Advertisement
Published: October 1st 2009
Hoi allemaal,
Na een poosje radiostilte, hier weer eens een berichtje. Ditmaal vanuit het 3-landpunt tussen Peru, Brazillië en Colombia midden in het Amazonegebied. Leticia te Colombia om precies te zijn. Weet inmiddels ook waarom ze dit ook wel het regenwoud noemen, want regenen dat kan het hier. Het komt hier met bakken uit de hemel en dan is het nu nog het droge seizoen. Verder is het dag en nacht rond de 30 graden, wat het lekker plakkerig maakt. Je hier in het zweet werken, stelt dan ook niets voor.
Maar goed voor ik me verder uitwijdt over onze belevenissen in Colombia, eerst terug naar de zuiderburen, Ecuador. In een land vernoemd naar de evenaar kan een bezoekje aan de evenaar zelf natuurlijk niet uitblijven. Iets ten noorden van de hoofdstad Quito is een toren op de evenaar gebouwd van waaruit je een mooi uitzicht hebt op alle souveniershops er omheen. Gelukkig is er ook nog een museumpje er net naast dat ook claimt op de evenaar te liggen. Kan natuurlijk als de één rechts of links van de ander ligt. In dit geval ligt de één ten noorden van de ander. Dit 2e museumpje doet haar uiterste
Quito bij nacht
Gezien vanaf cafe Mosaic, niet goedkoop, maar gelukkig is het uitzicht gratis best om te bewijzen dat ze echt op de evenaar ligt. Zo laten ze je allerlei proefjes zien en doen.
Natuurlijk is er de proef met de gootsteen vol met water. In het noordelijk halfrond stroomt dit leeg tegen de klok, in het zuidelijk halfrond met de klok mee en precies op de evenaar is er geen draaikolk (zie filmpjes). Verder kun je een ei op de kop van een spijker ballanceren door het ontbreken van de (als ik het goed herinner de middelpuntzoekende) kracht. Door het ontbreken van die kracht is het ook erg moeilijk om in een rechte lijn over de evenaar te lopen, terwijl je recht vooruit kijkt. Allemaal erg leuk om te doen. Naast de proefjes werd er verder nog wat verteld en tentoongesteld over de verschillende traditionele volken die Ecuador huisvest.
In de paar dagen dat we in Quito waren, werd ook het 200-jarige bestaan van Ecuador gevierd. Wat inhield veel traditionele muziek en dans op verschillende podia in het oude gedeelte van de stad. Jong en oud stonden op het podium en danste er in traditionele kleding flink op los. Het oude gedeelte van de stad bevat nog veel koloniale huizen, staat
Op de evenaar
De evenaar bij de buren, een paar 100m verder. Zij claimen de juiste plek te hebben. op de UNESCO Wereld Erfgoedlijst en na een grondige renovatie ziet het er picobello uit. Verder ligt het tussen de bergen in een vallei op een zo'n 2850m boven zeeniveau. Vanuit een cafe op één van de flanken van de bergen hadden we een prachtig uitzicht op het oude centrum en de rest van de stad dat zich tot in de verte uitstrekt.
Wat verder opviel is de hoeveelheid bewaking overal. We waren in andere landen al gewend geraakt aan het feit dat een bank meestal een met jachtgeweer gewapende beveiligingsbeambte bij de deur heeft staan. In Quito staat zo'n mannetje ook in de Kentucky Fried Chicken. Verder zijn de gepanserde geldwagens (netzo als in NL Brinks) hier voorzien van een luikje in het dak van waaruit een zwaar bewapende beveiligingsbeambte leunt. Verder werd het ons aangeraden om na 8 uur 's avonds een taxi te nemen i.v.m. berovingen. In geen van de landen tot nog toe waren gedwongen om dit soort maatregelen te nemen. Ondanks dit voelden we ons niet onveilig of ongemakkelijk in de stad en kwamen we veel vriendelijke mensen tegen. Toch doet dit wel wat af aan de sfeer in de stad.
Vriendelijke mensen
waren we ook al eerder tegen gekomen toen we Ecuador net waren binnen gekomen. Een ouder echtpaar dat in hetzelfde Hospedaje verbleef als ons bood ons een lift aan naar Cuenca, toen ze hoorde dat dat onze volgende bestemming was. En eenmaal gearriveerd op hun prachtig gerenoveerde boerderij konden we ook blijven slapen. We maakten kennis met de familie en gingen mee de stad in om voedsel aan dakloze kinderen uit te delen. Dit doen ze 1x per week in een van de armere gedeelten van de stad. Er waren 2 enorme gaarkeukenpotten vol kippesoep, die in een mum van tijd leeg waren. Sommige kinderen waren nog zo jong. Erg aangrijpend. Het voelde goed iets voor ze te kunnen doen. En wel zoiets simpels, als een bordje eten.
Goed dat het weer even voor hier. Volgende keer Colombia.
Groeten,
Joost & Gill
Advertisement
Tot: 0.097s; Tpl: 0.016s; cc: 8; qc: 53; dbt: 0.067s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
linda
non-member comment
mooi, mooi, mooi
Hoi, hoi, tja ik blijf een beetje in herhaling vallen, maar wat een mooi verhaal weer. Ik kan me voorstellen dat al die voorzorgsmaatregelen om veilig te zijn en niet beroofd te worden de stemming een beetje drukken. Dat lijkt me wel een maffe gewaarwording. Tot nu toe is alles de hele reis nog goed gegaan toch? Dat lekkere weer is hier nu definitief achter de rug ben ik bang. AFgelopen weekend hebben we nog wel gecampeerd met een hele groep vrienden en gelukkig hadden we (het laatste?) prachtige weer en konden we zelfs heerlijk buiten in onze t-shirts ontbijten. We hadden ook een goede visvangst (we gingen makreel vissen) dus ook een top BBQ-maal was zo gefikst! Wat een avontuur. Aankomende zaterdag dan eindelijk onze housewarming. Jammer dat jullie er niet bij kunnen zijn :-) Zodra jullie terug zijn komen jullie maar logeren! Nou ik zal eens aan het werk gaan, Kallum an en tot snel! Groeten Linda