Advertisement
De reis van Koh Tao naar Phuket was erg lang. In de avond namen we de nachtboot waarmee we 10 uur onderweg waren naar het vaste land. De bedden waren niet erg comfortabel en de airco stond wel erg hard, dat we ze maar dicht hadden gedaan. 's ochtends vroeg namen we de taxibus naar de andere kant van het vaste land (wat ook weer 2 uur duurde) en toen moetsen we nog eens 2,5 uur met de boot. Gelukkig kon ik alles bij elkaar wel genoeg slaap krijgen om me op Phi Phi fit genoeg te voelen.
De Phi Phi eilanden zijn al prachtig als je aankomt, groene, rotsachtige heuvels die in de zee verdwijnen. Toen we er aankwamen werden onze grote rugzakken op karren opgestapeld die door 1 persoon per kar voortgereden werden naar het hotel. Het plaatsje waar we verbleven was een zigzag van straatjes, maar wel erg pittoresk. Bij het hotel zelf had ik wel één van de beste kamers, het was namelijk een soort van huisje op het dak met een klein terrasje ervoor!
Nadat we allemaal onze spullen gedumpt hadden en even bijgekomen waren gingen we met een aantal mensen naar een Pool
Party. Hoewel het zwembad erg lekker was, vond ik niet zo veel een het feestje zelf. Er werd erg eentonige house-muziek gedraaid en er waren verder niet veel andere activiteiten dan drinken. Het zwembad zat echter aan een strand in een prachtige baai waar je honderden meters de zee in kon lopen en nog maar tot je knieën onderwater zat. Dus hier heb ik nog even van de zee genoten.
In de avond gingen we mexicaans eten en vervolgens naar een barretje met live muziek. De band was erg goed en liet ook vooral lekker het publiek meezingen. Het liep er heel snel vol. Een goede sfeer dus!
De volgende dag stond er nog een boottocht te wachten. Dit keer op een piratenboot. De eerste stop was Monkey Bay, waar (je raad het al) veel aapjes op het strand waren. Je kon er gewoon tussen staan en naast ze zitten en foto's van ze maken. Het interesseerde die beesten helemaal niks! Op een gegeven moment werden er ook blikjes en flessen frisdrank naar de aapjes toegegooid waar zij met 1 tand een gat in maakten en er uit dronken. Of frisdrank nou zo goed voor die beesten is
weet ik niet, maar het was wel indrukwekkend.
Na Monkey Bay nam ik een lekkere cocktail en na een stukje varen kwamen we bij Maya Bay. Hier moesten wij gewoon op zee blijven, gezien de natuur hier door het toerisme (met name door de film 'The Beach') flink is aangetast. Ze zijn er nu echter vollop bezig om het koraal te herstellen in de hoop dat er weer meer leven op af komt.
De volgende stop was nog een baai waar we wél uit de boot mochten. Hier hebben we van de boot gesprongen, gekayakt en gesnorkeld. En het was hier behoorlijk mooi! Veel meer leven in dit koraalrif dan bij Koh Tao!
Onze laatste stop was Bamboo Island, wat vooral een erg lekker strand had om bij te zwemmen. Vervolgens vaarden we langzaam aan terug terwijl de zon onder ging en het feestje op de boot steeds levendiger werd. Ik zat voornamelijk met 1 reisgenoot alle slechte remixes die afgespeeld werden af te kraken. Ook heel leuk met een cocktailtje of biertje erbij.
In de avond gingen we bij een soort van English pub eten, waar ik erg lang op mijn Fish & Chips
heb moeten wachten (Thaise tijd) en ook niet heel erg weg van de smaak was. Doe mij maar gewoon Thais eten. Daarna gingen we nog naar een feestje op het strand. Dit was een soort van mini variant op de Full Moon Party en daardoor ook niet zo leuk. Maar misschien was ik er ook niet zo in de stemming voor op dat moment.
De volgende dag gingen we in het eind van de ochtend nog een klim naar het uitzichtpunt van Phi Phi maken. Het was warm en stijl, maar het was wel al het zweten waard! Je had er echt een mooi overzicht van het eiland!
