Advertisement
Published: February 20th 2008
Altijd leuk om ergens met open armen en een omhelzing te worden verwelkomd. Het gebeurde me in Antigua, waar ik vanuit San Salvador heen was gesneld. Ik ging op bezoek bij Silvia, zeg maar mijn hospita tijdens de eerste paar weken Spaanse les. Na het aanbellen hoorde ik aan het gestaag harder wordende geblaf dat Terry in aantocht was, wat werd bevestigd door een harde bonk op de deur. Hij ziet niet zo goed. Even later kwam Silvia verrast en verblijd de deur open doen. Mijn bezoek had drie praktische doelen: ik moest haar nog iets betalen, ik had een plek nodig om een tijdje wat overtollige bagage te stallen en wellicht kon ik later die week opnieuw bij haar logeren. Het werd drie keer raak. Ook viel ik in het centrum met mijn neus in een processie. Dat is hier nogal een evenement: enorme beelden van Christus en Maria worden urenlang rondgetorst door heel de stad. Dit wordt gedaan door dragers in paarse pakken. Het mooiste zijn de processies vlak voor pasen in de ´Semana Santa´, maar ze beginnen er nu al mee.
(Alweer) een komische busreis Eén dag later vertrok ik alweer naar Rio Dulce. Eerst naar de
´Op eieren lopen´
krijgt in Antigua een andere betekenis.
Dit is een versiering van de straat waar de processie straks overheen gaat!hoofdstad (¨Guate¨), waar ik met een paar anderen op het busstation gedropt werd. Daar zou om elf uur de bus vertrekken. Om vijf over elf maar eens buiten gaan kijken: vrij weinig activiteit, alleen een gozertje die besmeurd met zwarte olie uit het ruim van een bus kwam gekropen. Was wel een komisch gezicht, niet wetende dat dit de aujudante (conducteur) was die de bus naar Rio Dulce aan het fixen was! Dat bleek ruim drie kwartier later, toen het zelfde ventje fris en fruitig de bus ging inladen. Iedereen werd gecontroleerd met een metaaldetector, ik mocht zo doorlopen... positieve discriminatie of een kwestie van een onschuldige blik?!
De busreizen zijn inmiddels een terugkerend thema in deze stukjes, maar dat is toch niet zonder reden. Ook deze keer niet! Binnen twintig minuten begon er een verkoper van voedselsupplementen luid te oreren (dat is echt precies wat hij deed) in het gangpad. Toen ik zijn geblaat toch als Spaans had herkend en begon te begrijpen waar hij het over had, lag ik echt in een deuk! Onvermoeibaar bleef hij de mensen bang maken voor alles wat je gezondheidstechnisch boven het hoofd hangt. Een paar quotes: ¨Als je niet gezond bent,
dan word je ziek!
En als je ziek bent, dan lig je in je bed!
Als je in je bed ligt, dan kan je niet werken!
Als je niet kan werken, dan verdien je geen geld!
Als je geen geld hebt, dan kan je geen eten kopen!
En als je niet eet, dan ga je dood! Logisch!,
¨Je kan het met koud water innemen, met lauw water, met warm water, met heet water: het maakt niet uit, als je het maar neemt! Je kan het met koffie nemen, met thee, met vruchtensap...¨ en
¨Eén zakje kost maar tien Quetzales, maar hoeveel is je gezondheid je wel niet waard?¨
Het zou onder andere (!) helpen tegen artritis, slapeloosheid en vetzucht, maar het had zijn tanden er niet van weerhouden om uit zijn mond te vallen. Geen idee waarom, maar op een gegeven moment had hij het zelfs over Antarctica. Later, terwijl hij een geel zakje onder zijn neus hield en zijn ogen omhoog draaide alsof hij nog nooit iets lekkerders had geroken, riep hij ¨Ruik eraan!!!¨. Het mooiste was dat hij ook nog best een aantal van die zakjes verkocht! Het lijkt mij de perfecte leerschool voor iedereen die
...en de buspredikant
zie ook het filmpje! Voor te lachen! verkoper wil worden en tegelijk een goed vermaak tijdens een lange busreis.
