Advertisement
Published: November 17th 2016
Edit Blog Post
We hadden twee plannen voor Michoacan, de staat waar ik nu in ben aangekomen. Het eerste plan was het vlinder reservaat en het tweede was San Juan Viejo, een kerk die bedolven is onder de lava wat het een soort Mexicaans Pompeii maakt. Die twee dingen liggen alletwee ongeveer twee uur met de bus bij Morelia vandaan, alleen ligt de ene naar het oosten en de andere naar het westen.
Toen we eten gingen halen deden we dat met iemand uit Ierland en die wilde ook naar de vulkaan dus was het snel beslist wat we eerst gingen doen. Dus zijn we de volgende dag naar het busstation gegaan en namen we de bus. We hadden van de eigenaar van het hostel een stappenplan gekregen met drie bussen die we moesten nemen dus daar begonnen we aan. We hadden echter ook bedacht om op de terugweg te slapen in een klein dorpje aan een meer, dus moesten de grote tassen mee. Zo vonden we onszelf terug in een polenbusje gepropt met ons drie, zes tassen en nog vijf andere mensen. Ik denk dat sardientjes meer ruimte hebben in een blik. Maar ach dat was maar een korte rit en we
konden bijna gelijk overstappen op de volgende bus. Dus waren we snel onderweg naar Uruapan. Daar hebben we onze tassen achtergelaten en vervolgens gingen we door naar Angahuan het dorpje dat het dichtst bij de vulkaan en de kerk ligt. Onze busje daarnaartoe zette ons af op de hoofdstraat en daarna zijn we zonder een idee van waar we heen moesten het dorp ingelopen.
Toen we een paar minuten gelopen hadden stopte er een pick-up truck naast ons die vroeg of we naar de kerk wilden. Ons toeristische uiterlijk had ons weer gered. We sprongen achterop de truck en de man nam ons mee naar een ranch, waar we paarden en een gids huurden. Die namen ons vervolgens mee voor een fantastische rit te paard door de natuur, waar alle paden gemaakt waren van zwarte as en de rest zwarte blokken puin waren van de laatste uitbarsting.
Na anderhalf uur paardrijden kwamen we aan bij de kerk die bedolven was onder lava. Daar hadden we een fantastische fotoshoot omdat het precies toen wij er waren zonsondergang was. Daarna reden we terug en zijn we met de bussen naar Patzcuaro gegaan. Dat is het dorpje bij het meer. Daar
hebben we een taxi genomen naar de hotel zone, en vervolgens zijn we het eerste hotel binnengelopen omdat we geen hostels konden vinden van te voren. Daar hebben we afgedingd door even te overleggen of we het wilden en toen toch maar een kamer genomen.
Vandaag hebben we ontbeten en een leuke bakkerij waar we twee Duitsers ontmoetten en die hadden gehoord van bijzondere ruïnes in de buurt, dus zijn we daar met zijn vijven heen gegaan. Toen we in de bus zaten naar de ruïnes stelden we onszelf pas echt voor en toen zei Ingrid dat ze het zo toevallig vond dat we bijna dezelfde achternaam hebben, want zij heet Kirchoff. Daarop reageerde een van de Duitsers dat zij ook Kirchhof heette, dus zo hadden we een soort familiebijeenkomst van buitenlandse familie in Mexico.
Die ruïnes waren zeker bijzonder maar we mochten er helaas niet op klimmen. Omdat we toch een mooie foto wilden van het hele dingen besloten we om de berg er tegenover op te wandelen om een foto van bovenaf te kunnen nemen. Echter namen we de verkeerde afslag en liepen we een doodlopend pad in. Daar vroegen we aandacht en eigenaar van het
laatste huis, die toevallig in de tuin aan het werk was, hoe we wel de berg op konden. Dat was echter een te lange wandeling en dus vroegen we of we op zijn dakterras de ruïnes mochten bekijken. Uiteraard mocht dat van die man en dus hebben wij met zijn allen op het dakterras van een wildvreemde foto's mogen nemen van de ruïnes. Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we het dorp waar we in sliepen verkend.
Nu is het zes uur en zit ik in de bus om morgen een dagtrip te doen naar de vlinders.
Advertisement
Tot: 0.226s; Tpl: 0.013s; cc: 11; qc: 49; dbt: 0.0756s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Janneke
non-member comment
Echte familie!
En als een echte Rodenburg aan het paardrijden!!! Als toeval niet bestaat waarom is er dan een woord voor. Te Kek hoor al die family trekjes