Advertisement
Published: August 6th 2007
Hallo allemaal!
En...we zitten in Guatemala!! Het heeft even geduurd, maar dan toch.
Eerst een busrit van 17 uur naar een plaatsje vlakbij de gens. Daarna met een taxi naar de grens. Bij de grens allemaal mannetjes die geld willen wisselen, maar dat is goed gelukt. Daarna door de douane en lopend over een brug over een snel stromende bergrivier wandelend de grens over naar Guatemala. Daar weer duizend mannetjes om ons heen, die ons wilden vervoeren naar het busstation. Met een propvolle collectivo daar uiteindelijk aangekomen. Vanaf daar 2 verschillende bussen, waarvan de laatste heel vol naar Quetzaltenango. (Xela)
Al met al waren we 24 uur onderweg!! Het leek ook niet echt de meest gebruikte backpackroute, want we waren de enige blonde ´reuzen´ onderweg. (voor ons zijn de mensen daar een bezienswaardigheid, maar dat zijn wij net zo goed voor hun)
Xela, waar we nu dus zijn, is niet zo superbijzonder, maar hier vandaan gaan we morgen een 3-daagse trektocht doen door de hooglanden. (met de Quetzaltrekkers) De opbrengst van de tocht gaat naar een schooltje voor kansarme kinderen net buiten Xela.
We hebben vandaag gevraagd of we dat schooltje mochten bezoeken en dat was geen probleem! Als docent
(Marjolijn is ook docent: groep 3) moet je daar natuurlijk naar toe! Een Engels meisje, dat voor de Quetzaltrekkers heeft gewerkt, heeft ons gebracht en rond geleid. De docenten hadden een studiedag, dus er waren niet veel kinderen.
De lokaaltjes waren echt klein en ze hebben daar bijna niks! Als speelgelegenheid hebben de kinderen alleen 2 schommels. Gelukkig hebben ze nu een sponsor uit Spanje, waardoor ze sportvelden erbij kunnen bouwen.
Er zitten daar kinderen tussen de 9 en 18 jaar. Allemaal kinderen, die ze van de straat plukken, omdat ze werken of omdat ouders in de problemen zitten.
Een aantal kinderen waren er aan het spelen en die vonden het helemaal te gek, dat er twee blonde dames voor hun neus stonden. Heel trots lieten ze ons van alles zien en eentje wilde Marjolijn niet meer loslaten. Ze wilden ook met ons op de foto, dus die zal ik bij dit bericht zetten!
Morgenochtend dus vroeg op pad voor 3 dagen en de trektocht eindigt in San Pedro la Laguna, bij het meer Atitlan. Vanaf daar weer een update, want het stikt hier van de internetcafeetjes, dus dat zal daar ook wel weer zijn.
Buenos tardes!
Zo,
ik zit weer even luxe in een stadje: Antigua! Dit ligt vlakbij Guatemala City.
Zaterdag dus begonnen met de 3-daagse trektocht. We waren met een behoorlijk grote groep: 27 mensen! (3 gidsen van de Quetzaltrekkers, Engelsen, een Ierse, Spanjaarden, Israeliers, Denen, een Mexicaan, 2 jongetjes van de straatschool in Xela, waar het geld naar toe gaat en wij) Toch zat er gelukkig behoorlijk tempo in de groep! We werden eerst met de bus buiten Xela gebracht en daarna konden we meteen 2 uur lang een berg beklimmen. Wel prachtig uitzicht op de vulkanen rondom Xela! En onderweg heel veel nieuwsgierige mensjes. Hele kleine dorpsbewoners, die afstammen van de maya´s. Met prachtig gekleurde kleding aan! Ze houden er niet allemaal van om op de foto te gaan, maar sommigen vonden het prachtig. Vooral om de foto dan ook terug te zien! En zelfs daar maken ze zich dan zorgen, dat hun haar niet goed zit op de foto!!
Hoe hoger we kwamen hoe mooier het uitzicht! We liepen op een gegeven moment echt boven de wolken! Halverwege de dag werd er gelunchd met guacemole, wat hier echt overal verkrijgbaar is en frijoles, maar dat is niet echt iets voor mij: bonen.
In de loop van de middag kregen we uitzicht op de vulkanen rondom het meer Atitlan, waar onze tocht zou eindigen. Volgens de gidsen hadden we flink mazzel, aangezien ze dit uitzicht nog nooit eerder hadden gezien vanwege bewolking. Met het weer hadden we sowieso mazzel, want we hebben maar een uurtje een beetje regen gehad.
