Ilha Grande: zon, strand maar ook een beetje regen

---

Na zes nachten Rio vinden we het allebei weer tijd voor iets nieuws. Aangezien we ons totaal niet voorbereid hebben, gaan we af op de verhalen en plannen van andere reizigers. Vele van hen gaan naar Ilha Grande omdat dat de place to be zou moeten zijn. Wij kunnen dan natuurlijk niet achterblijven en regelen vervoer. Ilha Grande (wat wij constant op de Franse manier uitspreken 'Grande' terwijl de Braziliaanse wijze 'Grandtjjje' is) is een eiland zo'n 3 à 4 uur rijden ten zuiden van Rio de Janeiro. De ene kant van het eiland wordt druk bezocht door rijke Braziliaanse jetsetters. Het andere deel is meer voor het klootjesvolk: gewone reizigers en backpackers.

We hebben afgesproken dat we om 11:00 uur worden opgehaald bij ons hostel. Op Ilha Grande zijn geen pinautomaten en Tijs gaat daarom om 10:00 uur nog even naar de bank om geld te halen. Helaas verloopt dat niet vlekkeloos: net zoals op de eerste dag op het vliegveld al was gebeurd, accepteert de automaat onze pinpas niet. Uiteindelijk lukte het toen wel om geld met de creditcard op te nemen. Gelukkig bewijst de creditcard opnieuw zijn diensten en komt Tijs nét op tijd voor de pick-up weer terug bij het hostel.
Met een mini-van (prima om een aantal uur in te zitten) vertrekken we met een groepje backpackers naar Ilha Grande. Al snel raken we aan de praat met een stel dat voor ons zit en op vakantie is met hun 6 maanden oude dochtertje Amélie. Ze vertellen dat dat prima te doen is: het is een makkelijk kindje en Brazilië is luxe en veilig genoeg. Alleen gaan ze wel vroeg naar bed aangezien de kleine al om zes uur 's ochtends wakker wordt. Wij vinden het knap van ze: het kost ons al genoeg moeite om geknipt, geschoren, ingepakt en al op tijd klaar te staan, laat staan met een kind en de nodige accessoires (het stel heeft o.a. een buggy mee). Amélie blijkt inderdaad een rustig kindje te zijn en valt -na een Braziliaanse Olvarit met papaya gegeten te hebben-, in slaap.

Na een paar uur met de mini-van en vervolgens met de boot, komen we aan bij Ilha Grande. Het is inderdaad een mooi eiland: bootjes langs de kust, helder water, palmbomen, het zonnetje dat schijnt: hier kunnen we ons wel even vermaken. Aangezien we niks hebben gereserveerd, moeten we eerst op zoek naar een slaapplek. Hostel 1 heeft geen plek, hostel 2 ook niet. Huh? Dit zijn we niet gewend. In Azië boekten we nooit iets en dat was eigenlijk nooit een probleem: er was eigenlijk altijd wel een kamer beschikbaar. In Brazilië is dit toch wel anders. We denken zelf dat het komt omdat er in verhouding maar weinig 'private' rooms zijn. De meeste backpackers slapen in dorms, maar daar hebben wij geen zin in omdat je dan altijd je spullen goed moet opbergen en niks rond kan laten slingeren, en de hostels hebben deze dan ook in overvloed. Misschien is het tekort aan private rooms ook te verklaren doordat veel Brazilianen ook in eigen land op vakantie gaan waardoor het sowieso drukker is. Hoe dan ook lukt het uiteindelijk wel om een slaapplek te vinden. Niet in een hostel, maar in een pousada. Een pousada is het beste te omschrijven als een familiehotel of een bed & breakfast. In tegenstelling tot een hostel, is een pousada ietsje luxer en kleinschaliger. We hebben zelf het idee dat de eigenaars van een pousada zelf ook daadwerkelijk betrokken zijn bij het reilen en zeilen terwijl een hostel vaak een eigenaar heeft die alles op afstand regelt en die je dus nooit ziet. Onze pousada ziet er netjes uit en is aan het strand. Als je in bed ligt, hoor je de golven. Beter kan wat ons betreft niet.

Op de boot naar Ilha Grande hebben we van de bootsman een voucher gekregen voor een gratis drankje wanneer we vanavond komen barbecuen in hostel 'Aquario'. Echte Nederlanders die we zijn, gaan we natuurlijk maar al te graag op dit aanbod in. Na de was weggebracht te hebben (die per kilo moet worden afgerekend) en een duiktrip voor de volgende dag te hebben geboekt (Tijs gaat duiken, ik ga snorkelen) gaan we richting Aquario. De barbecue is lekker: steak, worstjes, vis, salade. Helaas is het gezelschap wat minder leuk: de andere backpackers die ook zijn aangeschoven zijn een beetje aan de jonge kant en niet echt sociaal. We proberen een praatje aan te knopen met een jongen uit Zuid-Afrika die naast ons zit. Hij blijkt ook gestudeerd te hebben aan de PUKKE universiteit in Potchefstroom maar werkt inmiddels op de boerderij van zijn vader, vlak bij de grens van Botswana. Twee weken vakantie is meer dan genoeg. 'Zoals mijn vader altijd zegt: of je werkt hard als je jong bent of je werkt je hele leven'. Zijn plan is 'om hard te werken en snel rijk te worden, al dan niet met behulp van het speculeren met aandelen'. Wij vinden het een heel orgineel plan, zal vast niemand anders ooit bedacht hebben...

