Tongariro Crossing ~ Mordor

---

Beste,



Afgelopen weekend hebben we een trip gemaakt die mij wellicht de rest van mijn leven zal bijblijven, afgelopen weekend ben ik een berg opgelopen die onder andere ook gebruikt is door Peter Jackson als decor voor delen van Lord of The Rings: Tongariro National park.



Dit tripje begon eigenlijk al heel vroeg in de voorafgaande week, het idee was dat we met een aantal mensen van stage in een hostel verbleven waarna zeer vroeg vertrokken kon worden naar de "Tongariro crossing". Op dat moment wist ik enkel dat dit een van de mooiste plekken op het noorder eiland zou zijn. Er werd mij dan ook met klem aangeraden dit te ondervinden. Ook had ik zo links en rechts opgepikt dat het een tocht van een kleine 19.6 km zou zijn. Maar zoals altijd ben ik heel slecht met inschatten wat dit precies inhoud, ook de bijvullende 6-8 uur lopen deden niet direct een belletje rinkelen. Uiteindelijk hebben we een backpackers hostel geboekt in een plaatsje op een 30 minuten afstand van de crossing op zaterdag avond, zodat zondag ochtend de crossing kon plaats vinden.



Op de zaterdagavond, na een rit van ongeveer 2 uur, kwamen we aan in het backpackers hostel. Op het gebied van backpackers hostels was ik echt een groentje dus wist ik totaal niet wat ik ervan moest verwachten. Toen we er aankwamen bleek dit een soort van compacte, een etage tellende, boerderij te zijn. Op het erf stonden een zeven tal autos geparkeerd van andere gasten, eromheen stonden kleine gebouwtjes die leken op omgebouwde stallen waar in de twee stevig ogende constructies de woonkamer en de menige slaapkamers waren gevestigd. Tevens waren op alle muren onsamenhangende schilderijen geverfd waar iedere meter (ik neem aan) oud gasten hun artistiek vermogen hebben geuit met alle vloekende kleuren van de regenboog gecombineerd. De enige ongeschoren volwassen ogende man riep iets op zijn boers naar ons toen we arriveerde (later bleek het de naam te zijn waar wij onder hadden geboekt) waardoor ik niet anders kon denken dan "waar zijn we nu weer beland". Achteraf bleek het een hele aardige man te zijn die zijn huis openstelt voor backpackers en daar een mooi hostel van heeft kunnen maken.



Onze kamer was niet echt iets wat je gewend zou zijn in een hotel, maar voor een avond was deze best ok. Wel hadden we hier veel last van krekels, al kun je ze niet vergelijken met onze Nederlands krekels want het lijkt net alsof de Nieuw Zeelandse krekel een versterker hebben ingebouwd. Toch lukte het uiteindelijk om wat slaap te vatten zodat er om 4 uur s'ochtends kon worden opgestaan om de tocht te beginnen. Zoals gewoonlijk duurde het allemaal weer langer dan verwacht, aangezien de Fransen niet echt een bepaalde haast voelen en het allemaal op hun elf-en-dertigste doen. Uiteindelijk zijn we om 6:32 aan de toch begonnen. Midden in de natuur met drie grote bergen om je heen, waarvan eentje (de Tongariro) vulkanisch actief is kom je pas echt achter hoe mooi de natuur kan zijn. Tijdens het lopen heb ik een dikke 400 fotos gemaakt want vrijwel om elke hoek was een ander type geografie te vinden, de ene nog mooier dan de ander. Ik snap dan ook helemaal dat Lord of The Rings (althans delen) in dit gebergte is opgenomen. De Tongariro vulkaan zou hebben gediend als Mount Doom te Mordor (als ik mij niet vergis). Ook kwamen we op een (ik schat) kilometer hoogte een aantal vlaktes tegen die uitstekend een achtergrond zouden kunnen zijn geweest in LoTR. Voor de mensen die nog niet door de fotos op mijn facebook zijn gegaan, het is zeker de moeite waard. Ik kan de brede schoonheid van de natuur maar moeilijk omschrijven zonder daar al te veel woorden voor te gebruiken.

Na een tocht, waar het einde zich ontiegelijk lang trok, van een kleine 8 uur en 10 minuten kwamen we weer aan bij de auto. Met dampende voeten en redelijk vermoeid zijn we weer naar huis gereden om daar te genieten van een welverdiend bier. De dagen daarna, en nu nog steeds een beetje, heb ik redelijk spierpijn gehad in mijn benen.

---