Advertisement
Voedsel inpakken
Ziplocs, oatmeal, instant pasta en ceral bars! How´s the crack?
The crack´s mighty!! Mooie uitspraak he? We hebben van onze Ierse vriend wat ´slang´ geleerd en dat wilden we jullie natuurlijk niet onthouden. Echter als we eerlijk zijn is onze kont helemaal niet goed omdat we al weer 20 uur in stomme bussen hebben gespendeerd en helaas mogen we er vanmiddag nog even 30 achteraan doen. We hebben nu gelukkig wel wat uurtjes te spenderen in het oohhhh zo wonderlijke Comodoro Rivadavia omdat er de afgelopen dagen van alles is gebeurt wat wij niet wilden.
Om bij het begin te beginnen gaan we maar verder waar we jullie zonder fatsoenlijke foto´s achter hebben gelaten. In Chili hebben we ons gewaagd aan de grootse ´W-trek´ en zoals jullie nu merken hebben we dat overleefd. Omdat het verstandig is om deze hike met een groep te maken hebben we een onverslaanbaar team gevormd met een stel uit Friesland en Ier John. Uiteindelijk hebben we er een tocht van vijf dagen van gemaakt ook al moesten we daarvoor wel in tentjes slapen tijdens ijskoude nachten. Brrrrrrr....... Gelukkig konden we de eerste twee nachten onze intrek in de lobby van een hosteleria nemen voor een fijn koud biertje en om
onze ledematen op te warmen bij de kachel. We haden op dag 1 namelijk wat regen gehad en met tien kilo op je rug is dat niet heel prettig. Gelukkig was alles droog gebleven dankzij onze vuilniszak in vuilniszak technieken die we geleerd hadden van Goeroe Bill. Je weet wel, baardmans van het vorige verhaal. Om gewicht te besparen droeg de een het kooksetje en de ander de tent bij zich, zo was het wel te doen. Na dag 1 waren we heel gelukkig met het weer voor twee dagen. Een fijn zonnetje en een steeds lichter wordende rugzak, omdat het eten natuurlijk in onze buikjes verdween, maakten het wandelen erg aangenaam. Helaas was het op het einde van dag 4 raak. Het laatste uur begon het te sneeuwen en werd het echt koud, maar dat maakte het slapen in een tent ook wel weer gaaf. Helaas konden we door het weer niet echt meer bepalen of de geluiden nu sneeuw wind of muizen waren. We hadden onze kleine vrinden namelijk gespot tijdens het koken en hadden niet echt zin om ze tijdens onze 12uur durende nachtrust tegen te komen. Om het een en ander te voorkomen hadden we alle
tassen opgeknoopt in een schuurtje, zodat de schurkjes er niet in konden. Om 04.00 uur was het raak hoor. Een hoge piepstem van onze Nederlandse vrienden was genoeg om ons vermoeden te wekken van een muis. Jelmer en Gerda, het friese stel, haden een dikke muis in de tent en dat terwijl Gerda juist degene was die niet mee wilden vanwege die beesten. Balen voor hen, maar wij waren blij dat het niet bij ons gebeurt was. Na onze lange koude nacht met twee paar broeken, truien en sokken, was het tijd om het hoogtepunt van de trek over te slaan. Bewolking en sneeuw maakte het onmogelijk om de ´Torres el Paine´ te zien bij zonsopkomst, dikke vette jammer maar gelukkig niet om 06.15uur opstaan. Diezelfde avond waren we al weer thuis en kon er het een en ander aan smerige tassen leeggehaald worden en mocht er weer gedouched worden. Jeetje wat ga je stinken van 5 dagen zonder douche zeg!! Naast een warme douche hebben we ons ook maar op 350 gram biefstuk getrakteerd, dat gaat erg goed samen met een lekker chileens wijntje en wat stokbrood. Helaas moesten we wel meteen ´s avonds weer inpakken om het saaie
Gletsjer
Super mooi en helemaal alleen! Puerto Natales in te ruilen voor het mooie El Calafate.
