Advertisement
Ha Long Bay
Ha Long BayAha, tis in Belgie ook bakken en braden lees ik in de comments! Steek even een vork in je kat en je bent helemaal mee! Thx again he voor de comments, das elke keer plezant! Helaas nog geen google-translate voor pasgeborenen of nog niet geborenen... t schijnt goed bakken te zijn in Belgie, hopelijk kan iedereen ervan genieten!
De dag na de uitstap naar de parfum-pagode zijn we vertrokken richting Ha Long Bay; een baai vol met scherpe uitstekende rotsen. Het zou een van de hoogtepunten moeten worden volgens vele anderen en dat was niet gelogen!
Het zag er in het begin anders niet zo goed uit; vette regen en amper een rots te zien. Maar ambience was er wel al meteen; een coole bende uit Jakarta (een man met zijn vrouw en 2 zussen, dieje durft) stapt mee op t klein bootje dat ons naar de grotere boot moet brengen. Een van de zussen trekt gezichten alsof ze net ne smoelentrekker heeft gegeten (extreem zuur snoepke 😉 wanneer ze het vuile zwemvest moet aantrekken. Haar broer, zus en schoonzus gaan neer van t lachen, en de rest op de boot ook 😉
Zoals bij elke uitstap is
Ha Long Bay
Ha Long Bay het weer een gemixed gezelschap; paar Britten, team Jakarta en een paar Hollanders. Aan tafel zitten we met een Brits koppel, en al een geluk vinden zij de welkomst-thee ook niet te zuipen. Dus geen sociale druk om na de eerste slok verder te doen!
Later op de middag klaart het helemaal op en dobberen we rond in het paradijs op aarde! Niet alleen op de grote boot, maar ook in de kayak beetje later. Tis heerlijk genieten, rustig peddelen tussen de drijvende dorpen en de rotsen door! Burning hot in de zon, en de athletische roeisnelheid van Cunha-Remmerie brengt niet veel verkoeling 😉 Hier en daar een grappige frats, uiteraard kies ik die van de Hollanders eruit; kuske aan de rots gaan geven met hun kayak *BOem -KKKRRRRRSSSSS* tijdens dit serene moment.
Daarna een grot gaan bezoeken. Weet niet hoe het bij jullie zit, maar de grotten van Han zijn zowat deel van elke Belgische tiener zijn jeugd. Misschien omdat ze hier weten dat ze allemaal op elkaar lijken dat ze er wat extra sensatie hebben gecreeerd; net zoals je in de wolken kan herkennen wat je wil (wijs naar een dikke wolk en zeg dat je
Ha Long Bay
Ha Long Bay de plattegrond van atlantis herkent, altijd safe), zit deze grot vol met verborgen beesten. Sommigen vergezocht maar anderen hebben soms echt iets weg van een bv een olifant! En de finale is een langwerpige rots die schuin omhoog wijst in de richting van een groot gat. Too easy...
Je mag dan nog de armen van je lijf geroeid hebben en de grot 10 maal op en neer gelopen, no way dat je alles opkrijgt wat erna geserveerd wordt; en ze hebben u liggen he, met de groenteval! ze komen eerst wat rijst brengen, je begint te eten. daarna een bord met sla, daar eet je ook van. daarna pas borden met vis en vlees! nenee, niks te klagen, twas werkelijk overheerlijk!
Beke tetteren met Leila en Martin, sympathieke Britten die over een paar weken hun reis van zon 6 maanden afronden (zo kom je er meer tegen dan de gewone reiziger met zijn zielige 2 of 3 weken..wij zijn hier de amateurs). Veel reiservaringen uitwisselen en goed lachen, leuk!
eens de avond valt, en het nog lekker zwoel warm is, zitten we op het dak van de boot wat te lezen. de baai wordt opgelicht door de
Ha Long Bay
Ha Long Bay lichtjes van minstens 40 andere boten, wel een mooi zicht! Net als we willen gaan slapen, begint de crew met squid-fishing; kleine inktvissen aan de haak slaan 😉 t grappige is dat eens ze eraan vast hangen, de hun lading inkt uitsquirten, haha 😉 Anouk en ik waren geen die-hard fan, maar t was wel eens grappig.