Maar dat was nog niet alles, want op het moment dat deze mobiele standwerker de bus verliet, werd hij afgelost door een predikant! Na een preek van zeker een kwartier, waarin hij ook een hand op de schouder van de chauffeur legde en hem op zijn grote verantwoordelijkheid wees, greep hij zijn gitaar en ging midden in de bus psalmen staan zingen! We zaten met een aantal andere reizigers bij elkaar en ondanks mijn zorgvuldige vermomming van T-shirt en spijkerbroek, werden we ontmaskerd toen hij riep dat hij voor deze bezoekers, deze
broeders, een lied zou inzetten in het Engels! Mijn buurman en ik konden onze lach amper inhouden. Zie het filmpje!!!
Nog weer later herkende ik een kaartjescontroleur van een vorige bustrip vanuit Xela! Ik overwoog een vaste-klantenkaart aan te vragen. Op het eind was de bus tjokvol, maar de chauffeur besloot even te pauseren in de brandende zon. Gelijk klonken (tot hilariteit van velen) kreten als: ¨Ik krijg hier een hoge bloeddruk¨ en ¨Ik heb koorts!¨. De chauffeur keerde terug en stelde de staande passagiers gerust door te zeggen dat ´die gringo´s´ (ik en
mijn mede-Amerikanen dus!) zo de bus uit gingen. Alle buitenlanders worden beschouwd als Amerikanen en aangeduid als gringo´s.
Eenmaal in Rio Dulce aangekomen, lag ik binnen no-time uit te puffen onder een kamboe in een mooie
cabaña (houten hut in de buurt van het water) op de ´Hacienda Tijax´. Heerlijk rustige plek aan het meer, waar het ´s avonds goed toeven was: er leek vrijwel niemand te zijn! Dus eindelijk eens echt in mijn boek gaan lezen (werd wel tijd na drie maanden).
Boottocht over de Rio Dulce De dag erna bevond ik me in een bootje met elf andere toeristen. Naast mij zat een Deens stel. Ik begreep dus niet van hun gesprek, maar ineens zei hij aan het eind van een zin ¨Freddy Mercury¨. Ik vroeg me af waar hij dat nou ineens vandaan haalde en speurde op de kade naar iemand met een Queen T-shirt of zoiets dergelijks, maar toen ik me omdraaide en de stuurman zag begreep ik het meteen: zijn zwarte snor maakte hem de Guatemalteekse incarnatie van de Queen zanger. Vóór mij in de boot zat een meisje uit een land waar de strijd om marktaandeel in de damesontharingsproducten tussen Gilette, Braun
en Philips blijkbaar nog niet was losgebarsten. Als u begrijpt wat ik bedoel... Niet bepaald een smakelijk uitzicht, er was daar toch al (regen)woud genoeg.
We voeren over de Rio Dulce richting Livingstone. Onderweg stopten we bij bezienswaardigheden, waarvan de warme bronnen het hoogtepunt waren. Het water stoomde van de hitte en je kon er bijna niet in zwemmen omdat het te heet was! Op de kant liep een trap naar boven en als een waar kuddedier liep ik de anderen achterna. Waar de treden stopten was de ingang van een grot. Sommigen haakten hier af, maar ik was nieuwsgierig en ging erin. Toen ik na een tijdje achter me keek was het pikkedonker en voor me idem dito! Ik besloot maar in de buurt van een zaklamp te blijven, onderwijl baggerend door een laag modder waarin je werd vastgezogen. Alleen door die natte druipsteengrot dwalen leek me de minst verstandige optie. Gelukkig kon ik mijn slippers bij me houden en konden we, besmeurd en al, gelijk opfrissen in de warme bronnen (die had moeder natuur natuurlijk niet voor niets juist daar aangelegd).
Nadat ik ´s avonds in mijn fijne cabaña een kakkerlak had vermoord, besloot ik het
stoffelijk overschot even rustig te laten besterven en ging ik even buiten op de steiger kijken. Daar bleek een reiziger-met-gitaar te zitten met zijn reisgroep. Hij had een map vol leuke liedjes (tot John Denver aan toe!) en dus werd het ineens gezellig! Uiteraard kon ik het spelen ook niet laten en heb ik met behulp van zijn map nog wat nieuwe liedjes geleerd.
