Rustpauze in Yinchuan

---

Dinsdag 19 september: Wim vertrekt naar huis

Vanaf hier neemt Berna de pen over van Wim.
Heel deze dag stond in het teken van Wim’s terugkeer naar huis. We gingen eerst en vooral de E-mail nalezen, en dat was erg spannend: Vliegwinkel had gisterenavond laat beloofd de elektronische tickets door te sturen, gelukkig was dat gebeurd en kon Wim met zekerheid vertrekken. Dan pas kon de koffer gepakt worden. Er moest vooral zorgvuldig nagekeken worden, wat van de gemeenschappelijke bagage moest blijven, en wat mee naar huis moest. Er werd nog druk foto’s gesorteerd, zodat een zo volledig mogelijke CD kon gebrand worden om thuis achter te laten. En dan waren we klaar. We gingen eten en een wandelingetje maken in een aangenaam parkje vlakbij het hotel. Een rustplaats voor de Chinezen, wij konden er onze gedachten wat verstrooien, want die waren alleen nog op Zwijndrecht gericht waar alles in volle voorbereiding was voor de uitvaart van Pa. We vertrokken goed op tijd naar de vertrekplaats van de luchthavenbus.
Eens die vertokken was ging ik de vele mails met blijken van medeleven doorlezen, en zoveel mogelijk beantwoorden.

Woensdag 20 september: schrijfdag

Ik heb me gans deze dag geconcentreerd op het aanvullen van de verschillende reisverslagen, en dat zijn er toch wel heel wat. Wim schrijft de echte, lange reisverhalen maar ik breng alle praktische reisinformatie samen en schrijf daarover een reisverslag voor Wegwijzer, de Vlaamse onafhankelijke reizigersorganisatie. Deze informatie komt ook op onze Nederlandstalige weblog, maar bovendien ook op een Engelstalige weblog, zo kan niet alleen reizend Vlaanderen maar ook een ruimer publiek gebruik maken van onze reiservaringen. We proberen zoveel mogelijk verschillende foto’s op beide weblogs te plaatsen, zodat de liefhebbers maximaal kunnen genieten.
Tussen het schrijven door ging ik regelmatig de E-mail consulteren en druppelden er berichtjes door die Wim onderweg naar goede zielen Sms’te, dezen mailden het naar mij door: hij was goed toegekomen in Beijing en in Helsinki. ’s Avonds kon hij me van op Zaventem met veel moeite aan de telefoon krijgen in het Hotel: telefoons doorschakelen bleek daar niet mogelijk te zijn dus rende ik holderdebolder naar beneden om net te laat te komen. Hij belde even later terug om te zeggen dat hij goed was toegekomen.

Donderdag 21 september: Ludo komt toe in Yinchuan

Zoals al lang gepland, zou vandaag Ludo toekomen in Yinchuan. Ludo is onze vriend des huizes, die al bijna 30 jaar samen met ons reist. Hij had dinsdagavond nog samen met Wim kunnen doorbrengen en bijpraten in Beijing, toen beiden elkaar daar op doorreis kruisten. Ludo had woensdagnamiddag rond 2 uur de trein genomen, om donderdagmorgen in Yinchuan toe te komen, een vrij korte treinreis naar Chinese normen. Aangezien hij bij de hotelbalie al aangekondigd was als onze vriend, kon hij zonder problemen zijn kamer aan “onze” goede prijs krijgen. Donderdag was een echte (ver)snipper(de) dag met veel rusten, Ludo de stad laten zien, en praktische zaken regelen. Zo ging ik naar de kapper en betaalde welgeteld 60 Eurocent om mijn haar te laten knippen en wassen (ja, in die volgorde!). Dit gebeurde in het centrum van een provinciehoofdstad, voor ons te vergelijken met Brussel of Amsterdam. Een uur Internetten kost amper 20Eurocent, en als je tevreden met een trage computer dan kan het op sommige plaatsen zelfs voor 10 Eurocent. 1 bladzijde laten afdrukken kostte dan weer 10Eurocent, een foto laten afdrukken op gewoon formaat 80Eurocent. De foto’s hadden we beloofd aan het bejaarde koppel in Yulin, die zo gastvrij waren geweest om ons hun ganse traditionele familiewoning hadden laten zien.
Wim ging die donderdag zo snel mogelijk zijn nieuwe visum aanvragen en bracht, op doorreis naar zijn moeder, een bezoekje aan mijn moeder. We kenden pas rust, toen hij eindelijk bij zijn moeder was toegekomen.

---