Advertisement
Published: March 6th 2007
Edit Blog Post
Rio de Janeiro, 5 februari
Rio... bij het horen van die naam slaat mijn fantasie op hol... het standbeeld van Christus, witte stranden, de melodieuze portugese klanken, favela´s, Sugar Loaf, en vooral futbol en samba! Ik stel me een hemel en hel voor ... en zo is het ook.
De 10 miljoen inwoners van deze stad- de cariocoa´s- noemen haar ´Cidade Marvilhosa'. Als je kijkt naar de omgeving kan je moeilijk een tegenargument vinden... Rio bevindt zich aan de ust van een haven, ingekapseld door de prachtige setting van Guanabara Bay. De stad strekt zich 20km uit langs de kust, tussen een azuurblauwe zee en groene bergen. Knap hoor, en dit zicht is des te meer spectaculair vanop de twee symbolen van Rio, de Sugarloaf Mountain , en de Corcovado ( hunchback ) berg die het 30meter hoge standbeeld van Christ the Redeemer ondersteunt. Vandaaruit zie je de sloppenwijken of favela´s. De favela´s van de stad hangen precies op de hellingen an de heuvels die de stad omarmen, en hoewel we dit al vaak hebben gezien, is de indruk des te sterker omwille van de schoonheid van de natuur hier, en de rijkdom die downtown te vinden is...
Ik
denk niet dat Rio de meest interessante stad is om te exploreren hoor. Blijkbaar hebben veel historische gebouwen, straten en pleinen, moeten geloven aan de honger van moderne projectontwikkelaars in de twintigste eeuw... Het stadscentrum kun je gemakkelijk te voet doen, maar doordat we vaak de bus hebben genomen hebben we een goeie sightseeing kunnen doen van de overige stadsgedeeltes, met de barrio Santa Teresa als mijn favoriet. Gelegen ten zuidwesten van de Centro, brengt dit een aangename verandering tov het centrum, een labyrint van smalle straatjes, kasseien en treden, gedomineerd door 19de eeuwse huizen. Alles ademt een bohemien sfeer uit, en de wijk heeft de reputatie een levendige artistieke plek te zijn. Dit is het vertrekpunt voor de Corcovado.
Ook de bekende Copacabana beach, met daarnaast Ipanema beach, zie je van daaruit. Moeilijk te geloven dat dit ooit een rustige biarro was! Nu is het een mekka geworden voor alle beach and surflovers, en vooral om te zien en gezien te worden. Het officiele uniform hier lijkt de speedo te zijn ( waar elders ter wereld kunenn mannen die dragen?!) en for the ladies, de string, in alle maten te vinden. Dan is erg teleurgesteld in de Braziliaanse dames.
Als ze al een prachtlijf hebben, is dat gekroond met de kop van Serena Willams inclusief honingblond haar. Ik vind het gewoon hilarisch!
We maken een lange strandwandeling, en eerlijk gezegd ben ik er niet ondersteboven van hoor. De stranden zijn niet exotisch wit, je vindt veel vuilnis, inclusief in het water. Bovendien is het vrij gevaarlijk, omwille van de sterke stroming, en ook omdat het zand precies sterk afhelt onderwater, waardoor de golven immens krachtig en wild worden. Wel aangenaam om naar te kijken hoor, de lokale bevolking laat er zich helemaal niet door afschrikken, en springen, bodyboarden en surfen in de golven dat het een lust is. Op het strand wordt er gevolleyd en gevoetbald, met exotische muziek op de achtergrond. Leuk om te proeven van Brazilie´s sterk ontwikkelde strandcultuur.
Wat me op dit strand opviel is dat een strandgedeelte was afgebakend met regenboogkleurige vlaggen, dit was het gay-gedeelte. Blijkt dat de gay scene hier erg discreet is, in die zin dat het nachtleven goed geintegreerd is met gays. Buiten travestieten die je overal ziet tijdens carnavaltijd, zien we later. In het algemeen is ZA niet erg open tav homoseksualiteit, horen we later van de receptionist in onze
hostel, zelf gay. In sommige landen blijkt het zelfs illegaal te zijn. Dit betekent dus dat homoseksuele koppels in het openbaar hun seksuele orientatie gewoon niet tonen. Blijkt beter te zijn in steden, zoals altijd, en vooral in Brazilie( Rio, Salvador en Sao Paulo ), en Buenos Aires en Santiago. Brazilie heeft dus een immens tolerante houding tov seksualiteit- of het nu gay of straight is. Er werd mij een boek aangeraden hieromtrent, 'Bodies, Pleasures and Passions', iemand gelezen? Het is voor mij heel vreemd om dat te linken aan de macho-cultuur die ik associeer met de hispanic en afro-cultuur. Maar blijkbaar prevaleert hedonisme als nationale attitude hierover. Dat zal zich wel uitwijzen in de orgastische uiting ervan, karnaval!
