Madeira, op reis in 2018

---

---

MADEIRA

Wat is nou een mooi moment om weer eens een vakantie te boeken: Wat denk je van een lang vrij kerstweekend 😊 Na wat zoeken naar verschillende bestemmingen kwam de gedachte aan Madeira op. Jaren geleden zijn we daar ook al eens geweest en het is een heerlijke wandelbestemming. Het oog viel op een hotel wat weg van het drukkere toeristische Funchal.

Het wordt Quinta do Alto de São João een hotel op een berghelling in Ponta do Sol, auto erbij, die heb je wel nodig om verschillende bestemmingen te bereiken. Ja en dan ga ik maar meteen op zoek naar websites met informatie, download ik een app met Levada wandelingen en zet alvast wat "niet te missen" bezienswaardigheden op een rijtje!

2 Weken voor onze vertrekdatum krijgen we de reispapieren (tickets en vouchers) binnen!

Vrijdagmiddag om 15.00 uur start mijn vakantie. Heerlijk ik heb er zin in! Het weekend gebruiken we voor huis opruimen, tas inpakken, de laatste boodschapjes en dat soort activiteiten.





Maandag 12 februari 2018 1^e vakantiedag





Om 03.30 uur loopt de wekker af, ik voel me nog niet echt uitgeslapen ?. Na even bijkomen ben ik toch maar opgestaan en is het tijd om de laatste dingetjes te doen. Om 04.15 uur staat onze wegbrenger Willem voor de deur en dan zijn we al snel op weg naar Schiphol. Daar geven we de ruimbagage af en wandelen een rondje over de luchthaven tot het tijd is om naar de gate te gaan.



Het boarden verloopt vlot en we vertrekken mooi op tijd. Aan boord is weinig te doen: geen tv ofzo (we zijn een beetje verwend na de intercontinentale vluchten?) Na een half uur passeren we Parijs en weer een half uur later begint het licht te worden. Ik koop wat sandwiches en koffie en Bert neemt chocomel, intussen is het wel tijd voor iets te eten.

We vliegen over de golf van Biscaje, een stukje Spanje en een stuk Portugal. Bij Porto verlaten we het vaste land en vliegen dan in een rechte lijn over de Atlantische oceaan naar Madeira.

Na nog geen 4 uur vliegen komen we aan op Madeira. Het is een graad of 16 op het vliegveld en deels bewolkt. Best lekker!

Eerst maar eens op de weekendtas wachten en vervolgens in de rij bij de autohuur, we nemen toch maar een kleine upgrade, een beetje sterkere motor kan je wel gebruiken met al de bergen hier! We krijgen een mooie donkergrijze Renault Clio.

Spullen in de auto en gaan eerst op weg naar Funchal, de hoofdstad van Madeira, we rijden over een grote hoofdweg, met de nodige tunnels en bruggen. We zien een afslag naar El Mirador dos Barcelos. Hier is een mooi uitzicht over een deel van de stad en de zee en hier zien we al volop bloemen en mooie planten en bomen. Inmiddels is het al iets warmer en kunnen we heerlijk aan de t-shirts wandelen!!!



Als we uitgekeken zijn rijden we weer verder en nemen de afslag naar Cabo Girão. Dit is een mooi uitzichtpunt over een steile klif van 580 meter. Er loopt een soort loopbrug deels van metaal en deels van glazen platen waardoor je mooi naar beneden kijkt over de klif en de zee. (Al krijg ik hier prompt knikkende knieën van door de hoogtevrees) Erg mooi is het wel en het ruikt hier heerlijk door de eucalyptusbomen. We scoren in de souvenirshop al een eerste souvenir: een vingerhoedje voor mijn verzameling ?.

Vanaf hier gaan we toeristisch verder rijden, leuke bochtige slingerweggetjes , waar ook de auto’s nog geparkeerd staan om het nog smaller te maken. Wel erg mooie uitzichten over de zee, prachtige kloven (Ribeira’s), bananenplantages en dorpjes.

