolken zit, hennig warm.
KingZ zijn ros Negro was hennig hevig en kon niet zo goed overweg met sommige andere paardjes, happen en bijten enzo als iemand wou voorbijsteken. Nanna's paardje heette Zina nog iets.. Na een aangename - zolang we niet in galop reden - maar vermoeide rit, aangekomen in Chamula. In deze pueblo leven nog veel Maya's die zich nog strikt aan de religieuze tradities houden. Anderzijds komen hier ook veel toeristen en weten sommigen van de lokale bevolking dit wel uit te buiten. Aangekomen werden we bestormd door locals die probeerden hun waren te verkopen, serieus laten vangen ( Had ik t niet gezegd! Ja sjoe...) Wat getaffeld op de markt en
toen in het kerkje van Chamula binnengegaan. Foto's maken is hier taboe ( kan anders bijzonder pijnlijke gevolgen hebben), ik had Nanna al gewaarschuwd dat het fel ging zijn...
Even een historisch intermezzo: Toen deze Maya's destijds bekeerd zijn door de Spanjaarden naar het katholicisme, beschouwden ze de heiligen als een soort impersonatie/incarnatie van hun eigen Maya-goden, vandaar de rituelen en het aanbidden van deze heiligen op hun eigen manier.
In de kerk staan geen banken, de zijbeuken zijn gevuld met heiligenbeelden en de kerkvloer is bezaaid met dennenaalden. De kerk was vol met mensen die op de vloer zaten kaarsen te branden en gebeden te prevelen, beelden te bewierroken, kippen te offeren en cola te drinken... sommigen leker wel in trance. We werden er stil van en met gemengde gevoelens hebben we Chamula verlaten...
Onze paardjes stonden in het bos langs het dorp te trappelen, ondertussen was het buiten serieurs opgeklaard, yeah, volle bak zon!! Aangename rit terug, in de dorpjes of onderweg wat lokale bevolking tegengekomen en zoals de rest van de Mexicanen, over het algemeen altijd vriendelijk, of eerst wat achterdochtig maar na een 'buenos diaz' van ons, altijd hartelijk... Rond n uur of 2 terug in
Casa Margarita (ons hotel) met warm water. Na de douche bleek dat we hennig wat zon op onze kegel hadden gehad. Zitten hier op 2000m hoogte dus die kan al ns branden... KingZ zijne kop hennig verbrand ( daar is ie nu nog 2 dagen later de vellekes van aant plukken...)
De rest van de dag nog wat rondgelummeld in San Cristobal, was nog niet zo lang geleden nog een Zapatista hide-out.
Weer een historisch intermezzo :-)
Zapatista 's zijn guerrillero's, hoofdzakelijk Maya's, die strijdden voor gelijke rechten van in de tijd dat hier nog een kaste-systeem bestond ( en helaas misschien nog een beetje is...) Je ziet hier nog af en toe zapatista tekens op de muren geschilderd staan, net zoals de poppetjes die ze op de markt verkopen. --> effe tussendoor, ge ziet dat we hier niet alleen zijn voor de fun!! :-)
Nog wat op de markt rondgetaffeld, *zucht* als we de plaats maar hadden in onze rugzakken... Tegen de avond nog eens uit gaan eten me Roberto en Toru. Was weer lachen, alleen de Japanner zat er weer voor spek en bonen bij - of tortilla's y chili.
Sil, we hebben de som
op de proef genomen: of hij wist het niet, of hij verstond ons niet, maar cin-cin zei 'em niks... zelfs niet toen KingZ iets zei van 'zie little thingie between your legs' :-)))
Buenas noches!!
Advertisement
Tot: 0.04s; Tpl: 0.01s; cc: 9; qc: 19; dbt: 0.0207s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb