West Australia


Advertisement
Australia's flag
Oceania » Australia » Western Australia » Perth
December 10th 2009
Published: December 11th 2009
Edit Blog Post

Boabab treeBoabab treeBoabab tree

Coast line near Broome. Where the desert meets the ocean.
(For English see below, and there are more pictures on the 2nd page!)
Hello All!

Het zijn een paar geweldige weken geweest! Op 10 November heb ik mijn moeder en tante opgehaald van het vliegveld in Perth, wat was het fijn om ze weer te zien! Ik heb afgelopen zomer de reis geboekt voor ze, inclusief hotelovernachtingen en camperhuur. Aangezien mijn moeder en tante toch enigszins wat luxe gewend zijn, moest er een 6 persoons camper komen; incl 3 x 2 persoonsbedden, keukenblok, douche en toilet (die we uiteindelijk niet gebruikt hebben)... Dat werd dus een flinke Maui camper, zeg maar een compleet huis op wielen van 3,5m hoog en ruim 6 meter lang. We zijn de volgende dag direct op pad gegaan want we hadden geen tijd te verliezen. We hadden een reis van ongeveer 3000km voor de boeg, en we hadden maar 19 dagen de tijd...

Ik had het zo gepland dat we eerst een rondje zuid West Australie gingen doen met Wave Rock als eerste bestemming. 350 km ten oosten van Perth, midden in de 'Wheat belt' waarvan ik nu begrijp wat het betekend. Een oppervlakte groter dan Nederland met alleen maar graan... Ver voorbij de
Wave RockWave RockWave Rock

Surfing at Wave Rock :-)
horizon, niets anders dan graanvelden, hier en daar een verlaten plaatsje wat niet meer dan 5 huizen had, wat bomen en dan weer veel meer graan. We schrokken van de hitte (boven de 35graden) en vochtigheid (stilzitten en toch zweten) maar voornamelijk van de vliegen. Ik had al eens ergens gelezen dat de Australische vliegen irritant konden zijn, maar wist niet dat dat inhoudt dat ze dus echt niet van je zijde wijken en vooral erg veel doorzettingsvermogen bezitten. Bij voorkeur gaan ze in je ooghoek, neusgat, oorgat zitten en het kruipen het liefst achter je zonnebril, om GEK van te worden! En als je denkt dat doodslaan helpt, dan heb je het goed mis, want ze zijn duivelssnel!
De Top Tree Walk (hoogste eucalyptusbomen van Oz), wijnstreek Margaret river en hippiestadje 'Freo' (Fremantle) volgden in de dagen daarna. Het zuiden is prachtig en doet denken aan het Alpengebied, met mooie groene, glooiende landschappen met bloemen in alle kleuren. Ondertussen al 1500km gereden en het zag er naar uit dat het ietsje meer zou worden dan 3000km....

Na in een recordtempo de zuidkant van WA te hebben gezien was het tijd om langs de kust omhoog te trekken, richting Broome, helemaal in het Noorden. Ik had via andere backpackers gehoord over 'Green Head' een plaatsje in the middle of nowhere waar je kunt zwemmen met Zeeleeuwen. Ze adverteren niet omdat ze daar geen vergunning voor hebben vanwege rare regeltjes in de wet, maar moeten het hebben van mond-op-mond reclame. Je wordt in een bootje naar een eilandje genomen waar een zeeleeuwen kolonie is en zodra de boot stopt zie je ze al in het water om de boot heen circelen. Je springt in het water met je snorkel op en vervolgens heb je een geweldige levenservaring erbij! Want zeeleeuwen zijn hartstikke nieuwsgierig en willen graag met je spelen, dus als jij duikt, duiken ze met je mee, en blijven zo uren om je heen dartelen en circelen. Naast mijn 'zwemmen met dolfijnen' (NieuwZeeland 2000) en 'duiken met manta's' (Indonesie 2009) ervaringen, is dit geweldige nieuwkomer in de top3!

Ondertussen had ik een week of 4 hiervoor mijn teen gestoten in Hervey Bay tijdens hardlopen op blote voeten op het strand (ja, niet handig) en was mijn teennagel in de lengte ingescheurd, en na een klein ongelukje op Tasmanie met een enthousiaste Rijk achter een loopwagentje was mijn teen behoorlijk gaan ontsteken. Zelfs zo erg dat het er op leek dat mijn teen een eigen leven aan het leiden was. Ik zal de verdere details besparen, maar het was behoorlijk ranzig. Dus moest er een tussenstop worden gemaakt bij een medisch centrum. Nu zaten we alledrie sowieso in de ziekenboeg want Lida (mijn tante) had een geinfecteerde oren van het vliegen en mijn moeder had een keelontsteking onder de leden. Maar dat mocht de pret absoluut niet drukken want we hebben wel vreselijke lol gehad met zn 3en.

