Advertisement
Published: January 13th 2014
Donderdag 9 Januari 2014:
Om 11u schiet ik wakker en realiseer me dat ik me ferm overslapen heb. Ik had men wekker wel gehoord maar dacht nog even te blijven liggen. Dat even werden 3 uur! Ik haast me niet en ipv ontbijt neem ik maar een brunch. Het eerste deel tot Rai Village is nog redelijk plat. Vanaf daar begint de eerste helling tot 250m. Als ik bergop ga, begint het lichtjes te druppelen. Dit in combinatie met de regenjas maakt het zeer warm. Het landschap doet me heel hard aan de ardennen denken. Ik ben in men nopjes. Als ik de top nader en begin af te dalen, begint het harder te regenen tot gieten. Langzaam geraak ik doorweekt en ik krijg het ook redelijk fris. In de verte zie ik een blauwe vlek in de lucht maar deze lijkt niet dichterbij te komen. Als ik beneden ben, stopt het met regenen en krijg ik wat zon. Ik probeer wat te drogen en terug op temperatuur te komen. Ik zit een tijdje in een vlak dal in afwachting van de volgende helling. De weg draait en ik laat de blauwe lucht naast me en rijd een
grijs gebied binnen. Ik begin terug te klimmen en het duurt niet lang voor het weer giet. Nog niet droog van de vorige keer en we krijg een nieuwe vlaag. De zichtbaarheid wordt ondermaats en ik steek men verlichting aan om wat meer op te vallen. Regelmatig duiken der auto's op uit het regengordijn, nauwelijks zichtbaar. Deze bui duurt niet zo lang en op de top is het voorbij. Dit maakt de afdaling gelukkig niet te fris en aan de andere zijde krijg ik terug zon. Ik droog langzaam op en kom terug op temperatuur. De laatste 10km langs de kust verlopen relatief vlak. Net voor Nelson krijg ik zelfs een vrijliggend fietspad zodat ik vrij vlot het centrum bereik. Ik ga eerst naar de toeristische dienst om eens te horen hoe het zit met fietsmogelijkheden richting het Abel Tasman Park. Fietsen kan je er niet maar wandelen des te meer. Verderop kan je ook nog naar de Golden Bay. Ik bekijk ik nog wel wat ik doe. Ik ga nog even naar de bib om wat dingen online bij te werken. De supermarkt en dan naar de camping. Ik kom terecht in een echt vakantiepark en ik krijg een
plekje om de hoek van de straat waar iedereen passeert. Dit is echt wel het minste plekje van het park, denk ik. Maar goed, het is maar voor een nachtje. Het is redelijk laat eer ik gedoucht en gegeten heb. Morgen de wekker niet negeren!
Vrijdag 10 Januari 2014:
's morgens in de keuken van de camping is het een stoelendans. Een dame zet stoelen klaar, een andere gaat erin zitten. Ik sta even recht en ben men stoel al kwijt. Gelukkig ben ik klaar om door te gaan. Het is even zoeken maar wat later zit op op het fietspad van de Great Taste Trail. De weg loopt paralellel met de hoofdweg, dan nog even langs een industriezone en wat later fiets ik langs de kust zonder enig verkeer. Er zijn best wel wat andere fietsers, zoveel ben ik er hier nog niet tegengekomen. Halverwege neem ik even een pauze om kort daarna verder te gaan. Er is dan een splitsing en ik kies om langs het bos te gaan. Het terrein is iets ruwer maar het is lekker verkoelend in het bos. De zon schijnt immers volop. Net voor de middag kom ik bij de ferry van Mapua. Het is nog even wachten op de ferry dus tijd voor lunch! Hmmm, ik kan men brood niet vinden en besef dan dat in de hectiek van deze morgen in de keuken dat op tafel is blijven liggen, inclusief metn choco, thee en vitamienes. Dan moeten we het maar met een koekje stellen. De oertocht van 10 minuutjes kost 8$ of 6€. Aan de overkant is het een drukte van mensen. Ik vind een supermarktje met vers brood! Een eindje verder heb ik dan eindelijk men lunch. Het fietspad loopt een tijdje parallel in tegenovergestelde richting met de hoofdweg. Dan nemen we terug een zijweg om onverhard wat te klimmen. Dit slaagt wat tegen na een hele comfortabele rit gehad te hebben. Het laatste stuk tot Motueka gaat langs de hoofdweg, daar aangekomen ga ik naar de toeristische dienst voor wat info over het Abel Tasman park en de Golden Bay. Nog even naar de supermarkt in en dan nog een 15km over een slingerende niet vlakke weg. Het gaat niet hoog maar wel regelmatig op en neer. Ik kom nog door een dorpje met zeer veel volk op het strand. Marahau is het eindpunt, ik kijk even naar de zee om dan naar de camping te rijden met de naam “Old Mc Donald's farm” Haha. Tentje, douche en koken. Er is echter een grote familie die de keuken lang bezet houden.
