Advertisement
Published: August 21st 2008
Edit Blog Post
Ik ga nu proberen het hele verhaal voor de zoveelste keer samen te vatten omdat dit mij niet is gelukt vanwege gebrek aan internet of erger nog wel internet en maar wachten tot het systeem crashed.
Gevlogen vanuit Dubai international airport, waar we uit een onderkoeld vliegtuig een oven binnen stapte, hierdoor leek het alsof we een fohn hadden ingelikt, bekend was het gegeven we de nacht die 10 uur zou duren tot de aansluitende vlucht, (hoe kun je dit nog aansluitende vlucht noemen) zouden doorbrengen op het vliegveld, slapend op een luchtmatras.
Het roze en gele luchtmatras bleek echter voor weinig isolement te zorgen op de koude marmere vloer omgeven door aircoinstallaties groter dan een auto, Anka's voeten waren grijs terwijl ik onvergeefs mijn hoofd erop legde om te verwarmen, toen ik merkte dat de kou door mij lichaam begon te trekken ging het echt niet meer, het was een verschikkelijke nacht, zelf al zou er een vloer verwarming aanwezig zijn en een fatsoenlijk matras zouden we geen oog dicht gedaan hebben omdat het vliegveld over-verlicht was, Anka lag met haar hoofd onder een palmplant en ik onder een lamp die zo sterk was dat deze voldoende was
Wheelers Guesthouse
Wheerlers Guesthouse, Kuala Lumpur, China Town om nabijgelegen starbucks te verlichten, je kon er een boek lezen.
Plan was om te verhuizen naar een gedeelte waar vloerbedekking aanwezig was, wij waren niet de enige met dit idee en hebben ons genesteld tussen een stel hete arabieren, het was ons blijkbaar toch gelukt in slaap te vallen want ik werd wakker met een golfkar naast mij die er een half uur geleden nog niet stond, Anka haaste zich naar het toilet om een dagcrempje op te doen, de droge lucht van het vliegveld zou slecht zijn voor haar huid, of zoiets, die ochtend heeft Anka moeten overgeven en hebben we verschillende toiletten gezien van begin tot eind, dit te wijten aan de spanningen voor de reis.
Aangekomen in kuala Lumpur sliepen we in wheelers guesthouse, in China Town, de eigenaar keek scheel en zijn vrouw was vroeger waarschijnlijk een man geweest, althans haar stem was mannelijk en de kleren die hij aan had moesten de indruk geven dat ze echt borsten had, in een aquarium naast de balie swom een schilpad die bijna groter was als het aquarium zelf, de nacht passeerde snel en de volgende ochtend vlogen we naar Sabbah.
Vanwege mijn goede coordinerende
Dragon inn
Water bungalow, Semporna eigenschappen landen we op het verkeerde vliegveld 5,5 uur verwijderd van de eigenlijk bedoelde bestemming, die dag erna zijn we per bus afgereisd naar Semporna (niet te verwarren met porno), aangekomen daar zakte de moed stevig in onze schoenen toen bleek dat alle accomodaties op het tropische eiland Mabul volgeboekt was, dit was inclusief voor Palua Sipadan, Anka die naast mij stond had doorlopen ogen en een hoofd roder dan een tomaat terwijl huilen nader stond dan lachen, ik had moeite om niet iedere persoon die ons teleurstelling vertelde de huid vol te schelden, de zon in ons begon enorm te schijnen toen we te horen kregen dat er een anullering had plaats gevonden voor Uncle Chang's guesthouse op Mabul, alles kreeg kleur en de start zat er eindelijk goed in, de overnachting in Dragon inn was goed, een overnachting op het water was op zichzelf al bijzonder, die volgende ochtend stond de boot klaar voor vertrek naar Pulau Mabul.
Uncle chang was een guesthouse uit het boekje, alles van onafgewerkt hout waar de verf van bladerde, plastic verrot zeil en een matras met een kuil erin, dit was reizen voor ons en we deden er niet rauwig om,
versprijd over het hotel lagen overal mensen te slapen op matrassen, ze lagen niet in de weg en zagen er niet uit als zwervers, ze lachten zelfs, maar het was een bijzondere vertoning, een avond lagen er drie voor onze deur. Het gevoel wat we hadden was goed, het voelde veilig en er hing een gezellige sfeer, een relaxte sfeer. Ik zou er lang kunnen blijven, in de avond kwamen mensen bij elkaar om te chatten, er bleek zelfs nog een fan van Bear Grylls tussen te zitten.
Wat we overdag onder water zagen was ongekend, enorme papagaai-vissen en doktersvissen. We hebben zelfs een meter boven een zeeschildpad gezommen, deze waren wel een meter lang en er waren verschillende soorten bij. Anka heeft een rifhaai zien zwemmen, terwijl ik deze juist probeerde niet te zien, ik hield me bezig met het fotograferen van schildpadden.
Deze ervaring was de elendige reis dubbel en dwars waard, het eiland zelf was een sprookje en gaf veel energie om door te gaan.
Overal houten huisjes, de ene nog smeriger dan de ander. Honderden kinderen die je toezwaaien en ontelbare mooie planten. Het strand was net als een hallmark kaart, wit en met
palmboomen, de zee was azuurgroen en ontelbare zeesterren. Die avond hebben we wederom in gezeldschap doorgebracht, al leek het soms net of Anka haar duikbril niet wilde afzetten, haar gezicht was verbrand, behalve op de plaats waar de duikbril zich bevonden had, het was grappig, maar ik zag dat ze dit heel vervelend vond en heb haar daarom heel lief ingesmeerd met aftersun, en haar als een prinses behandeld.
De dagen schoven voorbij en op de planning stond Kota Kinabalu, de hoofstad van staat Sabbah.
----- moet ff naar boven..
Advertisement
Tot: 0.214s; Tpl: 0.012s; cc: 21; qc: 96; dbt: 0.1146s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb