Advertisement
Published: July 30th 2016
Edit Blog Post
Andorra een ministaatje midden in de Pyreneeën prima om even terug op temperatuur te komen na de provence en Carcassone. 's nachts en 's ochtends was het goed te voelen dat we in een ander klimaat terecht waren gekomen. Onze lakentjes werden terug vervangen door onze slaapzakken om de nacht door te komen...
Tegen de middag daarentegen steeg ook daar de temperatuur naar om en bij de 30° ideaal om de hoogten op te zoeken. Na bij de camping namen we de skilift wat uitkwam op een speelparadijs voor de kindjes 'magic mountain'. Laat ons stellen een mini bobbejaanland, maar dan op +1500 meter hoogte.
De kindjes konden zich er naar hartenlust uitleven op trampolines, springkastelen, glijdende banden, elektrische autootjes e.d. Ook voor oudere kinderen is er vanalles, zoals een death ride te beleven.
In de namiddag trokken we samen de hoofdstad in Andorra La Vella. Voor diegene die er nog nooit zijn geweest, het is het shopping walhala van west Europa met zijn extreem lage accijnzen op Alcohol en tabak en eveneens zeer lage BTW wat zowat elk product veel goedkoper maakt dan bij ons. Verder mogen we gerust stellen dat er niets te beleven valt. We
zouden ons in de stad iets te eten zoeken, maar na meer dan een uur ronddwalen in zowel het shopping gedeelte, als het oude deel van de stad werd onze honger alleen maar groter. Na nog eens weg gestuurd worden op een pleintje met een pizzeriatje ("NO FOOD, ONLY DRINK NOW", kregen we naar ons hoofd geslingerd) keerden we maar op onze stappen terug. Uiteindelijk vonden we toch iets in de hoofdstraat, geen gigantisch succes maar toch we hadden gegeten.
's nachts werden we getrakteerd door Amber op braken en diarree. Een ongelofelijk geschenk net de nacht voor we een uitstapje in de bergen planden, vooraleer onze trip verder te zetten. Ook 's ochtends was er niet veel verbetering, net een platte vijg met koorts. Na de nodige medicatie konden we ze al een beetje oppeppen, toch was ze te ziek om mee rond te trekken. Sabrina bleef bij Amber, terwijl ik met Elise een papa dochter momentje beleefde met een magische rondtrip door de bergen. We bereden de Col d'ordino met een bezoekje aan een pas ingehuldigd uitstekend platform, waarop je een mooi uitzicht krijgt op de dorpen Canillo en Encamp. Verder reden over de top naar beneden
en over de 3de hoofdweg van Andorra (aan de mooie kant van de staat) richting Arcalis, Waar de nederlander Tom Dumoulin enkele weken geleden in een hagelbui tijdens de tour nog als eerste boven kwam. De opschriften op de weg waren nog duidelijk zichtbaar en duidelijk nog niet allemaal weggehageld. De klim eindigde op dik 2200 meter met een prachtig uitzicht over de vallei met grazende wilde koeien en paarden erbij.
Na onze terugkomst maakten we met het hele gezin nog een wandelingetje naar het dorp om na het slapengaan van de kindjes al bijna alles klaar te pakken om de volgende morgen te vertrekken.
's ochtends waren we al vroeg klaar om te vertrekken. Het was ook nodig, want met een rit van +600km door het Spaanse binnenland richting Madrid voor de boeg, konden we maar best vroeg vertrekken. Deze keer geen zieke kindjes, wel een grenscontrole, weinig of geen stopplaatsen onderweg, en stilaan meer en meer broeierige temperaturen in een prachtig maar zeer dor en glooiend landschap. We stegen van ongeveer 15°C naar 40°C onderweg, zelfs bij onze aankomst iets na 20h was het op de camping nog steeds 38°. We aten nog snel iets in
het restaurantje na een korte verkenning van de camping om dan de kindjes rond mindernacht in een nog steeds hete omgeving te slapen te leggen. In de hoop op een goede nacht bereiden wij ons al mentaal voor op een dagje bakken en braden in Madrid.
Advertisement
Tot: 0.136s; Tpl: 0.012s; cc: 12; qc: 50; dbt: 0.0887s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Papa
non-member comment
En geen internet meer ? ;-) ik wacht op het verdere relaas...