Zaterdag 11 Januari 2014:
Om 7u gaat de wekker en deze mag ik niet negeren want ik heb gisteren nog een kayaktoer geboekt. Verzamelen om 8u30 maar het wordt eender 9u. Ik ben de enige deelnemer want 2 anderen komen niet opdagen. Ik krijg een korte inleiding van Brett en wat materiaal. Een zeekayak schilt wat van een rivierkayak door dat het passagiersgedeelte is afgesloten door een doek en achteraan heb je ook een roer dat je met de voeten kan bedienen. Na de inleiding rijden we naar zee waar we te water gaan. In het begin zijn er wat golven die we door moeten en daarna is de zee kalmer. Het sturen met het voetroer vraagt is nog wat onwennig. Het is een groot verschil met al het kayakken dat ik al gedaan heb. Het water is anders en ook het stuurgedrag. Aangezien ik de enige gast ben, heb ik vrij spel met de route. We gaan eerst naar een strand voor wat thee en cake. Dit even duurt toch al gauw een uur. Het lijkt dichtbij maar je gaat ontzettend langzaam. Op het eiland is het best gezellig vertoefen. We ontmoeten er nog wat Duitsers maar het eiland krioelt er dan ook van. Terug in het water varen we langs een ander eiland waar er op de rotsen wat zeehonden zitten. De zee is er redelijk ruw dus het vraagt veel energie om bij te sturen. Geen foto's dus! Helaas! Dan gaan we voor het laatste stukje, terug naar het vaste lang. De wind is wat aangetrokken en met mometen is de zee ook wat ruwer. We slagen erin om bij Watering Cove aan land te gaan. Het eindpunt van vele kayakfirma's. Ik zeg gedag aan Brett en eet wat. Ik krijg het gezelschap van muggen en kindjes die een dam bouwen in het naburige stroompje. Daarna is het tijd om op pad te gaan. Brett vaart terug maar ik stap terug. Het is een dikke 10km over de Coastal Track. Het gaat even flink omhoog en dan langzaam op en neer. Het gaat van open terrein naar meer gesloten bos met af en toe een brugje over een stroompje. Onderweg word ik nog regelmatig getrakteerd om een fenomenaal zicht op de baai en de zee. Ik zie ook de eilandjes waar we zijn langs gevaren. Na een tijdje beginnen men voeten toch flink pijn te doen en de afstand op de GPS telt tergend traag af. Ik zoek afleiding in de omgeving. Als ik het bezoekerscentrum zie, loopt de wandeling op zijn einde. Terug op de camping eet ik eer een soepje want ik ben best uitgehongerd. Na de douche heb ik de keuken voor me alleen tot ik nog een meisje uit Zwitserland ontmoet dat op wereldreis is. Na Canada en de VS zit ze nu in Nieuw Zeeland om te eindigen in Australië.
Er rest me nog een vraagstuk voor morgen, doorrijden naar Golden Bay of niet. Volgens sommige is het niet zoveel verschil, volgens anderen een wereld op zich. Het enige dat in de weg staat is een heuvel/berg van 860m...