Best nog goed geslapen op de boot, goed ontbeten en dan terug cruisen langs de prachtige baai. Anouk heeft ne gezelligen babbel met team Jakarta over hun cultuur en mediteren en zo, doen ze daar blijkbaar vaak!
Nog een laatste keer smoelen trekken bij de zwemvest en we staan terug op het land, toer gedaan! En chance gehad blijkbaar, volgende groep die toekomt mag maar ff t water op omdat er een typhoon aankomt.
Aansluitend op de terugrit naar Hanoi hebben we een nachtbus naar Hue, stad in centraal Vietnam. Martin en Leila hadden ons gewaarschuwd; ook al kan je platliggen, de weg is zo hobbelig dat je slaapdanst. Twas inderdaad niet de beste rit ooit, maar na een lokale tankstation snack (Vietnamese rijstkoek, of vogeleten zoals Anouk het noemt 😉 ) en wat soezen tussendoor halen we de ochtend.
Ha Long Bay cave
Ha Long Bay cave De ochtend, maar nog niet onze bestemming! Motorpech, mechanieker haat het motorruim open en even later ligt iets wat lijkt op de boite, op de grond onder de bus. Aangezien het er niet naar uitziet dat we hier snel weer gaan vertrekken, beginnen we te liften. Na 10 minuten ist al prijs, een lokale kleine bus stopt en we reizen verder. Ze hebben hier allemaal een dikke iPhone of Galaxy, ook hier loop ik achter!
Heerlijk, het goedkope hotel uit de trotter heeft een zwembad, dat doet enorm deugd!! Een vrouw die in het hotel werkt komt wat babbelen over ons plannen voor de volgende dagen en ondertussen zit haar koddig dochtertje te lachen en met het water te spelen, super schattig
Daarna een douche en de was doen in de badkuip the old fashioned way; shampoo erop en doen alsof je druiven aan het stampen bent. Helaas nog geen wasdienst tegen gekomen, zo dan maar 😉
Hier in Hue heb je de keizerlijke paleis; een enorm complex van oude huizen en tempels. Veel coole details en versieringen, ze hebben echt hun best gedaan bij het restaureren van wat er tijdens de oorlogen is gesneuveld (bombardementje gespeeld..).
hammertime!
hammertime! Niet veel tekst en uitleg nodig, vooral mooie gebouwen!
----
Vandaag zijn we opgestaan en tot bij een Franse bakker gewandeld; ne chocoladekoek doet toch wel deugd 😉 op de terugweg komen we een brommerverhuur tegen die een pak goedkoper is dan die van het hotel zelf. Anouk als een echte bikerchick achterop (zonder leren vest, te warm)! Aangezien ik in mn gans leven nog maar 1 dag op ne scooter heb gereden ende verhuur aan de drukke baan ligt, is het wel ff verstand nul; eerste opdracht is naft gaan halen, 200 meter verder naar links als je de shop uitrijdt. Dat betekend we de drukke baan overmoeten en meteen met de stroom brommers aan de overkant mee moeten. of het advies van de vekoper volgen; even spookrijden aan deze kant van de weg en dan oversteken. we doen het 2de! als ge in het diepe stuk gegooid wordt leert ge zwemmen zeker he 😉
'Petrol 50, petrol 50!' zei de verkoper dus krijgt de brommer dat ook. Allebei potke op de kop (meer pot dan helm) en gaan! Das wel eens cool om aan de brommerzijde van het verhaal te staan; alles verloopt redelijk vloeiend
team Jakarta
team Jakarta en organisch op de weg. het lijkt eigenlijk verdikke hard op snowboarden! of dat wil ik zo zien, maar op de pistes let je ook op wie er voor jou zit, voorspel je hun pad en pas je het jouwe daaraan aan. En het is eigenlijk nooit stresserend geweest, integendeel, best relaxed!
