Advertisement
Published: January 9th 2010
Edit Blog Post
Hoi allemaal,
Ja, zo moeten we het wel noemen, het afscheid, want het is met spijt in het hart dat we hier vanavond in het vliegtuig zullen stappen en dat we dit wonderlijke land zullen moeten achterlaten.
We hebben hier een heerlijke tijd beleefd, genoten van al het moois dat Thailand te bieden heeft: zijn natuur, zijn cultuur, en vooral zijn mensen.
We mogen dan wel een materiële voorsprong hebben op Thailand, qua menselijkheid, vriendelijkheid en dienstverlening kunnen wij nog heel wat leren van wat hier zo vanzelfsprekend is: een groet, een glimlach van iemand die je op straat kruist, een vriendelijke blik, iemand die meteen naar je toekomt als je weer eens staat te puzzelen met het stadsplan van Bangkok in de hand, enz. Het woordje “khrap” is allicht het meest gebruikte woord in het Thais: je gebruikt het als je iets vraagt of iets geeft of gewoon elke keer dat je wil aangeven dat je respect hebt voor de persoon met wie je spreekt. De Thais gebruiken het in bijna elke zin die ze uitspreken, het is zo typerend voor de menselijke relaties hier.
Natuurlijk zullen er ook wel onaangename Thais zijn, maar die hebben wij niet ontmoet. Thailand
is natuurlijk geen paradijs met alleen maar engeltjes, dus ook hier moet je op je spullen passen als je reist. Ook hier zijn wij immers rijke westerlingen die veel meer hebben dan veel mensen hier in hun hele leven zullen kennen en de verleiding kan voor sommigen wel eens te groot worden. Maar je voelt je veilig in dit land en je hoeft beslist niet de hele tijd paranoïde om je heen te kijken op zoek naar eventuele belagers :-) Je kunt je ogen beter gebruiken om de schoonheid van het land in je op te nemen.
…Na een reis van zowat elf uur zijn we eergisteren vanuit Siem Reap in Cambodja weer aangekomen in Bangkok en we horen weer het vertrouwde “sawat-dee krhap” :-) Bangkok is een heksenketel: toen we hier de vorige keren waren zaten alle Bangkokkers (?) allicht in Pattaya, maar nu is de vakantie voorbij en zijn ze allemaal terug in de hoofdstad. Dat zijn er dus miljoenen meer en dat merk je meteen aan het verkeer: niks rijdt nog, auto’s zijn immobiele vehikels die grote zwarte rookwolken uitstoten, de taxi’s willen enkel nog tegen forfaitaite prijzen rijden omdat ze veel te lang onderweg zijn en
de taximeter daar geen rekening mee houdt. We leren Bangkok nu ook op deze manier kennen, en toch, midden deze enorme chaos, blijven de mensen glimlachen en geduldig wachten tot ze weer een paar meter verder kunnen rijden. Aangezien wij van het busstattion naar het hotel een tuktuk nemen, genieten we ten volle van alle uitlaatgassen, het lawaai, en de indiana jones-toestanden die hier alle verbeelding tarten :-)
Ondanks de lange reis, maar na een heerlijke douche om het stof van ons af te spoelen, gaan we toch nog een kijkje nemen in Silom, lekker eten, nog een koele longdrink en dan heerlijk slapen.
Gisteren, vrijdag begint dan onze laatste dag: gewoon nog een beetje lui genieten en uitgebreid ontbijten in het Ibis Sathorn hotel, dat we trouwens iedereen van harte kunnen aanbevelen voor zijn uitstekende prijs/kwaliteit verhouding. Wat later vertrekken we naar de Babylon hier vlakbij en gaan we, nog luier dan vanochtend, aan het zwembad liggen en nog eens lekker uitzweten in de sauna en de hammam. Ondertussen lezen we ook het mailtje van Hendrik en Thawatchai, die hun laptop vasthouden om het een beetje warm te krijgen in België…dat staat ons ook te wachten nu. (Trouwens, iedereen
bedankt voor de berichtjes en commentaren op onze blog, erg leuk als je zo ver zit!)
We hebben plaatsen gereserveerd in het Calypso-cabaret voor vanavond: een van de beste ladyboyshows van het land en we worden niet teleurgesteld. Een uur lang schitterend spektakel, met prachtige scènes, humor en dans. Je verveelt je geen seconde en als je zo meteen ook de foto’s bekijkt, denk eraan dat er dan alleen maar jongens op de bühne staan! Dat is de illusie van de ladyboys, die behoren tot de Thaise cultuur en hier trouwens ook aanzien genieten omdat, de beste althans, ook schitterende performers, acteurs en entertainers zijn.
Een uur lang wervelende show die voor ons een mooie afsluiter van de vakantie wordt.
Na het cabaret gaan we nog even terug naar Silom Soi 4, de terrasjes waar we zo vaak gezeten hebben hier in Bangkok. De obertjes kennen ons al en als we vertellen dat het onze laatste avond is, komen ze nog een praatje slaan, eventjes bijzitten aan onze tafel, e-mailadressen uitwisselen… ja, zelfs als we terug in België zijn, zullen we de lijnen met Thailand niet doorknippen :-)
En vandaag, zaterdag, is het inpakken geblazen, alles in de rugzak proppen,
alles wat we onderweg gekocht hebben moet een plaatsje krijgen en nu zitten we nog even op het terras van het hotel, genietend van die heerlijke zon die we nu weer een tijdje zullen moeten missen.
Maar het is mooi geweest, we hebben kennis kunnen maken met een prachtig land en daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn en hopen dat dit land in zijn verdere ontwikkeling niet die grote menselijkheid verliest die waarschijnlijk een van zijn grootste troeven is.
“Korp khun khrap” Thailand, we zullen deze reiservaringen niet vergeten!
Johan en Michael
Bangkok, 9 januari 2010
Advertisement
Tot: 0.041s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 23; dbt: 0.0213s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
@nnie
non-member comment
Proficiat.
Bedankt dat we via deze bloq van zoveel moois hebben mogen meegenieten. Johan en Micky zullen zijn fantatische in dit alles. Je moet het toch maar doen. Ik wens jullie nogmaals een veilige terugvlucht naar ons berekoude Belgie. Heel veel liefs en dikke sneeuwkus. @nnie