Mexico, here we come (again)

---

Troebelachtig geslapen in een veel te klein kamertje, maar na een heerlijk ontbijt op de markt besuiten we besluiteloos dat we niet weten waar naartoe. Katrien wil graag terug naar Mexico. Tom wil de ielandjes gaan verkennen. Na een uurtje staan we opnieuw aan de grens met Mexico. Men roept oins om te melden dat ze de man hebben opgepakt en dat we naar de grenspolitie moeten. In het kantoortje zittern 6 8?9 politieagenten om ons te melden dat ze de dader hebben opgepakt. Ter wijl we in het kantoor zitten wordt de man, zichtbaar van streek, binnengebracht. Vreemde situarie. We worden verzocht buiten te wzhten terwijl ze de kerel fouileren tot op z'n ondergoed. Buiten wachten we samen met een andere vreemde ma, het vieze maffia-type. Blijkt dit de "vriend" te zijn van onze afripper. Vreemde situatie die bij claustrofobisch wordt. Tom wacht buiten met Luka, terwijl Katrien ( this brave woman, thousand miles from home) de zaken binnen afhandeld: Uiteindelijk hebben we ons geld terug: En wij maken dat we weg zijn van de vieze maffia-man.


' s avonds vinden we een heerlijke plek om te slapen op het strand, vlak aan de caraibische kust. En ver weg van de bewoonde (boze) wereld 😊

---