Dag 7 en 8 en 9: op Surinaams tempo

---

Dag 7: dolfijnspotten

Het zag er naar uit dat de komende 3 dagen best rustig gaan worden. We bleven deze dag dan ook voornamelijk op hotel. Op het gemakje wat ontbijten, douchen en dan wat op het terras zitten. Karen werkte wat voor school en ik typte de Travelblog. Verder Skypeten we met het thuisfront. In de late namiddag had Karen een tripje geregeld. We gingen op een boot dolfijnen spotten. Grappig was dat een koppel op ons hotel ook dit tripje op dezelfde moment geregeld had en we dus bijna hun taxi inpikten (we hadden er beide eentje gebeld). We stapten de boot op om zo op kijkjacht te gaan naar dolfijnen. We vonden ze vrij snel bij enkele vissersboten. Rond de boten vlogen enorme zwermen vogels! Niet te geloven! Foto’s nemen van de dolfijnen was ook niet zo eenvoudig. Ze kwamen telkens maar een kleine 2 seconden ergens anders dan ervoor boven, waardoor je echt snel moest zijn. Ik heb toch enkele keren een vin gefotografeerd J

Verder bezochten we een oude plantage en het kleine dorpje dat erbij hoorde. Op de boot daarnaartoe hoorden we dat het koppel in ons hotel op huwelijksreis was en de vrouw ook nog eens jarig was. De gids had daarvoor een flesje wijn voorzien en zette een muziekje op. Dat gecombineerd met een zonsondergang, maakte het erg gezellig. Drank zat ook in de prijs inbegrepen en dus proefde ik Borgoe (een lokale rum) gemixt met cola. Heel erg lekker! Aangekomen aan de plantage kregen we enkele hapjes en een uitleg over het dorp en de zeeschildpadden die daar in een bepaalde periode hun eieren komen leggen. Helaas was dit niet deze periode. Oh ja, er groeiden ook ananasplanten aan de elektrictiteitskabels. Dit kwam door de zaden die vogels achterlaten en achteraf bemesten. Maar ze stierven voor de ananassen zelf begonnen te bloeien. Jammer, anders had je er kunnen eten van de elektriciteitsdraden! J

Op de terugweg had ik een gevecht met mijn zwemvest (ik weet niet of het door de rum kwam of door mijn onhandigheid, maar waarschijnlijk een mix van beide J ), wat tot hilariteit leidde bij de rest van de groep. Op de terugweg nam ik nog een Borgoe-cola en op de boot zelf werd voor ons een taxi geregeld. Deze keer deelden we hem met het pas getrouwde koppel. Het was een gezellige babbel en het maakte de rit voor ons allemaal wat goedkoper.

Aangekomen aan het hotel moesten we natuurlijk nog eten. Dit deden we weer in de Zus & zo. Ik at een heerlijk varkenshaasje en Karen een wokgerecht. We hadden geluk, want er speelde een live bandje, wat voor de nodige sfeer zorgde. Terug naar de kamer dan maar om in te dommelen al dolfijnen tellend.



Dag 8: Paramaribo Zoo

Vandaag stonden we op (zoals elke dag uiteraard) en ontbijten we (ook zoals elke dag). Daarna wandelden we naar het huis waar Karen verblijft om de fietsen op te pikken. Ik mocht een fiets lenen van een meisje uit het huis. Van daaruit vertrokken we naar de zoo. Fietsen in Paramaribo is al een ervaring op zich. Je komt ogen tekort. Om te beginnen rijden ze er al links, waardoor je zowiezo al wat oplettender moet zijn. Er is ook zoveel verkeer en op de koop toe rijden ze allemaal als gekken! Een mix van goed opletten en assertief zijn is de boodschap. Ook had ik een Nederlandse fiets, wat betekent dat ik achteruit moest trappen om te remmen. Zoveel om op te letten! Maar goed, het was een waardevolle ervaring J

