Yurts, homestays, bergen, meren, dieren en heel veel leuke mensen op onze reis in Kyrgyzstan!


Advertisement
Kyrgyzstan's flag
Asia » Kyrgyzstan » Bishkek
August 15th 2012
Published: August 15th 2012
Edit Blog Post

Het begon op zo'n avond in november, dat ik nietsvermoedend naar "3 op reis" zat te kijken en mijn reizigersbloed sneller ging stromen van de aflevering waarin Floortje dwars door Kirgizie reist. Veel plannen en geregel later, stapte ik op 25 juli in het vliegtuig met Baukje, Martine en Karin naar de hoofdstad Bishkek. Wij organiseerden alles via CBT (community based tourism). Echt toerisme in de vorm van hotels en tourbureautjes bestaat namelijk niet in Kirgizie, maar deze organisatie heeft allerlei adresjes, gidsen, chauffeurs en het lijkt erop, dat de gelden ook daadwerkelijk daar terecht komen, waar ze horen terecht te komen. Op het moment dat wij aankwamen, was het betalen voor een visum ook afgeschaft, dus zo ongeveer niks praktisch belet je nog om naar dit land te reizen.

En Kirgizie, wat moet je je daarbij voorstellen?

Nou, allereerst werden we aan een chauffeur gekoppeld, die Russisch sprak en een klein handje vol Engelse woorden. Dus lang leve de woordenboekjes, al ontdekten we halverwege de reis, dat het ook prima werkt als hij gewoon Russisch praat en wij Nederlands. De gebaren en gezichtsuitdrukking geven dan wat extra ondertiteling. Dus of we begrepen elkaar nu of we hadden in ieder geval allemaal wat te vertellen, waarvan de ander misschien weer een heel ander verhaal maakte. In de loop van de reis heb je ook wat gedeelde ervaringen, dus dan kan je gewoon met plaatsnamen gaan smijten en daar een vrolijk gezicht bij trekken of een uitdrukking, waarmee je duidelijk maakt, dat het eten op die plek toch wat minder smaakte of rare uitwerking op de darmen had. En als je als chauffeur namens de vrouw des huizes, waar we sliepen, wilt vragen of we een ei bij het ontbijt wilden, zeg je gewoon "chicken" en maak je een rond gebaar met je vingers. Als dan iemand uit de groep nog even een kip na doet en naar haar kont wijst, dat daar iets uitkomt, is het wel te hopen, dat je nog steeds een gebakken ei krijgt..

Overnachten gaat in de hoofdstad gewoon in een hotel, maar daar buiten verbleven we in de stadjes bij de families thuis, de zogenaamde homestays. Vaak een wat armoedige buitenkant van een huis, maar heel vaak schuilde hierachter een paar prachtige kamers met even prachtige kleden op de grond en aan de muur. De ene keer liep er een kalf door de tuin, dan weer kipjes en soms was er zelfs een mauwende aandachttrekker. Zittend op de grond aan een laag tafeltje werden ons de lekkerste gerechten voorgeschoteld, waarbij vooral de diversiteit en enorme hoeveelheid opvallend waren. De bedden waren meestal heel comfertabel. Echt maar in een enkel plaatsje hadden ze nog niet van het woord "matras" gehoord, dus sliep je meer op een soort houten plank. Hoe primitiever de douche, hoe comfortabeler. Als er sprake was van een soort echte badkamer, stond je vaak te proberen de straal water op te vangen half tegen de badkamermuur geleund, met het douchegordijn half plakkend tegen je aan. Een primitieve douche betekende gewoon een lekkere straal water door de zon opgewarmd of die ene keer gewoon een emmer met water dat je met bakjes over je heen kon gooien. Wat betreft onze behoefte doen, zijn we echt kampioen geworden in het mikken in verschillende soorten gaten, waarbij helaas ook wel eens ongelukjes gebeurden.....(iemand hoorde iets niet in het gat vallen en dacht: hoe kan dat nou?)