Nu is het zoeken naar ons hotel, een beetje hoog op een berg gelegen: Quinta do Alto do São João. Er leiden diverse wegen naar ons hotel, sommige slingeren kilometers heen en weer, of je kan een directe weg nemen, die zo ongeveer recht omhoog gaan en erg smal zijn! We zoeken de gulden middenweg maar op.

Het hotel is een oud, maar authentiek gebouw, we hebben een leuke kamer en nadat we ons geïnstalleerd hebben verkennen we het terrein van het hotel. Er is beneden een biologische tuin, wel wat verwaarloosd, maar met veel avocado en citrusbomen.

Hierna gaan we met de auto naar beneden naar Ponta del Sol. Hier zoeken we eerst een terrasje bij het keienstrandje en genieten daar van het heerlijke zonnetje en een glas bier / wijn. Na een poosje gaan we het dorpje verkennen, het oude gedeelte (wat behoorlijk klein is) waar de straatjes vooral uit trappen bestaan. Hijg, puf en morgen vast spierpijn!

We bereiken een mooi uitzichtpunt bij een klein kapelletje, hier kijken we over dorp en zee. Even genieten en dan dalen we af naar de kust en wandelen over een pier in de zee. De stenen zijn behoorlijk verweerd en in de kieren zitten allerlei duiven te broeden.

We keren vervolgens weer terug naar het terras waar we eerder op de middag waren en bestellen daar een lekker maaltje! Vooraf een heerlijke vissoep, vervolgens churrasco: diverse stukjes vlees van de bbq, gemengde sla erbij: erg lekker en intussen zien we de zon ondergaan!

Na dit maaltje zoeken we de auto op en rijden weer omhoog naar het hotel. Hier drinken we een glaasje van de Madeira wijn die we als welkom op onze kamer kregen en zoeken we ondanks dat het nog niet laat is ons bed op. Best een vermoeiende dag achter de rug en we waren natuurlijk al vroeg op én er is een uur tijdverschil!





Dinsdag 13 februari 2018 2e vakantiedag




We slapen prima ondanks het harde bed, maar zijn op tijd wakker (het ingebouwde klokje staat nog op Nederlandse tijd). We kunnen pas om 08.00 uur ontbijten, eerst maar wat lezen dan en vervolgens rustig toilet maken.

Er staat een klein ontbijtbuffetje klaar in het restaurant, niet erg uitgebreid, maar wel smakelijk! En nou ja, waar krijg je heerlijke rijpe avocado bij je ontbijtje. We eten ook echte Madeiraanse banaantjes, heel smakelijk maar piepklein :-)

Na het ontbijt zoeken we wat laatste spulletjes bij elkaar en dalen via supersteile weggetjes af richting Ponta do Sol, hier zoeken we een supermarktje op, wat drinken inslaan voor onderweg en gaan dan op zoek naar het begin van onze Levada wandeling.

We gaan de Levada Moinho-Levada Nova wandelen. Eerst met de auto naar de kerk van Lombada do Ponta do Sol. Hier zetten we de auto neer en beginnen dan al snel aan de wandeling. Een Levada is een irrigatie kanaal, die water vervoert vanuit de bergen/ watervallen naar plantages lager in het dal. De Levada's lopen glooiend naar beneden en ernaast is of een paadje of een brede betonnen rand waar je prima kan wandelen. We starten met de Levada Moinho: deze volgen we stroomopwaarts.

Het eerste stuk lopen we langs diverse landbouwterrassen, veel bananen maar ook piepers, kolen en hier en daar grazen wat koetjes. Ver onder ons stroomt een beek en we wandelen steeds verder landinwaarts slingerend langs de berghellingen.

De landbouwgebieden maken dan plaats voor beboste hellingen, terugkijkend zien we de oceaan bij Ponta do Sol. Tot nu toe werkt het weer heel aardig mee: de zon schijnt en voor het wandelen is het een lekker temperatuurtje: Wel met een vest aan.

