Advertisement
Published: January 9th 2011
Hola allemaal,
Eindelijk zijn we er weer met een update. Het heeft even geduurd door omstandigheden. Maar hier dan ons verhaal vanuit Ecuador. We beginnen in Vilcabamba, waar we het zo mooi vonden dat we er een maand een huisje hebben gehuurd. Vervolgens zullen we vertellen over Cuenca, een grote en moderne stad die we een week verkend hebben. En als laatste onze bijzondere avonturen vanuit Banos, een dorpje omgeven door watervallen en gelegen aan de voet van een werkende vulkaan! En als laatste zullen we afsluiten met de foto top 3, opgemaakt uit jullie reacties op ons vorige blog. Dus rest ons nu alleen nog jullie veel lees- en kijkplezier te wensen!
Ons eigen huisje
In het blog waar Merlijn een maand met ons meereist hebben we jullie al een beetje verteld over het bijzondere plaatsje Vilcabamba. Om jullie geheugen weer even op te frissen... Vilcabamba is gelegen in het zuiden van Ecuador, vlakbij een groot nationaal park. Het dorpje ligt temidden van een geweldige mooie en groene vallei. Deze vallei staat bekend als de vallei van het lange leven. De bewoners van de vallei kunnen dan ook erg oud worden. De oudste bewoner was zelfs 127 jaar
oud geworden! Het is er erg vruchtbaar en tropisch. We hebben dan ook volop genoten van de bijzondere bloemen in allerlei felle kleuren die overal te bewonderen zijn. Tropische vogels vliegen af en aan. Tja, het klinkt niet alleen als een paradijsje... zo voelde het ook!!
Vandaar dat we hier nog graag wat langer wilden blijven. Dus besloten we op zoek te gaan naar een huisje die we voor een maand konden huren. Na enkele dagen rondvragen en huisjes bekijken, was het gelukt!! We hadden iets gevonden voor een mooie prijs. Een huisje waar we onszelf wel een maand zagen zitten. Ons huisje lag 20 minuten van het dorp vandaan. Prima vonden wij, bleven we tenminste een beetje in beweging als we boodschappen of iets anders wilden doen.
Wat we zelf zo mooi vonden aan dit huisje was de grote houten veranda, met een geweldig uitzicht! Wat hebben we daar veel gezeten. Op de veranda konden we heerlijk relaxen in de hangmat of stoelen. De binnenruimte was simpel, maar wel leuk aangekleed. We hadden een bed, een kast en een tafeltje. Buiten zat de deur naar de badkamer, met een toilet en een douche. Koken konden we 20 meter verderop
bij een ander huisje. Prima geregeld dus allemaal!
De maand die we in dat huisje hebben gezeten, hebben we behoorlijk anders ingevuld als de andere maanden dat we op reis waren. Beetje boekjes lezen, die we konden huren bij een boekuitleen vlakbij. Verder hebben we daar veel yoga gedaan. Elke ochtend als we wakker werden gingen alle spullen op de veranda aan de kant om daar, met dat heerlijke uitzicht, onze oefeningetjes te doen. En dan ontbijten, douchen etc. Dat ochtendritueel leek elke dag wel langer te gaan duren...haha.. Verder hebben we daar veel kunnen koken in onze eigen keuken, en daarnaast werd de tijd vooral ingevuld met allerlei dingetjes die je doet als je op vakantie bent; van alles en niets.
Vasten
Iets wat we ook erg graag wilden doen in dat huisje en op die plek, was vasten. Dat hebben we 4 dagen gedaan, en dan natuurlijk daarvoor en daarna de afbouw en opbouw. We hebben wel 3 keer per dag fruitsapjes gedronken, of eigenlijk meer gegeten. Deze maakten we met onze speciaal daarvoor aangeschafte blender. Dat was heerlijk en leuk om te doen! Kilo´s fruit gingen er in die dagen dan ook bij ons doorheen.
Uiteraard hebben we ook de bijzondere tropische fruitsoorten, die in Nl niet te krijgen zijn, uitgebreid geprobeerd. Mjammie!!
Het vasten was een bijzondere ervaring. En ook best lastig, 4 dagen geen vast voedsel. Maar samen met de yoga-oefeningen en andere oefeningetjes was dit toch wel goed vol te houden. Een paar dagen na het vasten hebben we deze officieel afgesloten met een sweatlodge ceremonie. Dit is een Noord-Amerikaanse Indiaanse reinigingsceremonie. Vergelijkbaar met een sauna, waar je alle afvalstoffen eruit zweet, maar dan geheel ingebed in een rituele ceremonie. Dit was erg mooi.
Cuenca
Na een maand in Vilcabamba door te hebben gebracht, vonden we het toch wel weer tijd worden om te gaan. Tijd voor actie. We vonden het jammer deze bijzondere plek achter ons te laten, die we ondertussen allebei in ons hart gesloten hadden. Maar we waren ook klaar voor het volgende gedeelte van onze reis.
Dus kwamen we na een 5-uur durende busrit aan in Cuenca. Dit is een moderne stad, met veel traditionele gebouwen. een mooie mix dus van het verleden en het heden. De temperatuur was er een stuk aangenamer als in Vilcabamba waardoor we het heerlijk vonden hele middagen door de stad heen
te slenteren. Deze middagen kwamen we van alles tegen, leuke pleintjes, mooie kerken en parken waar mensen heerlijk aan het relaxen waren. Het is een levendige stad, waar constant van alles gebeurd. We hebben dan ook erg genoten van onze dagen daar. We hadden een simpel, maar prima hostal gevonden waar we een kamertje hadden op de bovenste verdieping. Daar zat ook het dakterras, waarvandaan je erg mooi over de (daken van de) stad heen kon kijken.
Na een week hadden we toch wel weer even genoeg winkels ed. gezien, en was het voor ons weer tijd verder te gaan. Dit keer naar Baños, hier een paar uur vandaan gelegen.
Baños
Toen we in de bus zaten richting Baños, kwam er een krantenverkoper langs, die kranten verkocht met op de voorpagina een grote foto van een uitbarstende vulkaan. De Tungurahua. Deze was de dag ervoor erg actief geweest, wat gezorgd had voor deze foto op de voorpagina, een lava-spuwende vulkaan. De krantenverkoper maakte een praatje met ons en vertelde iets over de vulkaan. Toen we de naam van de vulkaan vervolgens opzochten bleek Baños aan de voet hiervan te liggen... Ok. Dat was wel even een gekke gewaarwording. Omdat
we niet wisten hoe ernstig en dus ook gevaarlijk het daar was, hebben we bij aankomst in de grote stad, daar vlakbij gelegen, eerst het Internet geraadpleegd. En rondgevraagd aan wat mensen daar. Daar kwam uit dat het allemaal wel mee leek te vallen. Geen groot gevaar, dus wij besloten toch die kant uit te gaan.
Bij aankomst in Baños bleek inderdaad dat alles daar zijn normale gangetje ging. Sinds een uitbarsting in 1999 is deze vulkaan regelmatig actief, en de mensen daar zijn daar dus ondertussen aan gewend. Rook uit de vulkaan, dat wordt daar als niets geks beschouwd. Alhoewel wel iedereen daar met veel interesse dit spel gadeslaat. En er wordt met erg veel respect door de inwoners over deze vulkaan gesproken. Gelukkig ligt er nog een vallei tussen de vulkaan en het dorp, waardoor de kans dat lava deze zou bereiken niet heel groot is. En ook wordt de vulkaan goed in de gaten gehouden door vulkanologen. Voor ons was dit in ieder geval een mooie kans om zoiets indrukwekkens van redelijk dichtbij te kunnen aanschouwen.
Rook, stenen en lava
En indrukwekkend was het zeker. In het centrum van het dorpje was de vulkaan niet te
zien. Daarvoor moest je een stukje lopen naar één van de bruggen, meer aan de rand van het dorp. Hier waren we dan ook regelmatig te vinden. Zowel overdag, als tijdens zonsondergang en in de nachten. Ja, we namen onze missie hier erg serieus..haha. Zo´n kans krijg je natuurlijk niet vaak, dus wilden we daar goed gebruik van maken. Het was een geweldig mooi gezicht om overdag de rookpluimen uit de vulkaan te zien opstijgen. Het was helaas ook regelmatig bewolkt, zodat hier vrijwel niets van te zien was. Maar we hadden ook regelmatig geluk. Eén dag, toen we voor een uurtje een buggy gehuurd hadden, kwamen we bij een mooi uitzichtpunt op de vulkaan terecht. vanaf dat punt konden we erg goed zien, dat er die dag zelfs stenen uit de vulkaan vlogen. Het was een wonderlijk gezicht om deze stenen in slow-motion, vanwege de afstand, uit de vulkaan te zien vliegen. Wauw.... wat een kracht!!!
Van alle nachten dat we ´s nachts op pad zijn gegaan, om het spektakel in het donker te aanschouwen, hebben we één nacht geluk gehad!!! Vanaf de brug hadden we een mooi zicht op de vulkaan. Het was helder, waardoor het spektakel goed
te zien was. Bij nacht was helemaal heftig, want dan zie je de lava er pas echt goed uitkomen. Eerst zie je dan gele en rode flitsen er recht uit omhoog schieten, waarna deze lavastromen langzaam van de top naar beneden glijden. De uitbarstingen werden vrij kort na elkaar opgevold. Sommigen kwamen ontzettend hoog, anderen wat minder. Van de locals die hier ook middenin de nacht stonden te kijken, hoorden we dat die zaterdag (de dag waarvan we de foto ook in de krant hadden gezien) dit allemaal extra heftig was. Veel meer lava. Maar wat wij te zien kregen, was zeker ook ontzettend indrukwekkend. Heel bijzonder om dat mee te mogen maken. Vooral de eerste keer dat je dat ziet gebeuren weet je niet wat je overkomt!! Dat is nog eens vuurwerk..haha!!
Watervallen
Behalve de vulkaan Tungurahua, staat Baños ook bekend om de vele watervallen. Het bezoeken van deze watervallen was goed te combineren met een fietstocht. Dat sprak ons wel aan als Nederlanders. Even lekker een stukje fietsen, zodat we dat niet verleerd zijn al we weer terugkomen naar NL. Voor een paar dollar kon je een hele dag een fiets huren. We hadden prima fietsjes en
gingen in de ochtend op pad. Na elke paar kilometer fietsen (grotendeels omlaag) was er weer wat anders te zien of te doen, kabelbanen, bungeejumpen of gewoon een mooi uitzicht op een waterval. Wij hebben het maar bij dat laatste gehouden. Dat was prima en erg mooi, lekker fietsen en watervallen kijken.
Vlak voor het einde van de tocht was de grootste waterval van de route te bezichtigen, El Pailon del Diablo.
Toen we dan ook een bordje met deze naam tegenkwamen, waarbij we rechtsaf moesten slaan, twijfelden we geen moment. Op naar de waterval! Van de man die op het stuk grond woonde, dat toegang gaf tot verschillende uitzichtpunten, kregen we een uitgebreide beschrijving van de mogelijkheden. We zijn uiteraard naar alle uitzichtpunten geweest. Zelfs het ijzeren steilen hekwerk, dat zo´n 20 meter loodrecht naar beneden ging en waar je met handen en voeten moest klimmen hebben we gedaan. Dit gaf toegang tot een klein en erg steil eilandje, waar we ook nog regelmatig met handen en voeten moesten klimmen, om uiteindelijk terecht te komen bij een prachtig mooi uitzicht recht tegenover de waterval! Wat was hij groot, veel heftiger als dat we verwacht hadden. Wauw! Na daar genoten
Pailon del Diablo
Linksboven kun je de steile trap zien die we op en af zijn gegaan.te hebben van een heerlijke boterham met Nutella chocoladepasta (!) was het tijd weer terug te gaan en de klim weer omhoog te gaan.