De eerste nacht sliepen we in een oud hostel en helaas hadden ze de bedden er ook uit gehaald, dus dat werd slapen in een hok op de harde grond. We hadden wel een matje en slaapzak te leen van de quetzaltrekkers, maar het lag wel een beetje hard. Wat wel een grote verrassing was, dat er in het dorp een sauna was! En dan wel anders, dan wij gewend zijn. (zie de foto)
De volgende dag liepen we met prachtig uitzicht op rotsen en boshellingen. Ook moesten we nog een heel stuk over een zeer steile helling naar boven klimmen en daar heeft vooral Marjolijn haar grenzen verlegd! (vanwege de steile afgronden) Wandelend door dorpjes waar heel veel kinderen graag op de foto wilden, kwamen we aan bij een rivier. Die moesten we vijftien keer door en het werd een soort wedstrijd
wie het langste droge voeten hield! Ik gaf het al snel op, want ik heb liever natte voeten, dan een verzwikte enkel.
De tweede nacht sliepen we bij de familie Don Pedro. Erg gastvrije mensen en gezellig met zijn allen in 1 groot hok slapen. En ze hadden er een gitaar!!!
De laatste ochtend stonden we om 4.30 uur op om naar een uitzichtpunt bij het meer te lopen om daar de zonsopgang te bewonderen. Helaas was het wat bewolkt, maar het uitzicht was geweldig! Echt een heel mooi meer met allemaal maya-dorpjes er om heen!
We daalden de laatste paar honderd meter af en stonden vervolgens bij een zwemstrandje. Dit zou het enige fatsoenlijke zwemstrandje zijn, maar het was wel een beetje ranzig. Het water van het meer was heerlijk, maar je dreef wel tussen het afval en de maiskolven..
De hike eindigde met een lunch in San Pedro de Laguna, waar we dan ook een hotel zijn gaan zoeken. We waren zo moe, dat we ons meteen een hotelkamer in lieten praten. Het was op zich wel een goede kamer en zeer betaalbaar, maar die man kwam maar niet terug met ons wisselgeld. Twee uur later, dachten we
echt dat we belazerd waren, want die man was ook in geen velden of wegen meer te bekennen. Les 1: meelopen voor je wisselgeld. Maar goed, het bleek dus toch allemaal te kloppen en we kregen ons wisselgeld en sliepen heerlijk!
De volgende ochtend met een bootje naar de overkant van het meer naar Panajachel om vanaf daar de bus naar Antigua te pakken.
Het is de bedoeling dat we hier een beetje gaan relaxen, maar we hebben al weer te mooie foto´s van vulkaan Pacaya gezien, dus die gaan we waarschijnlijk morgenochtend om zes uur beklimmen.
Hola!
Even een kort berichtje, want ik heb vanochtend een actieve vulkaan beklommen!! Eerst een onschuldig paadje door het bos en toen verscheen het laatste stuk vulkaan met zwarte lavavelden en rook uit de krater!!!!
Ook stroomde er lava naar beneden!! We mochten even heel kort op de lava staan en dat was warm! (niet op dat rode spul, hoor, maar op de gestolde gedeeltes) Net een barbeque! Ik was verbaasd, dat mijn schoenzolen het uithielden.
Hola!
Vanuit Antigua richting Lanquin gereisd en daar het natuurpark Semuc Champey bezocht. Eerst de grotten bezocht. En da´s weer eens wat anders dan de
grotten van Han! Door deze grotten stroomt een rivier, dus we moesten gedeeltelijk zwemmend! Onze verlichting bestond uit een brandende kaars. (wel eens met een kaars in je hand door een grot gezwommen?) Bij binnenkomst vlogen er al wat vleermuizen en de rivier werd verderop in de grot steeds wilder! Op een bepaald punt moesten we zelfs beslissen of we verder durfden of terug wilden. Verder natuurlijk! Via touwladdertjes door watervallen en af en toe op een richel klimmen! Helaas waren de rotspunten wel wat scherp, dus helemaal heel ben ik niet gebleven, maar heb ik alvast een souveniertje op mijn elleboog zitten...
Onze gids zat heel erg met me te sjansen, was eerst wel grappig, en hij was ook nog wel leuk, maar wat moet ik met een vent in Guatemala??
Toen we de grot uitliepen zag ik twee grote spinnen zitten...ik was blij, dat ik ze niet eerder had gezien, anders had ik de grot vast niet ingedurfd.
Na de grotten nog van een brug af in een rivier gesprongen. Ik wist niet dat ik zo hard kon gillen!