De inkom voor de zoo is heel goedkoop, het kost 10 SRD (ongeveer 2,5 euro), en dat zie je helaas ook aan de dierenkoten. Ze zijn heel klein en ook niet heel erg goed onderhouden. Zo zit bijvoorbeeld een jaguar (een dier dat moet kunnen rondlopen) in een kooi van ongeveer 10 a 15 vierkante meter. We zagen er wel enkele coole dieren en ook loslopende wilde aapjes die soms op de kooien van de ‘zooaapjes’ zaten. Een heel grappig zicht. Ook grappig was dat het educatieve centrum mee gesponsord was door Stad Antwerpen.

Daarna hadden we nog wat eten nodig voor de komende dagen. Die gingen we halen in ,het volgens mij enige grootwarenhuis van Paramaribo, Tulip. Daarbinnen was het koel en dat was toch even genieten. Ik kocht er ook 2 Chillers om mee te nemen naar huis.

Toen we weer bij het hotel waren, Skypten we nog even met beide thuisfronten en aten we waar we de eerste dag hadden gegeten, want het was daar lekker. Ook nu was dit het geval. Vreemd genoeg rekenden ze wel meer aan dan vorige keer, maar rondden ze het wisselgeld ook af in mijn voordeel. Dit zou je bij ons nooit zien en was best grappig vond ik om mee te maken. We kropen ook voor de laatste keer in dit hotel onder de wol, want vanaf morgen is het hotel Karen J





Dag 9: relaxen

Deze dag hebben we niet veel gedaan. Toen we net wakker werden viel de stroom overal uit en dat betekent in Paramaribo dus ook geen water meer uit de kranen en dus ook niet afrekenen, want vandaag checkte ik uit, maar met Bancontact kan dat niet zonder elektriciteit natuurlijk. Douchen deden we dus een beetje in het zwembad. J Daarna lekker ontbijten, al waren het deze keer geen toastjes. Daarna gingen we op ons gemakje eens over de Tourtonnenmarkt, een markt waar ze voornamelijk Kledij en fruit verkopen. Best gezellig. Ik dronk ook weer een flesje Fernandes. Een lokale frisdrank. Een aangename verfrissing bij de Surinaamse zon.

Bij terugkomst in het hotel werkte de elektriciteit terug en zonnebaadden we nog tot de late namiddag bij het zwembad. Ge-nie-ten! Ik betaalde mijn schuld aan het hotel en we vertrokken met de zware valies over de straten in Paramaribo naar de Prinsessenstraat, waar Karen 4,5 maanden verblijft. En ik nu ook voor de komende dagen. Karen kookte rijst en als dessert aten we een lekkere pompelmoes. Voor de komende nacht ben ik eens benieuwd hoe ik ga slapen, want ik slaap in een opklapbed zonder klamboe.



Morgen vertrekken Karen en ik op uitstap naar de jungle voor 4 dagen, dus het zal tot dan duren voor een volgende update.

Ik weet 1 ding! Het gaat hier veel te snel voorbij zijn!



Groetjes uit het verre Zuid-Amerika! 😊

---

Comments

[yvette]

het leven kan hard zyn hé Rick!

[Daddy De Vree]

vermoeiend!
als ik het zo lees, zou je haast compassie krijgen; zoveel rust, wordt ge daar niet moe van :-)? Wel een te gek land blijkbaar he, Suriname. Heel andere gewoonten maar wellicht denken ze van ons hetzelfde. Dat ze er langs lings de verkeerde kant reden wisten we hier nog niet! Het klinkt voor ons als ouders dus heel gevaarlijk, een fietstochtje daar. Past maar goed op. Gelukkig zijt ge alletwee van geen kleintje vervaard... Dat ge hilariteit opwekt met uw reddingvest; waarom geloven we dat ;OP? Tof om te volgen! Verder vrezen we hoe langer hoe meer dat ge t daar gewoon kunt worden. Vergeet het makker; ge komt terug naar huis! De groeten!