Zodra we ons meer op het platteland begaven, wat eigenlijk bijna voor heel Kirgizie geldt, sliepen we bij de mensen thuis in yurts. Die mooie ronde witte tenten van schapenvacht, met drie lagen heel lekkere warme dekens en een evengoede al dan niet betere verzorging als in de homestays. Vooral de vrouw des huizes, die goed in de gaten hield of je je bakje thee al op had, zodat ze direct kon bijschenken. Natuurlijk hebben we ook lokale delicatessen mogen proeven en die hele zure balletjes zijn echt heel goor, maar de kumus (gefermenteerde paardenmelk) smaakte ons eigenlijk best goed. Net een combi tussen een biertje en een wijntje. 's Ochtens werden we in de yurts vaak vroeg gewekt door de halve dierentuin (paarden, ezels, koeien, schapen, geiten, kippen, kalkoenen en honden), die zich om ons heen bevond.

Dit alles was eigenlijk al heel veel vermaak bij elkaar, maar we kwamen natuurlijk ook als echte toeristen het een en ander doen en bekijken. Kirgizie is ook onderdeel van de Zijderoute, dus her en der waren wat torens en mausoleums te zien. Ook de eeuwenoude bazaars waren geweldig om overheen te lopen, vooral wanneer wij als eigenwijze Hollanders dachten het kaartje in de reisgids goed te kunnen lezen en met onze chauffeur in discussie gingen over een bepaalde bazaar die we wilden zien. En hij maar volhouden dat we daar nu al waren. Na tien minuten discussieren bleek hij gelijk te hebben en konden we het idee loslaten, dat hier in Kirgizie echt alles wel goed geregeld is en ze je als toerist niet zomaar bedonderen. Onze chauffeur moet wel gedacht hebben: "sjonge jonge: vrouwen die over een bazaar in discussie gaan en er dan ook nog eens overheen lopen zonder wat te kopen..."

In de bergen van Karakol hebben we een 4-daagse trekking door de bergen gemaakt. Naast onze gids hadden we een paar dragers mee voor de tenten en het eten. Zo konden we zelf heerlijk met een rugzak van maar zo ongeveer 8 kilo lopen. En dat kwam wel mooi uit op de hoogte waarop we hier liepen. Vanuit de Karokolvallei liepen we een tijd langs een rivier met in de verte al prachtig besneeuwde toppen. Na een lange steile klim een berg op belandden we in een soort oase waar we kampeerden. Er was een lagune met rotsen en verder hadden we uitzicht op puinhellingen, een wild stromende rivier in de verte en een heerlijk kampvuurtje om ons 's avonds warm te houden. De Nederlands en Kirgizische liedjes hielden ons ook goed warm....Vanaf deze kampeerplek stegen we nog zo ongeveer 700 meter redelijk steil omhoog langs een rivier. De laatste 100 meter ging de hoogte ons echt parten spelen en liepen we op een slakkentempo de laatste meters omhoog, voordat we geweldig uitzicht hadden op het gletsjermeer. Tijd voor lunch! We dachten nu we de meeste meters overwonnnen hadden, we nog even over de pas zouden lopen en dan weer naar beneden en kamperen in de volgende vallei. Dit was echter nog een aardig wandeling over veel losliggende grote keien en na een dik uur naast het gletsjermeer met ook uitzicht op de gletjer gelopen te hebben, zagen we het daadwerkelijke pad naar de pas. Bij sommige zakte de moed in de schoenen, maar aangezien er tussen ons geen opgevers bevinden, veroverden we de laatste hoogtemeters. Het uitzicht op de pas was echt letterlijk en figuurlijk adembenemend. Wat een hoogtepunt! Helaas was de afdaling aan de andere kant wat steiler, dus er kwam wat touwwerk aan te pas om ons het eerste stuk veilig te laten afdalen. Sommige dingen moet je gewoon niet vooraf weten en gewoon doen. Gelukkig was het een helling met erg veel en fijn gruis, zodat het op een gegeven moment heel makkelijk ging en het aanvoelde of we gewoon aan het sneeuwwandelen waren. De dragers hadden onze tenten al opgezet, dus ons doel was in de verte goed zichtbaar. Weer zo'n onbeschrijflijk mooie tentplek! (met giechelde dragers om de uitspraak van bepaalde Nederlands woorden) De dag erna was het voornamelijk afdalen en kwamen we weer in groene gebieden uit met als beloning de warmwaterbronnen van Altyn Arashan. Een soort koeienschuur met daarin een lekker warm zwavelbad, waarna je natuurlijk even gaat afkoelen in de ijskoude kolkende rivier ernaast. De laatste dag wandelden we op ons gemak deze vallei uit en konden we daarna bijkomen in Karakol met een douche en lekker ouderwets de handwas doen om de wandelkleding de volgende dag weer een soort van schoon in de tas mee verder te nemen.