De volgende ochtend gaan we -na een heerlijk onbijt met broodjes, verse ananas en papaya- om kwart over 8 richting de steiger waar we hebben afgesproken voor de duiktrip. Samen met een Braziliaans meisje uit Sao Paulo en een man uit Finland, gaat Tijs twee duiken maken. Aangezien ik geen blok aan Tijs' been wil zijn, en bang ben dat ik weer last krijg van mijn oren (wat ik tot nu toe nog bij iedere duik enorm heb gehad) zal ik alleen gaan snorkelen. Helaas slaat het weer om en is het bewolkt en regenachtig. Tijs maakt zijn twee duiken (die wel mooi zijn, maar niet heel erg bijzonder), maar ik laat de snorkelset voor wat -ie- is. 's Avonds sluiten we de dag af door 'uit eten' te gaan bij een restaurant op het strand. De maaltijd: enorme grote garnalen, salade en friet, smaakt ons goed.

Gelukkig is het de volgende dag stralend weer. Na onze spullen verhuisd te hebben naar hostel 'Aquario' (de pousada had voor de volgende nachten geen kamers meer beschikbaar) boeken we een boot naar het strand Lopes Mendes. Dit is een strand aan de andere kant van het eiland waar je alleen kunt komen door middel van een boot en vervolgens een wandeling te maken van 20 minuten. Je kunt ook het hele stuk gaan lopen, maar aangezien dat zo'n 2,5 uur duurt en het erg warm is, kiezen wij voor de makkelijke weg. Samen met twee Braziliaanse meiden (waarvan de één enorm loopt te flirten met de kapitein en de andere een merkwaardige outfit, namelijk een stringbikini met daarover een visnet-achtige jurk, aan heeft) stappen we in de boot. Na dik een half uur varen komen we aan op een verlaten strand, waar twee bootjes liggen. Bordjes wijzen ons de weg naar Lopes Mendes. Door een jungle-achtige landschap, waarbij onze kuitspieren goed aan het werk worden gezet, zien we op een gegeven moment Lopes Mendes verschijnen. Spierwit zand, en super helder water: a paradise on earth. Hoewel we allebei al best verwend zijn en al veel paradijsachtige stranden hebben gezien, is dit toch één van de mooiste. Misschien vooral vanwege het feit dat het zo lekker rustig is en je niet, zoals soms op een strand in Thailand of Bali, hutje-mutje naast elkaar hoeft te liggen. We brengen de hele dag op het strand door en besluiten de kustlijn af te gaan lopen. Halverwege komen we de kapitein en het flirt meisje tegen. We vragen ons af wat zij gedaan hebben. De bootreis zal haar vast niet de 15 réal kosten die wij moeten betalen. Als we bijna bij het einde zijn, zien we hele donkere wolken aankomen. Het ziet er naar uit dat het binnen niet al te lange tijd keihard gaat regenen. We draaien dus maar snel om en lopen terug naar het beginpunt. Met de kapitein en de Braziliaanse meiden hadden we afgesproken dat we om vijf uur opgepikt zouden worden. Het is nu pas kwart voor vier, maar wij willen wel terug. Als Tijs gaat vragen aan de Braziiaanse meiden of we niet eerder terug kunnen gaan, kijken ze hem aan alsof ze vuur zien branden. Of ze begrijpen hem niet, of ze hebben geen zin om al terug te gaan. Wij besluiten om hoe dan ook de wandeling terug naar de pier alvast te maken en daar dan op ze te wachten. Als we vijf minuten op de pier aan het wachten zijn, komen ze aan wandelen. Blijkbaar hadden ze er toch ook wel genoeg van.

Op de boot terug naar Ilha Grande begint het harder te waaien en uiteindelijk ook licht te regenen. De weersvoorspellingen beloven niet veel goeds: de komende dagen zal de kans op regen alleen maar groter worden. Omdat we het niet zien zitten om op een eiland te zitten als het regent (aangezien er niet heel veel te doen is dan zwemmen en zonnen en dat met regen toch een stuk minder aantrekkelijk is) besluiten we de volgende dag Ilha Grande te gaan verlaten en naar Paraty te gaan.

---

Comments

[Lommy]

Hoi Gerline en Tijs, Heb zojuist van Jenny het blog-adres gekregen en heb natuurlijk meteen een kijkje genomen. Mijn complimenten over het blog, erg goed gemaakt. Jullie reis is super, zal jullie zeker verder gaan volgen. Leuke manier van schrijven, Gerline!!! Boa viagem en tot een volgende keer. Lommy