Een andere religie hier is de futebol. En waar kan je beter deel worden van de nationale verering dan in de Macarana? Ja, we hebben de kans gehad om een match mee te pikken - jammer genoeg niet op zaterdag, maar wel een match van de Vasco-ploeg, die samen met Botafogo de carioca voetbal domineert. De match was op zich niet interessant- Vasco heeft verloren van een tweederangsploegje, en we hebben amper iets gezien van het creatieve en technische spel
waar Brazilie zo befaamd voor is, eigenlijk was het leuker om te kijken naar het strandvoetbal!- maar de toeschouwers! Man, dat was super! De Braziliaanse crowd is te gek! Enthousiast, energiek, live muziek, vlaggen, vuurwerk... Wauw. Ze gingen gewoon uit hun dak. Maar doordat Vasco is verloren gingen hun supporters ook uit hun dak. Nog nooit zoveel filho da puta horen vallen, en dan vooral gericht naar Vasco-spelers zelf, of zitplaatsen bijna uit de grond gerukt. Culminatie van teleurstelling in een gevecht tussen twee Vasco-supporters naast ons, de ene was namelijk wat soepeler en vergevingsgezinder dan de andere... Maar we hebben een superleuke avond gehad, en voor weinig geld!
Ik heb nog niet verteld over de ethnische mix die je hier aantreft, een van de eerste dingen die je opvallen. Het was na Azie en Australazie vreemd om in het gezicht van mijn vader te kijken haha! Hispanics, Europese trekken in de nakomelingen van de Ierse, Duitse en Italiaanse inwijkelingen, en vooral een grote zwarte populatie. Die populatie is het vooral die de keuken en muziek heeft beinvloedt. Het was me voordien niet echt opgevallen, maar de sambaritmes, en de drums, zijn duidelijk afrikaans.
Wij verblijven in Botafogo ( Botafogo Easy Hostel, aan te raden!), een wijk gedomineerd door studenten... buiten de zomertijd natuurlijk. Daarom dat het hier zo duur is. En zo zal het zijn tot na het karnaval. We hebben enkele toffe mensen ontmoet in de hostel, en samen een bbq gedaan, leuk!
Het verkeer is ook een uitdaging. Maar anders dan in Hanoi bijvoorbeeld. Daar had ik nog ergens het vertrouwen - idioot misschien - dat chauffeurs je zullen ontwijken, maar hier... of het nu rood of groen is, je bent een doelwit. En ik voel me ook niet veilig. Constant lees en hoor je waarschuwingen over waar je je niet hoort te begeven, nog eens versterkt door de verhalen van je medereizigers over assalto´s ( overvallen ) die ze hebben ondergaan.
En het is zo moeilijk om te communiceren hier. Portugees klinkt fantastisch maar om het tegesproken te begrijpen? Gelukkig spreken ze Engels in de hostel. We redden het verder met mijn beperkt Italiaans en Dan´s beperkt Spaans, hoewel als wij ons kunnen uitdrukken zij supersnel antwoorden, frustrerend, ze kunnen hier niet traag spreken. Maar we zouden zo graag in contact komen met de lokale bevolking... Wat doe je dan? When in Rome, do as the Romans do! In dit geval, uitgaan! Brahma en Skoll beer, en vooral caipirinha´s ( de overbekende cachaça-rum met verse limoen, suiker en ijs- een van brazilie´s geschenken aan de wereld, heb ik gelijk of niet?) worden geklonken, en uiteindelijk spreek je dan dezelfde taal... Over drank gesproken. Koffie is de grootste teleurstelling in Brazilie! Blijkbaar wordt het beste spul geexporteerd, en wat overblijft is niet de moeite waard om te vermelden...
En eten: carne asada ( gegrild vlees ), bife ( rund ) of frango ( kip) met salade, rijst en frieten, en natuurlijk arroz e feijão ( rijst met bonen )... Of je kiest voor een churrascaria, een eetplaats die gespecialiseerd is in geroosterd vlees, vooral rundsvlees. Overal vidn je comida per quilho, waar je je eten haalt van de buffetten, en je betaalt navenant het gewicht van je bord. Niet goedkoop voor shreks als wij!
Uiteindelijk hebben we Rio niet in ons hart kunnen sluiten. We besluiten westwaarts te trekken, langs de Costa Verde, gelokt door de belofte van witte stranden en de ( relatief ) onvervuilde oceaan!
Advertisement
Tot: 0.087s; Tpl: 0.011s; cc: 11; qc: 71; dbt: 0.0633s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb