Advertisement
Published: August 7th 2017
Edit Blog Post
De hond des huizes
Daffon Villa Guest House - Negombo Na een vlotte vlucht landden we moe en zwetend in Colombo (om bij de uitgang van de luchthaven te beseffen dat mijn gsm nog op het vliegtuig lag…). We werden opgehaald door de overvriendelijke huisvader van onze homestay die speciaal voor ons de eerste tuktuk van deze reis ‘gecharterd’ had. De kinderen gingen helemaal in overdrive toen ze zagen dat hun kamer volledig versierd was met rode en witte ballonnen en in zwanen gevouwen beddengoed en handdoeken. Wat een lieve mensen! Ondanks een koude douche kropen we plakkerig van het zweet onder de ventilator in bed.
Een copieuze schotel boordevol tropisch fruit lachte ons toe als ontbijt, en terwijl ik terug langs de luchthaven ging voor mijn verlopen voorwerp, konden de kinderen spelen bij de supersympathieke familie. Even later werden we opgehaald door Su, onze privéchauffeur voor de komende vijf dagen. We gingen even op verkenning in Negombo en passeerden langs het oude fort, ooit gebouwd door de Nederlanders en nu in gebruik als gevangenis, snoven de sfeer (en de geur) op in de vismarkt en maakten een boottocht op de kanalen, eveneens in lang vervlogen tijden gegraven door de ijverige Nederlanders. Dat laatste was een schot in de roos,
The Gathering
Minneriya National Park want tot groot jolijt van de kinderen zagen we maar liefst 15 monitor lizards. Daarna reden we door tot Anuradhapura, waar we nog snel iets aten en doodmoe in bed kropen.
De ochtendstond bracht een bezoek aan Mihintale. We beklommen 1843 oude, granieten trappen, bewonderden de pagodes en stupa’s, verbrandden onze blote voeten bijna aan de hete ondergrond en genoten van het weidse uitzicht. De eerste apen werden uitvoerig met de verrekijker bestudeerd (hoewel ze tot op armlengte afstand kwamen) en we hadden zelfs het geluk een giant squirrel van dichtbij te zien, plus nog een handvol andere beestjes. In de namiddag bezochten we de Anuradhapura Heritage Site. Tot ver na zonsondergang reden we van tempel tot stupa, van waterreservoir tot heilige boom, van Boeddhabeeld tot pagode.
’s Anderendaags spendeerden we een flink stuk van de voormiddag in onze minivan. We maakten een tussenstop in Habarana waar we ons even lieten gaan en besloten ons een paar uur in de luxe van Cinnamon Lodge te baden, letterlijk en figuurlijk. Het zwembad was meer dan zalig, de apen, hagedissen, vogels en de omringende natuur maakten het plaatje compleet. Na de verkwikkende plonsbeurt waren we helemaal klaar voor onze eerste
‘echte’ safari. De vreselijk slecht georganiseerde ticketverkoop vergaten we zodra we Minneriya Nationaal Park binnenreden. Al gauw zagen we een gigantische kudde van een zestigtal olifanten. In augustus en september kan je in dit park namelijk ‘The Gathering’ zien: ongeveer tweehonderd olifanten verzamelen dan rond het waterreservoir in dit park. Erg spectaculair natuurlijk! Een eind verder zagen we opnieuw een enorme kudde en we denken wel meer dan honderd olifanten gezien te hebben op die drie uurtjes safaritijd. We zouden bijna vergeten dat er ook buffels rondliepen en de mooiste vogels ons om de oren fladderden.
Slapen deden we in Sigiriya, want de volgende ochtend stond de beklimming van Sigiriya Rock of Lion Rock op de planning. Om 5u50 sprongen Yves en ik in onze kleren om de zonsopgang te bewonderen vanaf een enorme rots in de achtertuin van onze guest house. De kinderen lieten we nog eventjes slapen, maar niet lang, want we wilden om 7u al beginnen aan de beklimming van wat ooit het epicentrum van het koninkrijk Kassapa zou zijn geweest (tussen 477 en 495 AD). Een comateuze Ella hielp die planning een beetje om zeep, dus pas om 7u45 stonden we onderaan de rots aan
Ochtendfun
Daffon Villa Guest House - Negombo de ticket office, klaar voor een flinke wandeling. Eerst doorkruisten we de overblijfselen van de koninklijke tuinen, daarna volgde een schier eindeloze reeds trappen. Ongeveer halverwege passeerden we een galerij in de rotswand die bescherming biedt aan enkele bijzonder mooie fresco’s (die niet gefotografeerd mogen worden), waarna we dapper onze weg vervolgden naar de top. Nog even vermelden dat Casper de hele klim volledig zelf gewandeld heeft. Niet één keertje, niet één trapje hebben we hem moeten dragen. Ook Ella deed het fantastisch en heeft het overgrote deel zelf gewandeld; de rest was een prima work-out voor de mama. Het uitzicht vanaf de top was adembenemend, de strakke wind die er stond zorgde voor zeer welgekomen verkoeling. Terug beneden hadden de kinderen wel iets lekkers verdiend, maar op een onbewaakt moment greep een aap Ella haar appel uit haar handen en ging de snoodaard even verderop lekker zitten smikkelen. Flink geschrokken en tranen natuurlijk…
Na al dat wandelen waren we toe aan wat anders. In The Hideout Sigirya konden we een paar uur naar hartenlust plonsen en spelen in het water. In de late namiddag bracht Su ons naar de laatste klimpartij van de dag: Pidurangala Rock. Als een
Breakfast time!
Daffon Villa Guest House - Negombo echte berggeit beklom Casper het rotspad blootvoets. De goedbedoelde opmerkingen van mensen die al tot boven geweest waren en zeiden dat het niet haalbaar was met kinderen sloegen we in de wind, want met elke meter die we gestegen waren, was ook het enthousiasme van de kinderen toegenomen. De laatste meters was er ineens geen pad meer en moesten we klauteren over de grillige rotsblokken. We werden al snel beloond met een fenomenaal uitzicht op Sigiriya Rock in het zuiden en vonden deze veel minder bezochte plaats misschien wel meer de moeite dan de bekende rots aan de overkant.
Voor het avondeten trokken we terug naar The Hideout waar we in de namiddag met de eigenaars geregeld hadden dat de kinderen in hun boomhut mochten eten. Hoewel het buiten al volledig donker was, vonden ze het een hele belevenis. Dat ze voor een keertje ook frietjes mochten eten maakte het helemaal tot een feest!
Advertisement
Tot: 0.155s; Tpl: 0.012s; cc: 21; qc: 105; dbt: 0.11s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1.3mb
Verelst Myriam - Jansen Karl
non-member comment
fotos
Hallo allemaal, Prachtige foto's en commentaar. Heel leuk om te volgen. Olifanten genoeg. Ze zullen het wel naar hun zin hebben. Geniet er nog van want het zijn de laatste week hé! Veel groetjes mamie bompa