dag 4: Old Kathmandu city & Patan

---

Vanochtend werden we aan de ontbijttafel omvergeblazen door zowat alle stereotypes.

Een Nederlander die zijn toast met kaas door de grill stuurde terwijl er overduidelijk opstaat dat het niet mag.

Chinezen die heel de tijd aan het bellen waren aan tafel,

En Engelsen die hun eigen thee bij hadden.

Het was de moeite.

Also: 2 soorten Pannenkoeken!!!



na het overheerlijke ontbijt stond onze gids ons weer op te wachten in de lobby.

Ze vertelde de dagplanning en we stapten in de auto en reden naar de eerste stop: Swayambunath (de Monkey Temple)

Onderweg vertelde ze het verhaal van Buddha en hoe Kathmandu tot stand kwam. eigenlijk best een mooi verhaal.

Normaal doe je 365 trappen om tot boven te geraken, maar onze gids wil deze natuurlijk niet elke tour doen, dus glipten we binnen langs achter.

Meestal is het daar over de koppen lopen, maar nu viel het mee omdat het (weer) een feestdag is. Ongelooflijk hoeveel feestdagen ze hier hebben.

We probeerden ons geluk aan de Boeddha in het midden van een vijver, waar een pot stond en waar je munten in moest gooien. 4 kansen wij beiden en geen enkele erin (hoewel Karen er een paar keer heel dichtbij geraakte!) Ach ja, dan zullen we ons geluk maar zelf maken!

Swayambunath is enorm indrukwekkend. Je ziet overal waar je kan kijken gebedsvlaggen die bijna allemaal vertrekken van de stoepa (grote witte toren in het midden. Het loopt er ook vol apen, die alles wat loszit en eetbaar is afpakken. Hier was Karen niet op haar gemak. Rond de grote stoepa staan allemaal kleintjes en enkele tempels. Vele hiervan waren ingestort door de aardbeving in 2015. zoals veel tempels en bezienswaardigheden. Dat moet echt verschrikkelijk zijn geweest. Ze worden wel allemaal terug opgebouwd. Het ene al wat sneller dan het andere. Rondom de stoepa zijn heel veel gebedsmolentjes waar mensen aan draaien en gebeden opzeggen en oliekaarsen aansteken. Enorm mooi allemaal.



Hierna bezochten we Durbar Square, oud Kathmandu. Ook hier zie je heel veel schade van de aardbeving.

We bezochten de tempel van de levende godin Kumari, een jong meisje van 6 jaar die is uitgeroepen als de reïncarnatie van een godin. Ze moet in haar 'paleis' blijven en komt maar 1 keer per jaar buiten in een chariot. Ze leeft met haar caretaker en niet met haar familie. niet echt omstandigheden voor een kind lijkt mij. Ze leeft daar tot haar puberteit en dan wordt er een andere Kumari gekozen.

We hebben haar niet gezien, maar zijn wel in haar 'paleis' geweest. Een kleine tempel met prachtig houtsnijwerk.

De meeste kunst en het meeste vakmanschap zoals houtsnijden, steenhouwen en metaalbewerking zijn afkomstig of worden gemaakt door deze cultuur.

Onze gids is dan ook heel trots dat ze Newari is. En je moet het haar nageven, het is echt wel vakmanschap!



We bezochten nog enkele mooie tempels en het oude Royal Palace.



Dan naar Patan.

iets rustiger dan Kathmandu, maar echt rustig kan je het er niet noemen. Ook daar bezochten we de oude stad met zijn vele tempels en Royal Palace.

zeer indrukwekkend was daar the golden temple. Een tempel helemaal in goud gecoat. Hier leefden 2 priesters, een oudere en een jongere van ongeveer 10 jaar. Hem zagen we en hij wuifde naar ons. Karen en ik brandden er een oliekaars. Er stond in de tempel een enorm prachtig gouden beeld van Boeddha en we mochten een kijkje nemen in de gebedsplek. Schoenen uit natuurlijk, zoals op sommige andere plekken.

De Jonge priester wordt maandelijks uitverkoren. Zijn haar wordt afgeschoren en hij krijgt een wit kleed aan dat hij een maand lang niet mag wassen of uitdoen. Zichzelf wassen is ook uit den boze. Gelukkig was het nog maar de 11e en niet 31 oktober 😊



Daarna bracht onze gids ons naar een relaxatietherapiecentrum om ons meer te laten vertellen over de bekende 'singing en healing bowls'.

We mochten het zelf proberen, kregen veel uitleg en zelfs een klein voorproefje van zo een sessie. Het was enorm relaxerend.

Alé, dat vond ik toch. Karen kreeg er maar hoofdpijn van. En dat terwijl zoiets moet helpen tegen klachten zoals hoofdpijn, stress en rugproblemen. 😊

Zeer boeiend allemaal! Helaas zijn de echte singing bowls te groot en te zwaar (en te duur denk ik) om mee naar huis te nemen.



Daarna kregen we eventjes vrije tijd. Daarvan maakten we gebruik door iets fris te gaan drinken op een dakterras in een restaurant. Eventjes bekomen van al die tempels!

Daarna terug naar het hotel waar ik in de auto in slaap viel en niet lang daarna op bed.

Karen ging vroeg slapen, maar ik wilde toch iets eten, dus ik schoof aan bij het buffet in het hotel.

Ik zet dit nog online en dan kruip ik ook onder de wol.

Morgen weer hopen tempels en weer boeiende verhalen naar een weer iets rustiger dorpje!



Groetjes!

Namaste.

---

Comments

[moemoe en grootva]

amai we zitten weeral op de eerste ryn te genieten zonder moe te worden! het is de moeite da wordt een fantastische reis we . grtjs uit de polder