Advertisement
Published: November 21st 2013
We zijn nu toegekomen aan het hoogtepunt van onze reis: Naoshime en Benesse House.
Het eiland draait om kunst, vooral westerse kunst en de architect Tadao Ando. Het hotel waar we verblijven is een onderdeel van het museum Bij aankomst met de veerpont stond het busje om ons naar het hotel te rijden al klaar. Het gedeelte (Park) waar wij onze kamer is, ligt niet aan maar ongeveer een 500 meter vanaf het museum. Inchecken, koffers achterlaten want we mochten onze kamer nog niet in en het terrein verkennen. De eerste locatie waar we naar liepen was ThePumpkin. In de tuin die we passeerde stonden een aantal beeldhouwwerken van diverse kunstenaars waaronder onze eigen Karel Appel. Tussen ons hotelgedeelte en het museum kwamen we onder andere een van de prachtige kunstwerken van Walter deMarie. Drie granieten ballen in een box. Het klinkt raar maar het is erg indrukwekkend.
Doorgelopen naar het museum. Het gebouw is doordacht ontworpen, de getoonde collectie niet groot en dat maakt het goed behapbaar. Je hebt de ruimte (ook in je hoofd) om de werken rustig in je op te nemen zonder dat je overvoerd wordt. En er is een trap die nergens naartoe leid.
Grap van de architect?
Om de tijd te doden ben ik nog naar het dorp gegaan. Hier is alles mini: nauwe staatjes, supermarkt ter grote van een huiskamer. Groots is het 007 museum. Dit museum is een erg leuke tegenhanger van alle serieuze kunst. Half een tribuut aan James Bond, half een poging om de verfilming van het laatste Bondboek 'The man with the red tattoo' ook daadwerkelijk in Naoshima te laten plaatsvinden. Uit de synopsis van het boek blijkt dan Bond dezelfde plaatsen bezoekt als wij tijdens deze reis: Tokyo, Sapporo en Naoshima. Toch het boek maar gaan lezen.
Eindelijk mochten we in in de kamer. Hier is duidelijk over elk detail is nagedacht. De kamer voelt meer als een kamer van een Finse ontwerper dan een Japans. Prachtig uitzicht over het water naar Takamatsu, ingekaderd door bergen. En we hebben een groot balkon.
Deze avond eten we in het Franse restaurant en ik kan alleen maar in superlatieven praten over elke gang. Van begin tot einde perfectie.
In hetzelfde restaurant genoten vaneen uitgebreid westers/Japans ontbijtbuffet. Eindelijke het uitzicht kunnen bewonderen. Het water wordt opgezweept door een flinke wind die de helemaal ook blijft waaien.
De kunst zijn we begonnen met het Art House Project. In een klein dorp zijn in een aantal huizen door diverse kunstenaars installaties gebouwd. Twee projecten maakten het meeste indruk: wandschilderingen op prachtige kamerschermen en hoge schilderingen van smalle watervallen in wit, zwart en grijs. Als tweede de installatie van William Tyrell waar met donker en een beetje licht tot het uiterste is uitgewerkt.
Daarna naar het Chichu museum met drie weken van William Tyrell, een hal met bal van DeMarie en een zaal Monets. Komen de werken van de eerste twee kunstenaars in hun zalen tot hun recht, de Monets hangen hier als schilderijen van groen slijmerige plantenresten.
De zaal is mooi, de schilderijen zijn mooi maar samen verzwakken ze elkaar.
Die avond heerlijk Japans gegeten in het Japanse restaurant in het museum. Het enige war aan het menu een dipje gaf was het dessert. Tot u toe hebben we bij geen een Japanse maaltijd een dessert gehad. Hier wel en volgens het menu was het een Franse peer in wijn. Maar het smaakte als een peer uit eenAlbert Heijn blijk. Twee aardig Amerikaanse dames hebben ons nog het ovale gebouw laten daar. Daan mag
je nl. alleen naar binnen als je daar een kamer hebt gehuurd. Nog genoten van het museum zonder bezoekers en zonder suppoosten.
Naar de kamer en morgen weer op pad. Helaas.
Advertisement
Tot: 0.077s; Tpl: 0.011s; cc: 11; qc: 49; dbt: 0.0496s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Jepke
non-member comment
Beste Cyrus en Diana, Hartelijk dank voor de ansichtkaart uit Tokyo. Mijn eerste Japanse postzegel! Ik geniet van jullie verhalen en foto's op dit weblog. Zulke aardige en behulpzame mensen en dan ook nog na een aardbeving maar 1 minuut vertraging met de trein. Organisatorisch dus ook nog perfect. Hier zou alles gelijk plat liggen. Ik hoop dat jullie het goed samen kunnen vinden en dat jullie samen genieten van deze prachtige reis. Ik blijf jullie volgen. Liefs, Jepke ps: het is hier koud aan het worden dus houdt de Jas in de aanslag als jullie aankomen.