We wandelen slingerend langs de berghellingen en volgen de Levada do Moinho, af en toe wandelen we half onder watervalletjes door. Na een tijd wandelen zien we links beneden ons een cascade en rechts, direct langs het pad is een waterval. Hier pauzeren we even en eten lekkere Madeiraanse koekjes en een mandarijn, daarna kunnen we weer verder.

Het is intussen wat bewolkt geworden en we voelen een heel enkel spettertje (maar daar blijft het bij)

We moeten nu over een stenen paadje klauteren, waar het water van de waterval over heen spoelt. Vanaf dit punt verlaten we Levada do Moinho en klimmen een stuk omhoog via een trap en gaan verder langs de Levada Nova. In deze levada stroomt niet zoveel water, hij loopt hoger dan de Moinho maar wel in dezelfde richting.

We lopen hier over de rand van de Levada, wel een beetje eng stukje, maar als we een bocht omgaan zien we een prachtige waterval! Het pad loopt hier achter de waterval door en soms is het bukken voor de overhangende rotsen. Het is erg mooi hier! Nadat we dit dal gerond hebben komen we bij een tunnel aan: We zijn even aan het twijfelen of we de goede route hebben, de beschrijving op de app, zegt niets over een tunnel. Er komen echter wandelaars uit de tunnel en zij bevestigen dat we de goede kant uit gaan.

We lopen nu vooral over de betonnen rand van de Levada: deze is beduidend nieuwer dan de vorige, zoals de naam al zegt. Er zijn hier wat meer diepe afgronden, soms zien we de andere Levada diep beneden ons liggen en ver achter ons de trap die we opgeklommen zijn.

Ook hier is het heel mooi, met mooi uitzicht over de berghellingen en de zee in de verte. Langzamerhand zien we wat glimpen van de kerk van Lombado: ons vertrekpunt. Rustig wandelen we verder, komen een enkele andere wandelaar tegen en een inwoner met een enorme bos riet op zijn rug.

De zon gaat inmiddels weer schijnen en kunnen we in een t-shirt verder wandelen: Heerlijk dus. Na nog een poosje wandelen bereiken we het dorp weer en dan zijn verlaten we de levada en moeten we over een steile weg afdalen naar de kerk en de auto. Oei een beetje lastig voor de voeten en de spieren

We rijden terug naar Ponta do Sol, rijden een stukje langs de kust (inclusief gratis autowas onder een waterval) en zoeken daarna het restaurantje van gisteren weer op, waar we heerlijk een uurtje in de zon zitten!

Terug in het hotel zitten we een poosje in de lounge waar wifi is, om wat blogwerk te doen en zoeken we op internet naar een restaurantje voor het diner vanavond.

We dalen eerst weer af naar Ponta en nemen dan de weg naar Ribeira Brava door een aantal tunnels: Daar zijn ze echt goed in hier in Madeira: er zijn overal tunnels door de bergen gemaakt!

Wij zoeken restaurant Muralha op in Ribeira Brava en eten daar vooraf Madeiraans knoflookbrood. En vervolgens Espada: een zwarte haarstaartvis (echt een specialiteit in Madeira) met banaan en piepers en salade erbij: een echt perfect maaltje, de vis is perfect klaargemaakt!

Na een kop espresso met bananenlikeur zijn de buikjes weer voldoende gevuld en rijden we terug naar Ponta en omhoog naar ons hotel in dorpsdeel Canhas.







Woensdag 14 februari 2018 3^e vakantiedag



We starten de dag weer met een lekker ontbijtje, vandaag met Anona erbij: een lekkere vrucht die je veel hier op Madeira ziet met bijna wit vruchtvlees en veel zwarte pitten.



We hebben voor vandaag weer een wandeling op het oog. We gaan naar Calheta en daar de Levada 25 fontes/ Levada Risco wandelen. Eerst rijden we door een flink aantal tunnels naar Calheta en daar met een slingerweg omhoog de bergen in. De weg wordt steeds smaller en slechter, we vragen ons af of we wel op de goede weg zitten, want volgens de boekjes is dit de meest populaire wandeling die je hier kan maken en dan verwacht je meer verkeer en een andere weg.