En daarna naar een sprookjesoord: een rivier met turkoise water midden in de jungle. Veel vlinders en heerlijk verkoelend
water!
´s Avonds bij een gezellig hostel met veel backpackers mexicaans gegeten en vandaag dus verder gereisd naar Flores, de uitvalsbasis voor de jungle hier in het noorden.
Vanaf dinsdag zit ik voor 3 dagen in de jungle!!!
Hallo allemaal!
Net terug van een 3-daagse tocht door het tropisch bos hier in het noorden van Guatemala.
We liepen met een groep van zes (Jan en Clasien uit Nederland en Casper en Tina uit Denemarken) We hadden een gids, die geboren was in Guatemala en op zijn tweede in Amerika is gaan wonen. Dus een Spaans en Engels sprekende man. Zijn motto was: ´Don´t worry guys, I got you covered´. Ons eten, water en hangmatten werden door paarden gedragen.
De eerste dag liepen we over een beetje saaie alsmaar rechtdoor lopende weg richting El Zotz. (dit betekent in maya-taal vleermuizen) Daar was een kamp, waar onze hangmatten konden worden opgehangen. ´s Avonds kon je je vrijwillig laten onder poepen door vleermuizen....dat vonden we niet zo nodig, maar we wilden wel graag zien, hoe ze met duizenden tegelijk uit de grot zouden vliegen voor hun nachtelijke uitstapje. Dat was zeker indrukwekkend!! Zoveel vleermuizen die met zijn allen tegelijk overvliegen, wat een
gezicht en geluid!!
In het kamp kregen we heerlijk te eten, een prachtige sterrenlucht en daarna volgde een lekker nachtje slapen in de hangmat.
De volgende dag bezochten we ´s ochtends de archeologische site bij El Zotz. Een paar overwoekerde maya-ruines en wat steles. Door een donkere tunnel gekropen en een tempel beklommen. Vanaf de tempel kon je uitkijken over het bos en zagen we nog een kolibrie en een megacicade. Daarna kregen we vlak naast ons nog een gratis concert van wat brulapen.
Na de lunch liepen we weer verder richting het volgende kamp. Dit was de meest rampzalig dag van onze reis tot nu toe. Echt door een wolk van muskieten over een smal modderig paadje. We werden helemaal lek gestoken, ondanks de deet...
Wat ik nog wel leuk vond, was het gedeelte wat ik op een paard mocht afleggen. Alleen een beetje jammer van het wespennest, wat ik daardoor stoorde en mij een behoorlijk pijnlijke wespensteek opleverde..
Het volgende kamp was echt helemaal midden in het bos met nauwlijks voorzieningen. Nou ben ik wel gewend aan primitieve omstandigheden, maar het kwalijke vond ik, dat ze daar ook geen radio of zoiets hadden om contact op te nemen
met de buitenwereld. En dat bleek vooral die nacht een probleem, toen Tina uit onze groep erg ziek werd. Bloedneus, continu overgeven, maagkrampen, ze gilde het af en toe echt uit van de pijn. Iedereen heeft zowat de hele nacht voor haar gezorgd, behalve de gids. Niet echt netjes...En gelukkig had ze geen koorts, want we konden daar echt totaal geen kant op met haar.
Verder zat er die nacht ook nog ongewenst bezoek in mijn muskietennet: een te grote spin. Niet zo heel groot, hoor, maar wel te groot. Ik vond, gezien de omstandigheden met Tina, dat ik me er maar even overheen moest zetten. Ik kon nu toch niet gaan gillen om een spin?
Gelukkig heeft ze nog wat geslapen en ging het na wat pijnstillers ´s ochtends wat beter.
Met de gehele groep zijn we toen dus toch richting Tikal, het eindpunt, gelopen. Een smal kronkelend paadje door de bush bush met gelukkig wat minder muskieten dan de dag ervoor...
In Tikal aangekomen is Tina direct naar de eerste hulp post gebracht en werd ze afgevoerd richting het ziekenhuis in Flores. Een beetje een vervelend einde van onze trip. Wij zijn toch maar de tempels in Tikal
gaan bezoeken samen met Jan en Clasien. Het was zeker de moeite waard. Zelfs ik als cultuurbarbaar vond het mooi! Maar dan eigenlijk ook vooral het uitzicht vanaf tempel vier over de hele jungle en de brulapen, slingerapen, toekans, neusbeertjes en vlinders.