Calafate is erg gericht op het toerisme rondom het nationaal park en natuurlijk zijn we daar ook maar weer gaan wandelen. Het hoogte punt van onze tijd daar was toch wel het bijkomen van de 5 dagen in een tentje en het lopen over de gletsjer met van die ijzers onder je poten. Jammer genoeg gingen er niet te veel bussen naar El Bariloche onze volgende geplande stop, dus konden we ook de omgeveing van El Chalten bekijken. We hebben daar twee dagen gespendeerd met onze Ierse vriend John. Tijdens de wandelingen naar de beroemde Fitz-roy berg, welke we door bewolking ook niet gezien hebben, hebben we elkaar wat woorden geleerd. Hij kent nu ´hartstikke lekker´ ´koeienpoep´ en ´dikke snikkel´, wij kennen nu de uitspraken: ´How´s the crack´ ´Minger´en ´Ya men´s a Beast!!´. Heerlijk om dat tijdens een goede wandeling te leren.
De Gletsjertocht, over de Perito Moreno gletsjer, stond voor onze laatste dag op het programma en was echt heel gaaf. Deze Gletsjer is werledberoemd vanwege zijn natuurlijke ijsbrug die het met het land kan maken. Een kort botritje naar de andere kant van het meer, een
The crew
Vlnr Gerda, Jelmer, Remco, John (Ierland), Sander, Zach (States) korte uitleg over gletsjers en dan het ijs op voor 1,5uur. Hartstike mooi was het observeren van andere mensen in deze mega toeristische toer. Iedereen kent de mensen uit hun jeugd wel die niet zo heel sportief of coordinatief aangelegd zijn. Nou, wij hadden er meerdere en hebben ons dan ook kosteloos vermaakt bij het observeren van deze mensen. Tegen het eind van de toer was er de mogelijkheid om een door smeltwater gevormde gang in te gaan. Helemaal aan het eind was er daar een lekker koekje met heel veel whiskey. Lekker opwarmen zeg maar.
Jammer genoeg werd maandagavond ons goede gevoel van het gehele weekend lekker vergald door een ieminiene sneeuw vlokje. De wegen naar El Bariloche, onze volgende stop, waren afgesloten door de sneeuwval aldaar en dus stonden wij om 20.00uur met ons diner nog half in ons mond te wachten op een bus die niet zou komen. Daar ging ons hele plan om op woensdag weer in de bewoonde wereld aan te komen. We hebben terplekke alles om kunne boeken naar het dorpje waar we nu zitten. Dit betekent dat we weer terug zijn aan de oostkust, waar we al eens geweest zijn. Alles behalve
ideaal en ook de bussen die vanaf hgier weer verder gaan zijn niet je van het. De beste optie was de enige bus naar Mendoza, wat betekend dat we Bariloche overslaan. We zijn vandaag om half negen aangekomen en mogen vanmiddag weer om half drie op de volgende bus. We zijn moe vanwege het slaapgebrek door drie houtzagers in onze bus dus hopelijk kunnen we straks wel goed slapen.
Ik geloof dat het dat wel weer was zo. Geniet vooral van de foto´s, ook die van de vorige keer, en ben daarna maar fijn jaloers. Als je de foto´s van Ushuaia en de walvissen wilt zien dan moet je even het verhal van de vorige keer openen, je kan het verhaal dan skippen en hoef je alleen maar te kijken.
Wij genieten hier wel weer verder en gaan weer nieuw materiaal sparen voor een nieuwe update.
Mazzels,
Sander en Remco
Advertisement
Tot: 0.101s; Tpl: 0.015s; cc: 12; qc: 58; dbt: 0.0547s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Dinie
non-member comment
Woh... wat een avonturen en schitterende foto's. Sander namens opa bedankt voor je kaart en veel groeten. Blijf lekker genieten en wij kijken uit naar jullie volgend bericht. Gr. Piet en Dinie