Zondag 12 Januari 2014:
Ik ontwaak en ik bemerk een boebel op men therm-a-rest. De alom bekende delaminatie overkomt me nu al voor de 3de keer alleen is de timing nu niet zo geweldig. Ik zie de Zwitsere nog even. Ik leg men tent even in de zon want deze is doorweekt van de ochtenddauw. Kort daarna rijden we uit, niet naar de Golden Bay maar terug zuidwaarts. De grote heuvel is het met niet waard voor wat stranden. Ik neem een andere weg tot Motueka, deze klimt echter tot flink boven de 200m maar daarna kan ik lekker naar beneden zoeven langs de groene heuvels. In Motueka ga ik langs een outdoorwinkel om men probleem met men matje voor te leggen. Aangezien het zondag is kunnen ze niet veel doen. Anders hadden ze de fabrikant kunnen opbellen. Met nog wat info van de toeristische dienst vind ik het fietspad dat ik op de heenweg niet vond. Dit gaat onverhard over gravel en klimt toch wel wat. Het is werken en staat een stevig windje. Het landschap is echter wel mega. De GoPro doet eigenaardig, hij neemt maar korte clipjes op en stopt dan. Het parcour duurt langer dan verwacht en ik moet een ferry laten gaan. Als ik er aankom, heb ik heel wat beziens van de massa en enkelen maken een praatje. De kapitein van de ferry herkent me en rekent me een goekoper ticket aan. Aan de overkant heb ik moeite de fiets door het mulle zand aan land te duwen. Ik neem een andere weg langs het bos en ik zie de kust ook. Waren alle fietsroutes maar zo, ik geniet er nog van. Nog een stukje en ik ben in Richmond, hier vind ik een plekje op de camping en krijg een gratis wifibonnetje. In de keuken zijn een stel Hollanders druk in de weer, haha.
Maandag 13 Januari 2014:
Ik sta vroeg op. Er wordt niet gefietst want ik moet eerst het matjesprobleem oplossen. Ik ga langs een winkel in het dorp hier maar daar kunnen of willen ze me niet echt helpen. Ik krijg een adres in Nelson. Dit betekent 15km fietsen maar ik ga er in een razendtempo vandoor met een muziekje in de oren. Ik scheer langs de kust en laat vele anderen achter me. Zalig zonder bagage rijden. In Nelson ga ik een outdoorwinkel binnen en leg het probleem uit. Ik moet even wachten op de baas. Hij zegt dat normaal het matje wordt opgestuurd en dan vervangen. Als ik vraag of hij de fabrikant kan opbellen, heeft hij wat later goed nieuws. Omdat ik aan het reizen ben, wordt er een uitzondering gemaakt. Ik krijg direct een nieuw matje mee! Yoehoe! Ik ga nog wat windowshoppen bij wat ander winkels gaande van outdoor tot high-tech electronica. Ik moet me inhouden om niets te kopen. 's middags ga ik noedels eten in een resto voor ik de rit terug naar huis/camping aanvang. In Richmond-dorp wil ik naar de kapper maar het is overal te druk of te duur dus ik stel het maar uit. Daarna krijgt de fiets onderhoud! Ketting proper maken, banden oppompen, remmen aanspannen, zadel invetten, het vuil eraf spuiten. Die kan er weer tegenaan! Na de douche is het de beurt voor een wasje. Het waait goed dus dat zal goed drogen. Het avondmaal bestaat maar uit een soepje en wat brood. Het is deze middag al feest geweest.
Advertisement
Tot: 0.299s; Tpl: 0.012s; cc: 12; qc: 58; dbt: 0.0894s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Nonkel Gilbert
non-member comment
Hallo
Beste Peter, eerst en vooral een gelukkig en gezond 2014. Ik volg je op de voet :)), tijdens je avontuurlijke fietstochten. Ik en tante Josphine wensen nog veel moed en geluk tijdens je lange en boeiende verplaatsingen.