Vlakbij het 3000 meter hoog gelegen Song Kol meer hebben we een 2-daagse paardrijtrekking gedaan. Conditioneel gezien was dit minder inspannend dan de wandeltrekking, maar voor de zeer veel verschillende spiergroepen die ons lijf telt, was dit wel behoorlijk inspannend. Het ene paar liep iets meer vanzelf dan het andere paard en sommige lieten aan de lopende band keiharde scheten, maar hoe leuk is het om je op een paard door een landschap te bewegen, waar iedere local dat ook op die manier doet. Het voelde in dat gebied gewoon als de allerbeste vorm van je van plek A naar B begeven. Als je dan nog halverwege weer zeer gastvrij wordt onthaald door een familie in hun yurt is de trip helemaal compleet. En hoe mooi is het om uiteindelijk de eerste glimpen van het Song Kol meer te zien, al zittend op een paard. Wat een prachtig gelegen bergmeer is dat!

In de laatste week van onze reis bezochten we ook nog een of andere heilige berg in de stad Osh, waar je allerlei grotingangen had, die je weer van een andere lichaamskwaal genazen. Ook wandelden we door de grootste walnootbossen in Arslanbob en hadden we nog een tweedaagse wandeltrekking in het merengebied bij Sary Chelek. Een redelijk makkelijke trekking als je het terrein en de hoogte vergelijkt met die in Karakol, maar boosdoener hier is het enorme hete weer, waardoor we toch aardig afgezien hebben. Gelukkig biedt een duik in een ijskoud meer dan verkoeling. En hoe verrassend was het, na al heel veel lekker eten voorgeschoteld te hebben gehad, nog even bij een familie heerlijk friszure yoghurt te krijgen met vers geplukte frambozen! Hiervoor ging opa van tegen de 70 nog even dagelijks twee uur een berg op.

Kortom, Kirgizie: onbeschrijflijk mooi landschap, onmetelijke gastvrijheid, mooie mensen, heeeel veel dieren en een leven heerlijk "back to the basics": mijn eerste reis, waarbij de verslagen niet uit plaatselijk internetcafes komen, maar lekker terug thuis met daarbij dan ook wel meteen een heel erg uitpuilende mailbox...na ja: is weer eens wat anders dan wandelen of paardrijden...


Additional photos below
Photos: 43, Displayed: 28


Advertisement



15th August 2012

Ha afke, weer superleuk om te lezen! Klinkt alsof jullie een geweldige vakantie hebben gehad. Heb je net zoveel gelachen als tijdens onze sneeuwwandelvakantie? :) Ik hoor graag binnenkort je verhalen in real life! Tot snel, Groetjes marjolein
16th August 2012

Leuke tentjes
Afke, wat heb je weer een leuke locatie voor en vakantie gevonden. Prachtige natuur en weer zoveel geweldige foto's. Leuke trips (trekkings) gedaan en werkelijk jaloersmakend. Geweldige prestatie geleverd weer zo tegen het dak van de wereld aan en ook nog praardenfluisteraar.
23rd August 2012

Oei oei oei
En wij (ik) wilden nogwel naar Kirgizie !!! Maar nu ....
6th September 2012

super gaaf
mooie beschrijving weer ondersteund met prachtige foto's. lijkt me echt gaaf die tocht op die paarden en natuurlijk de mooie natuur. nou ja, alles wat je hebt beschreven.

Tot: 0.345s; Tpl: 0.013s; cc: 20; qc: 67; dbt: 0.0923s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb