Advertisement
Published: July 21st 2010
Edit Blog Post
Right in the middle of Nomansland
Tussen Brazilie en Paraguay dus. Op die mooie brug. Buenos Dias (Tardes aan jullie kant van de wereld)!
Eindelijk een aangenaam temperatuurtje! Gisteren voor het eerst de zon gezien in Zuid-Amerika; chill!! Dus nadat we onze blog waren vergeten te publishen, sorry daarvoor, hebben we weer lekker geslapen en gegeten en gingen we de volgende ochtend vroeg op. Op weg terug naar Asuncion (almost felt like home). De bus die we heen hadden genomen reed niet terug, dus ja, dan maar een andere manier bedenken om de beruchte grensovergang over te komen. Eerst met gratis shuttlebusje naar de main road. Toen met de bus naar centro, toen met bus naar bus terminal (waar we erachter kwamen dat 'ie dus nie reed) en overgegaan op plan B. Met de stadsbus naar de grens (een echte Braziliaanse vriend gevonden in een man die alleen maar spaans en portugees sprak, maar hij had door dat we de grens over gingen, voor het eerst in Brazilie waren, stempels nodig hadden, hoe een backpack op een rug komt in een overvolle bus en wanneer je aan het koordje moet trekken om nog voor de grens de bus uit te kunnen, thnx). Eenmaal de bus uit begon het echte avontuur. Onze Braziliaanse stempels hadden we
Frejanne op grens
Check die backpack/outfit! snel binnen en we kwamen een oude bekende tegen van de dag ervoor. Een duitser die aan couch surfing doet (bij mensen op bank slapen) en ook naar Asuncion op weg was. We liepen met z'n drieen de brug over. Wat een geweldig gevoel hadden we toen (denk Peking Express, Mexico-USA border achtige situaties, maar dan vriendelijker). Halverwege de brug vraagt onze Duitser of we een Brazilie-uit stempel hebben gekregen. Ja, natuurlijk, antwoordden wij, maar hij dus niet. Hmm... Ach, hij liep gezellig met ons mee door naar de overkant. Bij de douane van Paraguay bleek het toch een klein probleempje te zijn en dus moest hij terug (brug over met backpack, gedoe met Brazilianen, weer brug over = 3 kwartier). Wij mochten gewoon het land weer in en gingen op zoek naar de bus terminal van Ciudad del Este, de stad op de grens. Dat was nogal een gedoe. We probeerden bussen te pakken, maar ze gingen de verkeerde kant op of stopten niet. Gelukkig waren we er al geweest op de heenweg en wisten we de goede richting op te lopen. We kwamen bij een kruispunt en zagen op een bord dat het links moest zijn. We gingen bij een 'busstop' staan en werden door een geniale buschauffeur meegenomen (lees man inclusief briljante handgebaren, zonnebril en pokerface). Via zijn spiegel gebaarde hij wanneer we er uit moesten. Alleen een ietwat eng straatje scheidde ons nog van de bus terminal. We hebben het overleefd en zaten een half uur later in een bus naar Asuncion (denk ruim 300 km verder en minder dan 10 euro lichter).
We zijn weer geland in ons prachtige Hotel Miami, waar we nu in een grotere kamer verblijven en een sneetje brood meer kregen, wat waren ze blij met onze komst.
Vanavond gaan we afscheid nemen van Paraguay en vertrekken we met de bus naar Santa Cruz (voor de ingewijden: dit was die weg for the adventurous only; de mensen hier en de busmaatschappijen doen er verder helemaal niet moeilijk over en het 2 of 3 dagen reizen/30 uur blijkt 18 tot 20 uur inclusief voedsel te zijn ). Geniet van de foto's en filmpjes die hopelijk nu goed zijn meegekomen en lees de oude blog ook nog maar eens.
Adios!
Daan y Fre
Advertisement
Tot: 0.095s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 52; dbt: 0.0494s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb