Phnom Penh, og turen dit.

---

So kjeme skrekkhistoria alle har venta paa, den dagen Ingrid skal sitte paa ein buss i mangfoldige timar med den vaerste sykja :D

Det var paa tide aa komme seg over grensa og opp til Kambodsja etter to veker i Vietnam 😊
Bilettane var booka til klokka 14.30 paa tysdag, og alt var berre velstand.
Eg vakna tidlig paa tysdags morning, og gikk ut for aa kjoepe kaffi til oss chicksa. Formen var upaaklagelig og eg traska meg gjennom Saigons gater med godt humoer. Paa vei tilbake, som var ca ti minutt etterpaa kjente eg at eg var litt sloev i kroppen. Men eg tenkte som so at etter ein kveld ute med baade oel og vodka redbull so var det ikkje anna aa vente. Eg er tross alt ikkje nitten aar lenger.

Vel tilbake paa hotelrommet er formen fortsatt paa vei nedover, eg blir berre sloevare og sloevare ettersom minutta gaar. AAhh, selvfoelgelig!, vi har jo ikkje ete noke sidan middag kvelden foer. Vi gaar paa den naermaste kafeen og kjoeper noke mat. Lenge foer maten staar paa bordet staar eg paa haudet ned i doskaala og gaular paa elgen. Der blei eg ei stund for aa seie det saann. Etter dette foeler eg meg mykje bedre og faar faktisk ned ein liten matbit som staar fint paa bordet naar eg kjeme tilbake fraa visitten paa ladiesroomen.

Det er fortsatt 3 timar igjen til avreise Phnom Penh, ein 6timers tur med buss, men ettersom tida gaar blir formen verre og verre. Naar tida er inne for aa gaa paa bussen er eg so sloev at eg knapt merkar at mannen tar ifraa meg sekken for aa slenge den innpaa bussen. Seta paa bussen er harde, dei spelar Vietnamesisk musikk paa FULL guffe, toalettet er heilt forferdelig, og det stinkar kloakk. Veiane er humpete, og fjoeringar, kva er det?? Eg hugsar ikkje so mykje fram til vi er paa den fyste stoppeplassen, bortsett fraa at eg droemte litt om senga mi og mamma :D
Idet eg sjanglar meg av bussen faer eg omtrent i koll med ein kambodier (er det lov aa seie??). Eg har nemmelig holdt meg for aa spy heile veien paa bussen. Jeg er da en dannet frue maa man vite. Men det gikk dessverre utover den karen daa eg omtrent maakar meg vei ut for aa spy oppi den lisje posen eg har faatt tildelt av mitt gode reisefoelge Erin. Stakkars mann, han maa ha trudd eg var gal.
Daa det var overstatt innsaag eg at dette var mitt fyste moete med landet, og med ein kambodier/kambodsjar/kambodsjer/kambodianar.. e.l.
Resten av bussturen gikk i diverse feberfantasiar, kvalme, samt ekstrem sjoelvmedlidenhet 😉 Selvfoelgelig tok ikkje bussturen 6 timar som vi trudde, men naermare 9 timar. Busssjaaforen maa jo faa snakke med kompisane sine i tre kvarter foer han skal koyre dei 5 minutta til stoppeplassen der vi skal raste i nye tre kvarter. Hallays lizzaamm!
MEN, vi kom oss til Phnom Penh. Og vi er friske og heile begge to den dag i dag.

Etter nokon timar i Phnom Penh innser eg at mi soergelige historie rett og slett ikkje er soergelig i det heile tatt. Eg og Erin besoekte killing fields og S-21 fengselet, og fikk sett ting i perspektiv daa. Dette var ein forferdelig, men samtidig laererik opplevelse.
Killingfields er eit vakkert omraade, der fuglane kvitrar og sommarfuglane flyg rundt. Hoenene faer aa trakkar med kyllingane sine bak seg. Det er groent og frodig. Kanskje ikkje anna aa vente sia der ligge tusenvis av mennesker i massegraver rett under foetene paa oss.
Alt det grusomme som skjedde paa den plassen er vanskelig aa forestille seg.. Ein faar inn historia litt meir bokstavelig idet vi tar av oss sko og hovudplagg og stig opp nokon trappetrinn til eit 39m hoegt bygg, der hovudskallane til fleire tusen mennesker er plassert. Fleire av skallane vi kan sjaa har store skadar som brudd, skuddhol og liknande. Eg eige ikkje ord.
S-21 fengselet var ikkje mindre skremmande. Bileter av alle fangane staar paa rad og rekke inne i bygga der dei er blitt torturert, voldtatt og slaatt til doede. Veit ikkje heilt ka meir eg skal seie, eg manglar som sagt ord.. Det blir lenge til neste gang eg syns synd i meg sjoel.

Naar det gjelde Kambodsja, ELSKA DET! For eit land. Folk er so mykje meir vennlige enn i Vietnam. Dei smiler og ler, toyser og blir ikkje forbanna ved eit lite forsoek paa pruting. Men dei er og heilt ekstremt paa! To setningar som er godt innlaert er: "Laaaaaady, tuk tuk"og ""Tuk tuk, Laaaaady". Svaert morsomt dei 323 foerste gangane. Etter det begynner det aa bli slitsomt. Men med eit lite smil og litt risting paa haudet so gaar det greit. Naar det gjeld maten so kan eg seie at Thaimat og Mexicansk som var paa toppen av mi like-liste kan gaa aa ta ein bolle! Mat, det er Kambodsja sitt felt. For 6 dollar aat eg og Erin eit herremaaltid som smakte som himmelen paa eit fat. Vi drakk i tillegg kvar vaar oel. Billig, og fantastisk! Her luktar vi kokkekurs og eitpar straffekg paa flyet heim 😉

No gaar turen vidare til Siem Reap, vi har hoyrt mykje fint om denne byen, og har hoege forventningar.

Over aend aeout, Phnom Penh, Cambodia *

---

Comments

[Jorunn]

Uff og uff, kor synd eg syns i deg angåande den bussturen! Eg veit så altfor godt kor forferdelig ditta er. Då utan å sette det i perspektiv med andre grusomheter i verda ;) En har det jaffal ikkje mykje godt med seg sjølv på ei slik reise! Så bra at dokke lika Kambodsja då! Og maten! Flott flottare flottersen!!! :D Fortsett med å kose deg masse masse! No stikke vi på tur, veit du, så eg får vel ikkje lese meir før du omlag er i lufta. Håpa på bildekavalkade som eg kan kose meg med på onsdag. Kyss, klapp og klem!