In Rio Dulce deed ik ook nog een Canopy-trail, waar je op vijftien meter hoogte door het regenwoud liep. Leuke ervaring! We kregen uitleg over de verschillende bomen en planten en bezochten een rubberplantage. In de bus terug naar Antigua raakte ik aan de praat met mijn Guatemalteekse buurvrouw en haar tweejarige dochter (die met haar hoofd op mijn schot in slaap viel). Ze wilde Holland ook ooit eens bezoeken, dat ligt toch dichterbij dan Amerika? Ze wilde dit jaar illegaal naar Amerika verhuizen en oefende wat Engels op mij. Lollig gesprek dus.
Wederom Antigua In het kader van ´de cirkel is rond´, had ik bedacht om de laatste dagen van mijn reis (of, zo u wilt: vakantie) in Antigua te slijten. Ik had er wel al ruim drie weken gewoond, maar had toen
nog niet echt de toerist uitgehangen en dus nog niet veel trekpleisters gezien. De eerste dagen verbleef ik in een hotel en daarna kon ik bij Silvia terecht. Antigua was toch wel weer leuk. Waar anders zie je een balkende ezel in een pick-up voorbij rijden? Of zie je bij het verlaten van de ´disco´ een kerel die de patronen uit zijn pistool haalt, zodat hij naar binnen mag? En waar anders kom je op zaterdagmiddag de opvarenden van twéé cruiseschepen tegen in het centrum (compleet met genummerde en gekleurde stickertjes op hun borst)... Toch begon Antigua me op sommige punten wat tegen te staan. Als je alweer een eeuwig op slippers lopend Amerikaans grietje tegenkomt die vervolgens (waar gebeurd!!!) binnen
drie seconden
vijf keer het woord ´like´ gebruikt, dan heb je wel zoiets van: jeetje ;-) Dit soort types heeft al moeite om een zin in te maken met meer dan twee verschillende woorden erin en wil dan ook nog Spaans leren.
Tsja, soms krijgt Mensch erger je niet een nieuwe dimensie als je op reis bent (bijvoorbeeld als in een busje degene achter je zijn rugzak per ongeluk in je nek doet belanden of zijn knieën in
de leuning duwt), maar misschien is de houdbaarheid van mijn reislustigheid gewoon verstreken. Komt mooi uit, want morgenochtend ga ik naar huis! Nee maar even serieus, het is nu exact drie maanden nadat ik van Schiphol vertrok. Drie maanden waarin ik een fantastische reis heb gemaakt: heel veel beleefd, geleerd en ervaren! Nog veel meer dan ik op deze pagina´s heb beschreven, maar hier laat ik het voor nu maar bij, want over drie uur moet ik wakker worden om naar het vliegveld te gaan en vervolgens een uurtje of negentien te wachten tot ik thuis ben. Bedankt voor uw aandacht, wie weet tot in Nederland! Hasta pronto!
Voor de liefhebbers nog een paar leuke hits, voor u opgepikt in de hipste club van Antigua:
Ella Me Levanto van Daddy Yankee Lo que paso, paso van Daddy Yankee alweer Daddy Yankee en hij is ook alweer Puerto Ricaan! Puero Rico is zo´n beetje het Volendam van de Latijns Amerikaanse muziek (Bijvoorbeeld Juan Luis Guerra, Wisin y Yandel en Nigga komen ook er vandaan).
RBD met Inalcanzable - RBD is een reuze populaire kinderen-voor-kinderen-groep uit Mexico.
Baila mi corazon van Belanova - Nog zo´n polulaire groep met een vrolijk liedje!
Daddy Yankee ft Snoop Dogg met Gangsta Zone - Snoog Dogg goes reggaeton! De ware liefhebber zal hier toch enthousiast van worden en de
populariteit van Snoop Dogg is nu al groter dan ooit in Latijns Amerika. Slimme zet van deze fijne gangster! Dit wordt de nieuwe grote hit hier. En inderdaad: alwéér hitmachine Daddy Yankee!
Bendita la luz van Mana y Juan Luis Guerra ' Misschien thuis ook wel een enorme hit, maar hier zeker!
P.S. Ook altijd al willen weten wat een caballero is? Nou, ik schijn er een te zijn! Word in ieder geval vaak zo aangesproken. Nu er alleen nog achter komen wat een Marlboro toch is...
En: het filmpje duurt misschien even, maar hij zou het uiteindelijk wel moeten doen! (Geldt ook voor de andere filmpjes)
Advertisement
Tot: 0.121s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 56; dbt: 0.0673s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
