Advertisement
Ik was eigenlijk van plan om gisteren weer een nieuw verhaaltje te schrijven, maar toen was ik de hele dag druk aan het werk en had ik uiteindelijk geen tijd meer. We zijn nu bezig met verschillende laatste dingetjes die ik nog kan doen tijdens mijn verblijf. Het ziet er naar uit dat het totale onderzoek voorlopig nog niet afgelopen is aangezien de resultaten goed zijn en er dus vervolg testen kunnen beginnen.
Na het vertrek van mijn familie klaarde het weer op en is de temperatuur opgelopen van een maximum van 36 graden Celsius in het afgelopen weekend. Ik was eigenlijk van plan om nog een stad te gaan bezoeken, maar door het mooie weer heb ik dat niet gedaan. In plaats daarvan hebben we met een groep internationalen de ‘berg’ met de tempel achter het lab beklommen. Het was een leuke wandeltocht en boven op de berg hing een lekker fris briesje. De rest van het weekend heb ik vooral genoten van de zon.
Logroño is tijdens mijn verblijf al eerder in het nieuws geweest toen de Davis cup er gehouden werd en zaterdag was het weer het geval. Dit keer was het helaas geen positief nieuws. Om
zeven uur ’s ochtends heeft er een gasexplosie plaatsgevonden op Gran Via, de hoofdstraat van de stad. Twee verdiepingen van een huis lijken nu op een poppenhuis aangezien er geen muren meer aan de voorkant zitten. Zelf heb ik er niks van gehoord, maar na de beklimming van de berg hingen de vlaggen bij het gemeentehuis halfstok en ’s avonds zagen we het op het journaal en op nu.nl. Het gezin heeft het niet overleefd.
Op zondag 16 mei ben ik met vier anderen naar het stadje Alfaro geweest. Ik had op internet gezien dat er dat weekend Fiestas de Mayo, mei-feesten, plaatsvonden en dat leek ons wel leuk. We hadden de bus om half elf en kwamen om kwart voor twaalf in Alfaro aan. In eerste instantie was er niks bijzonders te zien en hadden we geen idee waar we naar toe moesten. We zijn maar een beetje rond gaan lopen en een café binnen gegaan om wat te drinken en te eten. In het café was het al aardig gezellig voor de vroege middag. Er was een dronken man die elke keer naar ons tafeltje kwam om iets in onbegrijpelijk Spaans te vertellen. Hij was niet onaardig
en we vonden het wel grappig. Op een gegeven moment, ik weet nog steeds niet waarom precies, werd het Engelse volkslied aangezet. Andrew (Engels) ging staan en heeft samen met de man met hand op de borst meegezongen met het volkslied.
Daarna hadden we er wel genoeg van en zijn we verder gelopen naar het centrum. Daar was een Middeleeuwse markt aan de gang. Was een gezellige boel en voor zover ik weet waren wij de enige niet Spaanse mensen. We hebben tijdje rondgelopen, geprobeerd om geluid te krijgen uit een stierenhoorn, wijn gedronken uit ouderwetse bekers en ons laten vermaken door de narren op stelten. Er zaten ook roofvogels op stokken waar je naar kon kijken en daarvoor stonden twee hokken met een stinkdier en een neusbeer er in. De beestjes liepen maar een beetje heen en weer.
Alfaro, wist ik niet, staat bekend om de grootste ooievaars kolonie op een menselijke nederzetting van de wereld en dat kon je zien ook. Op de kathedraal in het centrum zitten meer dan 100 nesten met ooievaars en ze vliegen over de hele stad. We zijn naar de ‘cigüeña ‘ uitkijkpost geweest om ze van dichterbij te bekijken.
Die middag zou er een evenement met stieren in de stierenarena zijn en als je dan toch in Spanje bent kun je dat eigenlijk niet missen. Wees gerust, de stieren (in feite koeien met heeeele grote horens) bleven leven. Het was een soort wedstrijd tussen acht teams van twee, waarbij de teams moesten proberen om binnen drie minuten zoveel mogelijk kleine ringen over de horens van de ‘stier’ te krijgen. Was super spectaculair en in tegenstelling tot stierengevechten was de stier de baas over de personen die niet wisten hoe hard ze moesten rennen. Het evenement duurde twee uur en er was live muziek. De Spanjaarden zijn dol op dit vermaak en het viel mij ook niet tegen eerlijk gezegd. In de twee pauzes kwamen er echte stieren de arena in. Joekels van beesten en nog een stuk agressiever dan de vrouwtjes. Met lange stokken werd er over de stier heen gesprongen terwijl deze op iemand anders afstormde. Toen de teams bezig waren met de ringen ging het een keertje bijna mis. De man struikelde en viel op de grond terwijl de ‘stier’ hem achterna zat. Direct kwamen van alle kanten andere mensen helpen om het beest af te leiden.
Twee uur later liepen we de arena uit, zijn we nog even wat gaan eten in het restaurantje naast het busstation en voor we het wisten was het al weer kwart over acht en vertrok de bus terug naar Logroño.
Nu zit het er al weer bijna op en heb ik nog minder dan vier weken te gaan voor ik terug vlieg naar Amsterdam. Ik begin al af te tellen naar het weerzien van Ilse (en familie natuurlijk :p). Aanstaand weekend komen Hugo en Richard langs en volgende week staat een weekend in Valencia bij Alicia op de planning. Maar daar later meer over!
Adiós,
Martijn
Advertisement
Tot: 0.111s; Tpl: 0.013s; cc: 7; qc: 48; dbt: 0.0859s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
mam
non-member comment
reactie
Hola Martijn, Wat een leuk stuk weer om te lezen. Fijn dat het weer beter werd toen wij vertrokken! Spectaculaire foto"s met die spaanse koeien. Echt wel iets van de spaanse cultuur. Zo te horen heb je nog een paar leuke weekenden voor de boeg. Geniet er nog maar van, heb je straks veel om te vertellen. Succes nog met het onderzoek en we spreken elkaar binnenkort weer. Liefs, mam