Advertisement
Published: December 7th 2008
Edit Blog Post
Hallo allemaal!
Mijn reis in Vietnam begon super, want precies in Hanoi ontmoette ik Lisa (je weet wel van de trekking in Nepal) weer. Samen hebben we een tour gedaan in Halong Bay. Ongelooflijk mooie karstrotsen in de zee. Het was met name een tour om te relaxen, bij te kletsen en reistips uit te wisselen op het bovendek van onze boot! De enige activiteiten waren een korte wandel- en fietstocht, uurtje kayakken, het bezoeken van een grot en een duik vanaf de boot zwemmend richting een verlaten strandje.....niet slecht toch?
Na dit paradijs vertrok ik alleen richting een ander paradijs in noord-Vietnam: Sapa! Hoog gelegen in de bergen deed het aan als zuid-Spanje in de winter. Echt heerlijk! De bergvolkeren weten de toeristen hier aardig te vinden, dus je word de halve, eh hele dag achtervolgd door vrouwen en meisjes in mooie kleding die van alles aan je willen verkopen. Ik heb een korte trekking gedaan en in een homestay geslapen. Dat was hier wat minder authentiek dan in Laos, maar dat mocht de pret niet drukken, want we zaten er met een hele gezellige groep.
We wandelden langs rijstvelden, door bamboebos, naar uitzichtpunten en een prachtige waterval. De afstanden
die we liepen vond ik wel wat weinig, maar gelukkig heb ik al aardig wat wandelkilometers erop zitten deze reis, anders zou ik hier een ernstig wandeltekort hebben opgelopen..;-) Een koppel uit Singapore in onze groep vond trouwens precies het tegenovergestelde: wat keken die opgelucht toen onze gids op dag twee het eindpunt van de wandeling vanaf een uitzichtpunt aanwees! Ik vond ze wel superstoer op hun eerste trekking in hun hele leven!
Terug met de trein naar Hanoi kwam ik om vijf uur 's ochtends aan. Een taxi geregeld naar m'n hotel, wat een minder prettige rit werd. Het bleek al snel dat die man geen idee had hoe hij bij m'n hotel moest komen en ik vond de meter ook verdacht hard doortikken. (las later in m'n reisgids, dat er nogal wat taxi's met gemanipuleerde meters rondrijden in Vietnam..) Toen het bedrag wel erg hoog begon op te lopen en die man maar rondjes bleef rijden in the old quarter, meldde ik hem het maximale bedrag wat ik zou betalen. Bij een cafe wat ik herkende ben ik uitgestapt, want dat hotel vinden, ging niet echt lukken. Toen ik hem minder wilde betalen probeerde hij m'n tas te
stelen! Echt een idioot. Gelukkig lukte het niet en kon ik het cafe inrennen. Daar probeerde hij de serveersters wijs te maken dat ik niet voor de taxi wilde betalen, maar uiteindelijk droop hij toch af met het veel te hoge bedrag wat hij al van mij had ontvangen. Die serveersters waren heel aardig en ik mocht even blijven zitten, waarna ik daarna richting m'n hotel ben gelopen, nog steeds in het donker. Dat vind ik normaal niet zo eng, maar nu verwachtte ik op elke straathoek die taxi-chauffeur...
's Avonds moest ik weer richting het station voor m'n volgende nachttrein naar Hue. Na de taxi-ervaring deze keer maar achterop een scooter gestapt, wat me eigenlijk doodeng leek, maar het viel wel mee en was een flink stuk goedkoper..:-)
Hue heeft een oude citadel met daarbinnen een verboden stad. Erg mooi om te zien en 10x rustiger dan de verboden stad in Peking!
Vanuit Hue ben ik naar Hoi An vertrokken, ook een mooi oud stadje in midden-Vietnam. Weer grootse plannen natuurlijk, totdat ik de volgende ochtend op de allerminst plezierigste wijze ben wakker geworden tijdens m'n hele reis: een houten plank boven m'n bed was bovenop m'n gezicht gevallen.
Een bloedspoor door het hele hotel achterlatend naar de receptie gelopen en gevraagd me naar het ziekenhuis te brengen. Ik schrok me te pletter van al het bloed, maar gelukkig alleen maar een snee aan de bovenkant van m'n neus (die ze volgens mij gelijmd hebben) en de rest bleek een bloedneus. De arts keek nogal moeilijk, maar ik denk dat het kwam vanwege het feit dat hij om half vijf 's nachts wakker was gemaakt en nog niet gewend was aan het sfeervolle tl-licht. Hij sprak gelukkig wel wat Engels, want Vietnamees gaat me echt niet lukken. Er werd nog een rontgenfoto gemaakt, ik dacht meer: oh, standaardprocedure....bleek m'n neus gewoon gebroken te zijn! Met een tasje vol medicijnen rijker en 75 dollar lichter ben ik teruggebracht naar m'n hotel. Ze zijn in ieder geval zo aardig geweest om de taxi voor me te betalen, me een nieuwe, betere kamer te geven en ze hebben me die ochtend ook een ontbijtje cadeau gedaan. En terecht. :-)
Inmiddels is het drie dagen later en zit ik in Nha Trang aan de kust. Ik kan nog niet echt veel, maar zo naar de zee (met enorm hoge golven!) kijken vanaf een
bankje is ook niet verkeerd..:-) En heerlijk om tegen de wind in over het strand te lopen, al moet ik dan wel een hand voor m'n neus houden tegen de pijn...maar ja, het had nog erger kunnen zijn. Ik ben blij dat ik in ieder geval wat kan, al waren m'n plannen hier aan de Vietnamese kust grootser (cursus surfen of zo...helaas pindakaas..)
Morgen vertrek ik richting Mui Ne, al bijna in de buurt bij Ho Chi Minh City. Daar schijn je behalve allemaal leuke surfcursussen ook nog prachtige rotsen en zandduinen te hebben en dat moet mogelijk zijn om te gaan bekijken!
Ga nu maar verder in m'n zoveelste boek (nighttrain to Lisbon) met uitzicht op de zee!
Groetjes Afke
Advertisement
Tot: 0.057s; Tpl: 0.014s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0347s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Inger
non-member comment
bloedneus
Ha Afke, dat is balen, zeg, van je neus. Het lijkt me erg pijnlijk, maar je klinkt heel stoer. Tijdens de rest van het volleybalseizoen maar voorzichtig aan doen met duiken :-) Heel dapper dat je zo je weg kan vinden (en naar het hotel en naar het ziekenhuis en naar het station). Ik kan me voorstellen dat boeken lezen niet echt past bij het plan van deze reis, maar ach, er zijn ergere dingen toch... En dan zo'n onbewoond eilandje, ook niet verkeerd. Hoe heet die film ook weer? The Beach? En die foto van Halong Bay mag er ook wezen. Hoop dat de pijn snel verdwijnt en je weer lekker verder kan trekken. Groetjes, Inger