Terug gekomen in Flores snel een leuk hotel gevonden en toen begon nog een kleine nachtmerrie. Onze grote tassen moesten we nog terug regelen en we zouden nog 20 dollar terugkrijgen, omdat we met een grotere groep dan twee zijn weggeweest. De gids was ook nergens meer te bekennen, dus wij naar de travel agency. Die vent die ons voor de tocht zo aardig behandelde, was nu ineens veranderd in een grote eikel. Hij had geen idee waar onze tassen waren en deed net of hij niks met alles te maken had. En het geld zouden we niet van hem terug krijgen, maar van de gids of zo. Daar lieten we het natuurlijk niet bij zitten, alleen al vanwege onze tassen!! Dus hij bellen en ons anderhalf uur rondrijden in de omgeving, langs wel vier verschillende huizen en daar waren dan gelukkig eindelijk onze tassen!! Die hadden we dan tenminste terug! Het geld konden we wel vergeten, maar
goed, wat is 20 dollar, als je je tas weer terug hebt. Vervolgens als klap op de vuurpijl, ging die man van de travel agency ons geld vragen voor het bellen en rondrijden!! Echt belachelijk. Dit hebben we uiteraard niet gedaan en zijn gaan genieten van een verfrissende douche en wat eten. Dat konden we wel gebruiken na 3 dagen jungle.
Vandaag hebben we bij de toeristenpolitie een klachtenforumlier ingevuld over deze travel agency, want we vonden niet dat we het hier bij konden laten zitten. Alleen al voor de toeristen, die ons volgen. Gelukkig was het allemaal snel gebeurd, want heel veel tijd wil je er ook niet aan besteden.
Vandaag gaan we een dagje uitrusten en zwemmen in het meer.
Morgen gaan we met de bus naar Honduras. Hopelijk gaat dat allemaal lukken, want we hebben gehoord, dat het bij de grens van Honduras nog wel eens gezeur is met stempeltjes...maar ja, we zien het wel, we gaan er gewoon vanuit, dat we morgenavond in Tela aan de noordkust van Honduras zitten!
Advertisement
Tot: 0.05s; Tpl: 0.016s; cc: 11; qc: 26; dbt: 0.0266s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
waarbenjij.nu
non-member comment
Guatemala 1
Sytske15 Jul 2006 01:23 uuren ik maar zwoegen op kantoor...boehoehoe..en jij in quatemala! lijkt me een zeer mooi land!! maar blijf gerust verhalen typen, heb ik wat te doen op werk, als er niks te doen is haha! rijk en anneke15 Jul 2006 12:08 uurgefeliciteerd met jullie behouden reis naar Xela. had jullie die trektocht al van te voren geregeld en hoe zit dat met die sponsering ? Ga vooral door met de berichtjes, wij vinden ze top evenals de foto's Henri15 Jul 2006 13:27 uurHet ziet er allemaal erg indrukwekkend uit. De top van de piramide lijkt een beetje beschadigt, hoe komt dat? Mirjam17 Jul 2006 18:05 uurWat een avonturen beleef je Aafke! De foto's zijn supergaaf. Ik heb die van Frida al als achtergrond gebruikt. Vind het erg leuk om al je verhalen te lezen! En zie ondertussen natuurlijk groen van afgunst! maar het is je van harte gegunt meid, je heb er keihard voor gewerkt! Ben benieuwd hoe de trektocht is...Wat een reis zeg..naar Guatemala! rusten jullie ook een beetje uit? Nou tot gauw maar weer. Vanuit het tropische Nederland! Het is hier 30 C! maar ik vind het allemaal heerlijk! hasta la pasta en tot gauw, liefs Mirjam Fraukje18 Jul 2006 11:27 uurHei, hei, leuk om te lezen hoor! nou ik ben net terug uit Disney, iets korter reizen! lekker met Anouk 3 dagen rondgestruind, en nu failliet haha! Ben benieuwd naar je 3 daagse trektocht!!! ha det Mevrouw S.A.Brinksma18 Jul 2006 13:14 uurDag mevrouw, hoe maakt u het daarginds? vandaag heb ik het genoegen om op kantoor rijnsburg mijn diensten te verlenen...aangezien het hier snikheet is en iedereen op het strand ligt, heb ik weinig te beleven! dus zo krijg ik gratis een muisarm van het internetten ciao bella Aafke18 Jul 2006 17:04 uurBikkels! Franka26 Jul 2006 14:02 uurHebben ze daar veel qua lesmateriaal? En hoe ziet hun schooldag eruit? Hebben zij nu ook vakantie? Of gaat dat heel het jaar door? Groet Franka P.S. Ga trouwens door met sturen van dit soort berichten. Ik vind het geweldig om te lezen. Net alsof je zelf meedoet.