Advertisement
Published: July 29th 2010
Edit Blog Post
Hola todos!
Nou, die dierenmarkt in Otavalo was nog wel een hapening. Heel de omgeving loopt uit met z´n koeien, varkens, hondjes, kippen, eenden enzovoort om die voor een aantal dollars te slijten aan kopers. Een drukke bedoening met krijsende varkens, loeiene koeien en blije kopers met twee kippen in de hand terug naar huis. Ik geloof dat ik voor de prijs waarvoor ik een trui op de toeristenmarkt heb gekocht ook net zo goed twee varkens had kunnen kopen als Ecuadoriaan zijnde, maar ja.....
Vanuit Otavalo ben ik naar Latacunga gereisd: de uitvalbasis voor tochten rondom de Quilotoa Loop en Cotopaxi. Beide wilde ik graag gaan doen, dus meteen maar wat info gaan zoeken.
Die vond ik bij een aardig hostel en daar vertelden ze me dat er op dit moment geen georganiseerde tour naar Quilotoa ging, maar ik gerust in m´n eentje die kant op kon om daar andere wandelaars die ook zelf gingen, te vergezellen. Oke, als zij het zeggen....
Zo gezegd, zo gedaan en ik zat in de bus naar Isinlivi!!! En ja, dat is nog iets extra speciaals, omdat Paula en Marcel (nu oud-collega´s) daar het hostel een lange tijd gaan runnen in dit
najaar. Dus even een kijkje nemen natuurlijk! (Paula en Marcel: ik heb wat voor jullie achter gelaten..) De bus naar dit dorp doet er twee en een half uur over en gaat over enorm spannende weggetjes. Daarmee bedoel ik, dat er naast de weg menig afgrond was zonder vangrail....beetje zweethandjes kreeg ik er wel van. De weg steeg boven de wolken uit en na een lange afdaling lag daar het prachtige dorpje Isinlivi. Hostel Llullu Llama is ook de enige plek die toeristen onderdak biedt en werd op dit moment ook gerund door een Nederlandse. Echt een supergezellig hostel met een compost toilet, gezellige ruimte met open haard, een hond en kat als huisdier en heerlijk zelfgemaakt eten! Dat was echt genieten.
Ik had een routebeschrijving voor de wandeling naar een volgend dorp meegekregen, maar gelukkig gingen twee Belgen met een gids ook die kant op en mocht ik ze vergezellen. Allee, daar was ik wel blij mee, want ik vond het nou niet echt een route om alleen te lopen. Niet zo zeer omdat het onveilig zou zijn, maar het waren toch wel rotsachtige paadjes en da´s toch wel fijn om in gezelschap te doen voor het geval
iemand z´n been breekt of zo.
De route daalde af naar een rivier met prachtige uitzichten in de vallei. Een tijdje langs de rivier gelopen en daarna een flinke klim omhoog naar Chugchilan, wat op 3200 m ligt. Is toch wel even wat pittig op deze hoogte, maar het ging ons goed af.
De volgende dag liepen we naar Quilotoa, wat aan een prachtig kratermeer ligt. Na een steile afdaling terug naar de rivier, volgde een flink steile klim omhoog, maar wij waren inmiddels getrainde wandelaars op deze hoogte, dus daar draaiden we onze hand niet voor om. :-)
Nog meer omhoog en omhoog, totdat we op zo´n 4000 m hoogte het kratermeer bereikten. Wat ongelooflijk mooi en wat een mooie vergezichten nog terug in de vallei waar we vandaan kwamen!! Echt adembenemend mooi!
En als we het dan over adembenemede dingen hebben, kom ik automatisch uit bij wat ik de dag daarna heb gedaan: een tour naar de Cotopaxi! Vanuit Latacunga kon ik ditmaal wel met een groep mee en zo belandde ik met een groep van 5 Reeuwijkers bij de Cotopaxi. Deze vulkaan is de 1 na hoogste van Ecuador en ook goed te beklimmen voor onervaren
klimmers. Nou, echt voor de top ben ik niet gegaan, want dan ga je al snel richting de 6000, maar naar de berghut toe was al een hele opgave. Om te aclimatiseren zijn we eerst naar een meertje gegaan op 3500 m en daarna door naar de parkeerplaats op 4500 m. Echt toen ik uit de auto stapte, voelde ik al dat m´n hartslag best hoog was. Even wachten...
Na wat foto´s langzaamaan omhoog gelopen naar de refugio. Stapje voor stapje en af en toe een slokje water. Het sneeuwde ondertussen en heel af en toe trokken de woken weg, zodat we zicht op de gletsjer hadden. Zo gaaf al die elementen op zo´n grote hoogte! Het deed me weer even aan Nepal denken, maar nu gelukkig zonder hoogteziekte. In de refugio aangekomen hebben we daar heerlijk warme choc gedronken en gelunchd. De afdaling daarna ging een stuk sneller!
Vanuit Latacunga ben ik doorgereisd naar Banos, waar ik nu ben. Vanaf hier ga ik morgen op een 3-daagse jungletour. Eerst wilde ik naar Cuyabeno, maar ik heb gewoon geen zin in een lange reis daar naar toe (11 uur over de weg en 3 uur over het water) en
ik wil ook geen binnenlandse vlucht boeken. Hier vlakbij Banos is ook jungle, maar helaas niet zo primair als in Cuyabeno, maar voor mij prima om een idee te hebben van de Oriente hier in Ecuador! Als ik terug ben, ga ik zeker van de thermale baden hier in Banos genieten en nog wat relaxen, voordat ik daarna weer verder afzak naar het zuiden....
Afke
Advertisement
Tot: 0.089s; Tpl: 0.012s; cc: 13; qc: 23; dbt: 0.0582s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Martijn
non-member comment
Leuk
Hi afke, Super leuk daar en lekker bezig, ik geniet mee van je fotos en verhalen. Groetjes martijn