Maar als de navigatie zegt dat we er zijn, zien we inderdaad een bord dat aangeeft dat de wandeling hier begint! We trekken de wandelschoenen aan en starten over een smal landweggetje, intussen horen we het omzagen van bomen, kennelijk wordt hier eucalyptushout gewonnen. We lopen een goede tien minuten over dit weggetje en komen dan bij een tunnel, hier loopt een levada doorheen (Levada 25 Fontes) en er boven een dikke pijpleiding, waarschijnlijk ook met water. We hebben de zaklantaarns bij ons, wel handig want af en toe is de tunnel behoorlijk laag. Af en toe lopen we door plassen water, maar verder is het goed te doen. Na de tunnel komen we in een vochtig groen gebied, in de bomen groeien varens en mossen, overal is water te zien en te horen. We steken een bruggetje over, over een beek/ waterval en gaan dan echt langs de Levada wandelen. We volgen een prachtig pad, ook hier bomen en struiken met mossen en baardmossen, varentjes enz. Je hoort hier vooral water en vogeltjes, een soort vinken zie je hier.

Dit stuk is prima te wandelen, het loopt wel licht glooiend omhoog, maar het pad is breed. We zien de afslag naar de Risco Levada en waterval, die staat later vandaag op het programma. Wij wandelen voorlopig verder. Na een aantal kilometers bereiken we wat trappen naar beneden, steken via een brug weer een waterval over en gaan dan via trappen weer omhoog: hier stroomt ook een beek aan de zijkant naar beneden. Er staat een soort hutje, hier binnen stroomt het water via pijpen en gaten naar beneden. Er komt van alle kanten water naartoe.

Wij vervolgen onze weg langs de Levada: het pad wordt nu een smal keienpad vlak langs het waterkanaal, soms een extra pad erlangs, soms erg smal met een hekje erlangs. Hier lopen we nog zo'n 2 kilometer langs en bereiken dan de afslag naar 25 Fontes. Na een aantal meters bereiken we een rond dal waar een grote waterval naar beneden klettert, verder komen uit de bergwand op allerlei plaatsen waterstroompjes te voorschijn: De Fontes ofwel Bronnen.

We kijken, filmen en fotograferen en lopen dan terug naar het pad. Hier zitten tientallen vogeltjes in de bomen (weer van die vinken) ze krijgen hier kennelijk veel eten, want ze komen heel dicht bij in grote groepen! We lopen een klein stukje verder langs het pad. We zien hier flink wat forellen in de Levada zwemmen 😊

We moeten nu weer een stuk terug wandelen, het is nu duidelijker dat het een favoriete wandeling is: we komen veel wandelaars tegen: het is hier en daar lastig passeren. We wandelen terug naar de afslag naar de Risco en moeten nu flink wat trapjes op klimmen (wel een paar honderd treetjes) Na het nodige hijgen komen we dan aan bij de Levada Risco en wandelen dan nog een kilometer naar deze grote waterval. Alhoewel: helemaal dichtbij kunnen we niet komen, het laatste stuk tot de waterval is afgesloten. Wel hebben we vanaf een uitzichtpunt een mooi gezicht op de Risco.



Als we uitgekeken zijn wandelen we weer terug tot de trappen: Afdalen is minder vermoeiend qua conditie, maar veel zwaarder voor de benen, alle trapjes zijn ongelijk en het is goed opletten geblazen. De spieren gaan hier en daar wat protesteren. We wandelen vanaf hier terug naar de tunnel, hier weer doorheen en komen dan aan op het pad waar we gestart zijn: het dal is hier inmiddels aardig in de wolken terecht gekomen! We vinden onze weg naar de auto wel terug. We hebben ongeveer 15 kilometer gewandeld: voor Nederlandse begrippen een "eitje" maar hier voel je aan je spieren dat je wat gedaan hebt.