Maar goed, voor de niet-petrol heads; we zijn met de brommer het gebied ten zuiden van de stad gaan verkennen, dat ligt immers bezaaid met oude sites van tempels en graven. Bij nagenoeg elke plek waar veel mensen stoppen, heb je een soort parking voor brommers; je dropt em bij de bewaker, die geeft jouw een bonneke met nummer op (dat ie in krijt noteert op jouw zadel) en je komt hem later ophalen. Soort van vestiaire! Dan vraagt hij even het dubbele tarief, Anouk zegt al lachend dat dit niet klopt en hij aanvaardt daan zelf maar al lachen het juiste bedrag.
Ik wijk weer af, excuses. De eerste stop is een pagode van een aantal verdiepingen hoog, see pictures. Erachter ligt een klein park, waar iemand op zijn dwarsfluit Aziatische liedjes speelt. Het dompelt de tempels in een ontspannen oosterse sfeer!
Terug on
Keizerlijk paleis
Keizerlijk paleis wheels naar een andere tempel (tzijn er zoveel, en ze lijken allemaal op elkaar dat ik de namen al lang niet meer weet). Deze is redelijk eenvouig en rustig, ideaal om het stokbrood dat in de rugzak zat op te eten.
Daarna gaat het naar een maffe site vol met tempels en andere constructies. Tis hier van tempel tot tempel wandelen om schaduw te zoeken, maar absoluut de moeite!
Daarna nog 1 andere site en dan hebben we genoeg tempels gezien voor 1 dag. We besluiten de laatste die we in gedachten hadden te skippen en rustig te cruisen! Tis zo heerlijk om op het brommerke te rijden door het mooie landschap, met hier en daar rijstvelden en koeien. In het begin denken we nog te weten waar we zitten op de kaart, maar na een kwartier op de nieuwe weg vragen we toch hier en daar eens de weg. Hier buiten de stad spreekt echt niemand Engels, dus de naam van de stad zo goed mogelijk en op een vragende toon uitspreken is het beste dat we kunnen! Uiteindelijk slaan we op het aanraden van een klein jongetje, dat met een paar koeien op stap is, een
Keizerlijk paleis
Keizerlijk paleis kleinere weg in. Deze leidt ons doorheen een paar lokale woonwijken. Er lopen enkele militairen voorbij die vriendelijk lachen, een lokale workshop voor brommers (good carrier choice in Vietnam!) wijst ons verder in de juiste richting, de mensen zeggen hier allemaal vriendelijk goeiendag zonder de commerce die er in de stad wel aan vasthangt, hier is het echte Vietnam! Ook al reden we al bij al 15 min op deze weg, het was plots helemaal anders; we gingen van economische opportuniteit naar grappige curiositeit! Beetje later komen we op de grote baan (2 vakken aan elke kant. daarop rijden de bussen van waaruit we zelf eerder OOEEe, en Ahhh dachten als we brommers passeerden) die ons terug naar Hue leidt.
Met de nafttank zo goed als leeg tuffen we tot bij de verhuurder, neem ik mijn in onderpand gegeven CIS-kaart terug (net iets veiliger dan een paspoort afgeven) en trotten we terug naar het hotel.
tis een heerlijke dag geweest en on that bombshell (de vienamezen spreken hier over die 3 britten van top gear die hier met brommers kwamen rijden) eindigt ook deze blog!
Cheers,
de 16-jarige pubers op hun brommer.
PS; meestal verschijnen
Keizerlijk paleis
Keizerlijk paleis er een paar fotos in de tekst zelf, de rest zit soms wat verstopt onderaan de pagina, of je moet op paginda2 klikken ergens (denk ik 😉
Advertisement
Tot: 0.185s; Tpl: 0.015s; cc: 12; qc: 59; dbt: 0.1252s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
edwin
non-member comment
goe bezig! zie ma da ze u nie ginder houden :-) groetjes uit praag! (helaas iets minder exotisch en iets regenachtiger dan vietnam...)