Toen we weer beneden waren was het weer tijd om onze grote tassen op de karren te gooien en naar de boot te lopen. Terwijl we dit deden kregen we een flinke tropische bui over ons heen. Op zich was het wel verkoelend, maar het was minder prettig om met natte kleding in een boot met airco te zitten voor ongeveer 2 uur. De airco was ook zo'n beetje het enige normaal gesproken goede ding aan deze boot, op sommige plekken lekte het regenwater door en over de vloer kropen
een aantal kakkerlak-achtige insecten. Maar ja, vervoer is vervoer.
Eenmaal in Phuket aangekomen moesten we nog maar een half uur in de taxibus naar ons laatste hotel. Hier konden we eindelijk douchen en droge kleren aan doen. Voor de rest was er alleen nog een afscheidsdiner en verder ging iedereen vroeg naar bed.
Na de volgende dag afscheid van iedereen te hebben genomen ging ik naar mijn hotel met 2-persoons bed die ik de dag ervoor had geboekt. Het was voor mij maar 10 minuten lopen en ik werd er vriendelijk ontvangen met een welkomstdrankje. De mijn kamer was prima verzorgd, dus ik was erg blij met wat ik kreeg voor €20,- voor 2 nachten. De rest van de dag ben ik heel eventjes naar het strand geweest en wat gegeten, maar ben ik vooral bezig geweest met mijn volgende, nu echt eigen stappen te plannen. Ik boekte een tour voor de volgende dag over het eiland om nog een beetje wat van Phuket te zien. Daarnaast plande ik mijn reis voor daarna terug naar Koh Tao. Ik wil hier namelijk gaan leren duiken! Gezien ik geen zin had om weer de hele dag te gaan reizen, heb
ik een tussenstop aan de kust geboekt, dan neem ik de volgende dag de boot wel.
In de avond had ik nog wat met iemand van mijn reisgroep wat gegeten bij een klein familierestaurant (letterlijk wat plastic stoelen en tafels in een steegje) en daarna nog een drankje gedaan. En toen was het toch echt het laatste afscheid van de groep.
De volgende dag werd ik om 8.30 al opgepikt om de dagtrip over Phuket te doen. Eerst stopten we bj twee mooie uitzichtpunten. Vervolgens gingen we een lange steile weg met veel bochten op om de Big Buddha te bezichtigen. Dit was een gigantisch standbeeld/tempel van Boeddha gemaakt van witte jade. Erg kostbaar dus en koel bij aanraking (ondanks de hitte). De tempel is nog niet geheel af en wordt enkel bekostigt door donaties.
Na dit indrukwekkende bouwwerk gingen we naar een andere tempel, Wat Chalong. Dit was meer een standaard tempel, maar nog steeds erg imposant. Hier kwamen mensen ook meer om echt te bidden en werden er ook rotjes in een soort van schoorsteen afgestoken. Dit is kennelijk om iets te vieren, maakt niet uit wat.
De volgende stop was de beroemde cashewnotenfabriek.
Hier kregen we uitgelegd hoe de cashewnoot van zaadjes van een vrucht naar nootjes in de schappen werden. En dan snap je wel waarom de cashewnoten altijd wat prijzig zijn. De noten worden namelijk eerst van de vrucht geplukt, vervolgens moet de schil met de hand worden opengekraakt en dan moet de vlies ook nog met de hand worden verwijderd. De reden dat dit allemaal met de hand moet is omdat de nootjes erg breekbaar zijn en erg in grote kunnen verschillen. Dan moeten ze nog geroosterd worden en verpakt worden (dit kan dan wel in de machine).
De laatste stop was bij een van de grootste juweliers van de winkel. Hier kregen we eerst in een soort van Eftelingritje de het proces en de geschiedenis van edelstenen te zien. Daarna werden we (uiteraard) de winkel binnen geleid. Iedereen kreeg persoonlijk een mannetje in pak met zich mee, waardoor je een beetje druk op je voelde. Ik liep echter snel langs de vitrines (heel mooi en glimmend allemaal, maar daar ga ik echt mijn geld niet aan uitgeven als ik het überhaupt had) waardoor mijn mannetje al snel door had dat ik niks wilde kopen en mij vriendelijk naar
de uitgang begeleidde.
Daarna werd ik weer naar mijn hotel gereden en zit ik nu dit te typen. Straks nog wat eten en dan drink ik lekker op mijn kamer een biertje. Morgen weer een stukje reizen.
Advertisement
Tot: 0.103s; Tpl: 0.016s; cc: 7; qc: 44; dbt: 0.0384s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb