Lusheng-festival van de Miao in Ya Tang.

---

Zaterdag 24 februari 2007.



Het regent en het is fris.
Na het klassieke ontbijt van brood, deze keer met ‘grapejam’ en Nescafé, nemen we de taxi naar het busstation. De weg naar Ya Tang is zeer hobbelig door de wegenwerken.

In Ya Tang is er weinig beweging.
Het blijkt dat we te vroeg zijn voor het Lusheng-festival van de Miao. De ene zegt dat het om 12 uur begint, de andere spreekt van 14 uur en een derde vermoedt dat het om 16 uur begint.

We keren dan maar terug met bus en taxi. Deze keer vergeet Wim de taxichauffeur, die blijkbaar ook verstrooid is, te betalen. Ria en Pieter duiken in de internetbar om te mailen naar hun kinderen en familie.

Na het middagsoepje en -dutje regent het niet meer. Terwijl Ria naarstig voorschrijft, trekken Berna, Wim en Pieter opnieuw naar Ya Tang. Nu is het er druk.
Op het feestplein bij de grote school staan een tiental kraampjes. We horen al enkele lushengs spelen. Een drietal meisjes danst. Het plein loopt vrij snel vol.

De mensen staan rond grote kringen. Dansende meisjes gaan langzaam rond in die kringen. De lusheng-spelers, steeds mannen, volgen hen aan de binnenkant. Ze maken ook danspassen. Er vormen zich nieuwe kringen met nieuwe combinaties van danseressen en lusheng-spelers. Een half uur later dansen wel tien combinaties tegelijkertijd.

Onze oren tuiten door de kakofonie van klanken, maar de meisjes hebben er blijkbaar geen last van. Ze dansen onverstoord verder in het ritme van de lushengs in hun kring.

De klederen van de meisjes zijn oogverblindend door het borduurwerk, de verzilverde hoofddeksels met ‘hoornen’, de juwelen en de haartooi. Ze zijn bijzonder fotogeniek. We schieten ontelbare foto’s om zo de grote verscheidenheid en de vele poses te snappen.

Elk groepje begint in een kalm ritme, dat geleidelijk aan versnelt. Hoewel de muziek repetitief klinkt, verveelt hij ons niet. De danspassen en armbewegingen passen telkens bij het nieuwe ritme. Eén groepje valt op door de virtuositeit van de lushengspelers, de eenvormige en verzorgde klederdracht en de complexiteit van de dans.

In de kringen rond de optredende groepjes houden de moeders van de danseressen een oogje in het zeil. Waarschijnlijk werkten ze weken en maanden aan de garderobe, waarmee dochterlief nu pronkt. Regelmatig schiet één van hen naar voren. Dan weer roept een moeder haar dochter bij zich om iets aan de kleren of aan de haartooi bij te werken.

De lusheng of het mondorgel is voor de mannen wat de klederdracht is voor de vrouwen: het middel om hun virtuositeit te demonstreren en zo het andere geslacht te verleiden.

Bij de Dong in Zhaoxing zijn de lushengs van eigen maaksel.
De lusheng-muziek is bij de Miao veel kunstiger en heeft meer tonen dan bij de Dong. Het instrument is hier professioneel gefabriceerd en heeft meer pijpen.

De lusheng is wijd verspreid bij de volkeren van China en Zuidoost- Azië en vormt de basis van hun muzikale tradities. Hij bestaat uit zes bamboe pijpen, waarvan de lengte kan variëren van 20 cm tot 6 m. De pijpen zitten vast op een breed mondstuk. De notengamma is beperkt. Daarom wordt de lusheng met meerdere samen in contrapunt bespeeld. De noten kunnen gemoduleerd worden door het instrument van links naar rechts en van boven naar onder te bewegen. Het resultaat is een echte choreografie van de lushengs, waarbij de spelers dansen in een soort farandole. Ze geven aan hun lichaam de soepele beweging, die de toon van de lusheng doet variëren.

In de vooravond verlaten we het feestterrein. Even lijkt onze terugrit in het gedrang te komen door de wegenwerken. Het ene baanvak is helemaal weggegraven en het andere wordt geblokkeerd door een graafmachine, die de helling aan de zijkant afschraapt. Er heeft zich aan beide kanten al een file gevormd. Gelukkig weet de chauffeur van onze bus zich naar voren te manoeuvreren. Hij slaagt erin als eerste weg te komen zodra een opening ontstaat in de blokkade.

Voor het avondmaal gaan we naar het restaurant van een ander hotel. Een voltreffer.
De sfeer en de aankleding zijn warm, de diensters zijn vriendelijk en het eten is overheerlijk. Hier keren we terug!

We beëindigen deze dag met het uitzoeken van mooie foto’s voor de weblog. Dit gebeurt bij het savoureren van een fris Chinees biertje.



Ria en Pieter.

---

Comments

[Nicole]

Festivalreis in november
Ik plan een reis naar het Lushengfestival met Dim-Sum. Als ik jullie verslag en foto's zie, zeker geen verkeerde keuze. Als het weer en het comfort een héél klein beetje meevallen, dan wordt dit een fantastische reis.