Tijdens deze verkenning ontdekten we dat we aan de overkant van het water ook nog dicht bij de waterval konden komen. Hoe dichtbij wisten we toen nog niet. Om daar te komen moesten we een klein stukje fietsen. Prima, we hadden nog zeker geen genoeg van deze waterval! We bereikten de waterval na vele trappen afgedaald te hebben. Daar kwamen we op een geweldig mooi uitzichtpunt aan van 3 lagen. We stonden vlakbij de waterval en konden het water met grote kracht in het ronde basin daaronder zien spuiten. Wauw!! Door de spetters die overal om ons heen in het rond vlogen, was er constant een regenboog voor onze neus te zien. Soms helderder en dan weer vager. Roeland werd op deze plek een tijd vergezeld door een vlinder die op zijn hand kwam zitten en daar niet meer vanaf wilde. Wat een bijzondere plek!
We zagen dat we nóg dichter bij de waterval konden komen. Om daar te komen moest je je op handen en voeten door de berg heen wringen. Er was een pad
gemaakt, maar deze was niet zomaar te betreden. Laag op je hurken kruipend om je vervolgens weer door een smal gangetje omhoog te wurmen. En dan opeens stond je bijna naast de waterval en dus onder de douche. Vanaf daar kon je nog een paar meter doorlopen, waarbij je vervolgens achter de waterval terecht kwam. Nu we daar toch waren wilden we daar natuurlijk ook allebei naar toe. Om de beurt dan maar zodat we rugtassen ed. niet mee hoefden te nemen daarheen. Want je kwam volledig nat terug..haha.. Dus eerst renden Sas er heen om daar een paar seconden te staan voor ze het wel weer genoeg vond. En toen Roeland die daar even stond, toen keek van; wat doe ik hier eigenlijk, en vervolgens ook weer terug kwam rennen. Dat was leuk om een keer mee te maken, achter de waterval! Alhoewel je er verder weinig van ziet behalve ook aan de andere kant veel water..haha..
Foto top 3
En dat waren dan weer onze avonturen zover. Maar voordat we gaan afsluiten, zoals eerder beloofd, natuurlijk nog de foto top 3. Het is geen top 5 geworden, omdat plaats 4 en 5 door vele foto´s gedeeld werden
Gouden licht
De nummer 1!! en deze plaatsen vele punten achter de nummers 1 t/m 3 lagen.
Nou, hier komt ie dan........ van nummer 3 t/m 1:
3) Einde van de wereld
2) Reflections
1) Gouden licht
Bij deze nogmaals dank voor jullie reacties! En wij vonden het erg leuk om eens van jullie terug te horen welke foto´s jullie eruit vinden springen! Helaas hebben we geen prijzen weg te geven, maar misschien een volgende keer...hihi...
In ons volgende blog reizen we verder door Ecuador en verkennen we de kust. Verder bezoeken we de hoofdstad Quito en zoeken we naar leuke snuisterijen op de grote markt in Otavalo. Tot de volgende keer dus maar weer!!!
Liefs en groetjes,
Roeland & Saskia
Advertisement
Tot: 0.085s; Tpl: 0.017s; cc: 11; qc: 26; dbt: 0.0318s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Chantal
non-member comment
Ik zit hier nou tijdens een tussenuur op mijn werk, jullie blog te lezen. Als ik naar links kijk kijk ik door een klein raam in een grijs betonnen muur, naar kale bomen naar een grijs grauwe lucht ik kijk door de regen naar drie hoog appartementen in de stad amsterdam.... Wat een heerlijkheid dan om jullie mooie foto's te zien en dan even een stukje met jullie mee te gaan, langs watervallen groene bomen mooie ervaringen en super uitzichten. Straks gaat de bel en zie ik die foto's nog even voor me!!! Alleen jammer dat ik niet die zon even kan voelen ;-) Veel liefs en knuffels