We rijden terug naar beneden naar de kust, hier schijnt de zon weer, we besluiten om eerst naar ons inmiddels "stamterras" te gaan om wat te drinken en even van het zonnetje te genieten. Terug in het hotel ga ik even aan mijn blog werken. We besluiten om weer naar hetzelfde restaurantje als gisteren te rijden. Het eten was daar prima en bediening goed en gezellig.

Als we daar aankomen blijkt het hele restaurant in Valentijnsfeer te zijn omgetoverd. Er hangen hartjesballonnen, op de tafels liggen hartjes en bloemblaadjes enzovoort en zelfs op de grond liggen bloemblaadjes. We hebben geluk dat we nog een tafeltje hebben, want bijna alles is gereserveerd!

We eten eerst weer van die lekkere knoflookbroodjes en nemen vervolgens Espetada: stukken biefstuk aan een spit gegrild met gekookte en/of gebakken piepertjes erbij met salade. Toe nemen we weer een heerlijk pittige espresso en krijgen van het huis weer een bananen likeurtje erbij! Als we gaan afrekenen komt één van de serveersters met een mandje met rode Gerbera's langs, waar Bert er eentje van mag nemen om als Valentijnspresentje aan mij te geven. Leuk en attent allemaal!

Na het maaltje rijden we door de tunnels terug naar Ponta do Sol en vervolgens bergop naar ons hotel: de kortste weg is een paar kilometer, maar loopt zo ongeveer recht omhoog, we nemen dus maar een iets toeristischere route die wat langer is.





Donderdag 15 februari 2018 4e vakantiedag




Eerst de dag weer starten met een ontbijt, vandaag zijn er wat wentelteefjes achtige boterhammen bij, alleen dan zonder suiker. Verder ongeveer hetzelfde als voorgaande dagen. Ik eet weer lekker veel van de avocado's en de anona's en de piepkleine mandarijntjes.

We besluiten vandaag een beetje het eiland te gaan verkennen, ook even de spieren wat rust gunnen, een en ander voelt redelijk stijfjes 😊 We zoeken eerst een weg die ons over de bergen leidt: Als we de navigatie aanzetten worden we over de kortste weg geleid, maar die gaat vooral door heel veel tunnels: Heel knap aangelegd door de Madeiranen, Maar wij rijden toch liever over de bergweggetjes met zicht op de omgeving en dorpjes. Na wat geslinger vinden we de weg naar Paul do Serra, een hoogvlakte. De weg leidt ons door eucalyptusbossen, langs de weg veel Agapantussen met een enkele blauwe bloem er al in. Verder staan er Hortensia's en rijden we over weggetjes omzoomd met bloeiende bremstruiken. Heel mooi. De lucht is blauw, maar het is hier maar een graad of 7 en soms is de berm wit van de rijp en zelfs de weg is wit van wat ijs.

We hoorden van de autoverhuurder al dat er sneeuw was geweest in de bergen: inmiddels al wel gesmolten, maar dit zorgt ervoor dat de temperaturen lager zijn dan normaal. We komen langs het berggebied waar we gisteren aan de wandel zijn geweest, alleen nu wat meer erboven: je kan van hieruit dezelfde wandeling maken, alleen heb je dan een andere aanlooproute. Wij rijden verder langs nog veel meer "Bremweggetjes", en dalen na een tijdje weer af naar de kust, nu aan de westkust van het eiland.

We zien Porto Moniz in de diepte onder ons liggen en horen al het geluid van de branding die op de rotsen slaat. We dalen via een slingerweg verder af naar dit dorp in het noordwesten van Madeira en gaan daar naar de “natuurlijke zwembaden”. Dit is een zwembad tussen de rotsen, wel met hier en daar aangelegde betonnen muurtjes en plateaus. We moeten een entreekaartje kopen, maar vanaf het zwembad heb je wel de meest mooie uitzichten over de rotsen en de grote golven die op de rotsen kapot slaan.

We lopen eerst wat rond en maken her en der foto’s, daarna gaat Bert wat met lenzen en filters experimenteren en ga ik heerlijk van het warme zonnetje genieten (lekker in de korte broek en een t-shirtje). Zo houden we het hier wel een paar uurtjes vol! Het is een heerlijke 24 graden!



Het vervolg van onze rit gaat nu naar Sao Vicente langs de kust. Ook hier zijn veel tunnels gebouwd en kunnen we uiteindelijk maar een klein stukje echt langs de kust rijden.

In Sao Vicente draaien we het binnenland weer in, hier kunnen we een tunnel door, maar wij kiezen uiteraard voor de weg over de bergpas. Via een slingerende bergweggetje bereiken we de pas bij Encumeada (1007m) Hier is een uitzichtpunt en een cafeetje annex souvenirshop waar we een bakkie koffie drinken met een echt Madeiraanse Honingtaart.

Ook scoor ik een koelkastmagneet: beetje souvenirjagen?. Hierna dalen we aan de andere kant van het eiland weer de berg af en komen we uit in Ribeira Brava, waarna we terug rijden naar Ponta do Sol. Hier strijken we een poosje neer op het terras aan het strand.

We keren nog even terug naar ons hotel (bergie op) en later richting restaurant Muralha (bergie af)

We eten een heerlijke gegrilde redsnapper, met wat lekkere friet erbij: echt zelfgemaakt van de lekkere piepertjes hier! Verder weer wat sla erbij en knoflookbrood, toe een bico (espresso) met een glaasje Madeira. Intussen zien we weer een mooie zonsondergang en dan op weg terug naar ons hotel (bergie op)





Vrijdag 16 februari 2018 5^e vakantiedag



Na een ontbijtje met broodjes, koffie, sap, avocado, banaan en mandarijn kunnen we weer tegen een dagje met wandelen. We hebben een Levadawandeling op het oog volgens de wandelapp: Maar we kunnen het begin niet vinden: Hij moet ergens bij een bergwand starten.

Dan maar wat anders opgezocht: We rijden door naar de oostelijke punt van het eiland Ponta de São Laurenco. De zon begint onderweg volop te schijnen en de temperatuur loopt op naar meer dan 20 graden. Heerlijk!

We zijn niet de enigen die hier willen wandelen, er staan al een flink aantal auto’s geparkeerd, dan eerst de waterflesjes aangevuld (we hebben een 5 literfles in de achterbak) en dan zijn we reisvaardig. De route loopt over een rotsig kustpad, veel klimmen en dalen: soms over trappen gemaakt van rotsblokken dan weer wat houten trapjes.

Afwisselend hebben we uitzicht over de zuidkant van dit schiereiland met in de vertel de eilanden Las Desertas en naar de noordkant waar steilere kliffen zijn, waar de branding schuimend tegen aan slaat. Hier zien we in de verte het eiland Porto Santo liggen.

Door de warmte en het vele klimmen en dalen is het een pittige wandeling, best flink vermoeiend, we laten de laatste afdaling dan ook voor wat het is, we hebben het mooiste stuk wel gehad! De terugweg is net zo vermoeiend als de heenweg en na de wandeling trakteren we onszelf op een welverdiend ijsje!



We gaan nu een autoritje maken via de noordkant van het eiland (voor we de juiste route hebben gevonden wijst de navigatie ons over onmogelijke steile smalle weggetjes, net als we bedenken maar terug te gaan vinden we de goede weg) We rijden langs Portela, naar Ponto da Cruz, Santana en door naar São Vicente, hier nemen we weer de bergpas langs Encumeada. We arriveren dan in Ribeira Brava. Het is inmiddels al bijna 17.00 uur, het is niet de moeite om eerst helemaal naar boven te rijden naar ons hotel: we pakken even een terrasje en gaan dan lekker eten bij Muralha.



Vandaag nemen we nog een keer de Espada, de beroemde vis van Madeira. We laten het ons weer prima smaken en keren na dit heerlijke maaltje terug naar ons hotel in de bergen boven Ponta do Sol.

---