Vervolgens de lange weg naar Coral Bay. Ongelooflijk hoe ontzettend uitgestrekt de nietsheid in WA is. Uren kun je rijden en het enige wat je ziet is asfalt, rood zand met bosjes en kangaroe karkassen langs de weg en dat honderden kilometers lang zonder dat het uitzicht opzienbarend verandert. Dus als je dan ineens een vogel, termietheuvel of een mini-tornado (dust devil) ziet dan is dat wel het stoppen waard. Het is zelfs zo'n uitgestrekte nietsheid dat we 80 kilometer lang maar 1 auto zijn tegen gekomen! Dat kun je je toch niet voorstellen in Nederland... waar je zelfs op een dinsdag om 3 uur snachts nog files hebt!
Coral Bay ligt aan het begin van het Ningaloo Reef, de westkust versie van de Great Barrier Reef. Het verschil is alleen dat hier je het water in kunt lopen en direct een aquarium aan koraal en vissen aantreft, in plaats van dat je eerst eens 3 uur op een boot zit om uberhaupt koraal te spotten. Maar het grootste verschil is dat het koraal van het Ningaloo Reef nog leeft en kleurrijk is! Uiteraard een dag gedoken, waar de volgende wens uitkwam; het zien van haaien! Ik heb tijdens 1 duik iets van 10 haaien gezien (grijze reef en nurse haai) varierende grootte van 1,5 tot 3 meter! Grappig genoeg totaal niet bang of in paniek. Gelukkig was mijn teen ondertussen niet zo pussig meer, anders hadden ze vast een hapje genomen... ;-)
De volgende dag zijn we met zn drieen gaan snorkelen in een baaitje wat Oyster Stacks heet, wat wat mij betreft de mooiste snorkelplaats is die ik ooit heb gezien. Direct aan het strand waar de kangaroes rond hoppen, niet dieper dan 1,5m dus zweef je direct met je neus over het koraal & visjes en ongeveer 3 bij 0,5km groot, afgeschermd van de grote Indische oceaan,
Come and play with me!!!Come and play with me!!!Come and play with me!!!

The sea lions are impatiant and are looking for us!
en helemaal alleen zonder andere toeristische pottenkijkers! Mijn moeder en Lida hadden het na een uurtje toch wel erg verrimmpelde handen, terwijl ik nog ergens halverwege hing. Ik zag dat ze het strand op liepen en ik stak mn hoofd weer onderwater om verder te snorkelen, toen ik op een metertje of 5 afstand een rifhaai ter grote van mijzelf me aan zag loeren en heel langzaam voorbij kwam cruisen.... Dat was dan toch het moment dat ik lichtelijk in paniek raakte en ik nog nooit zo hard heb gezwommen.

Mijn volgende plan was om in Karjini National Park te gaan wandelen, maar toen we in de regio arriveerden bleek dat de camping niet meer dan een stuk grond was midden in het Park, waar alleen een toilet (zonder doorspoelmogelijkheid) als voorziening was, en het park voornamelijk onverharde wegen bezat, waar je onmogelijk met een rijdend huis overheen kunt. En toen had ik nog niet eens de 'Dingo-waarschuwing' gezien. Er werd dus democratisch besloten dat de dames hier maar één nacht gingen slapen, en dat wandelen kon ik wel op mn buik schrijven. En toen er na het gebruik van de toilet een dikke zwarte spin uit de pot gekropen kwam, was ook ik overstag. Gelukkig konden we wel vanaf de camping naar Dales Gorge lopen, een waterval en zwem meertje, wat we 'sochtends bij zonsopgang hebben gedaan, voor het wakkerworden van de vliegen.

Met nog maar een paar dagen te gaan hebben we flink doorgestoomd richting '80 mile beach' (ja, echt 80 mile lang). De camper klaar gezet en richting het strand gelopen voor zonsondergang. Mijn hart maakte een sprongetje toen we daar aankwamen, want het hele strand lag vol met zeeschildpaddensporen! Dit was een strand waar ze nesten! En nog geen uurtje later, toen het nog gewoon licht was, kwam er een schildpad het strand op gekropen! Wat een prachtig gezicht!

En toen na 17 dagen aangekomen in Broome, we hadden een dag extra over, en 5030km (ietsje meer dan 3000 maar) exact gereden. Althans, IK! Mijn moeder en tante hebben geen ene meter gereden, want 'ik kan het zo goed'... En in ruil daarvoor hoefde ik niet af te wassen 'savonds, dus vond het wel best! ;-)
Lida was van mening dat het wel genoeg kampeerervaring was en stond erop dat we de laatste 2 nachtjes in een hotel gingen slapen. Toen ik om
Shelly BeachShelly BeachShelly Beach

This beach is made up out of only shells, 5m deep!
3 uur snachts wakker werd van haar gespook door de kamer, vroeg ik wat er was. 'Ze had wat zwarts over de muur zien kruipen'.... Mijn ergste voorgevoel kwam uit toen ik de grootste kakkerlak die ik ooit in mijn leven heb gezien zag lopen! 3 weken zonder enig ongedierte, en de eerste nacht in het hotel was het raak! Mijn moeder was ondertussen ook wakker en de dames renden gillend door de kamer. Toen bleek dat deze Kakkerlak ook nog een ander trucje kon; Vliegen! En dat was het moment dat ik het ook niet zo grappig meer vond. Toen ik omkeek zaten mijn moeder en tante met zn 2tjes op bed met de lakens over zich heen hysterisch te zijn, ik wou dat ik er een foto van had gemaakt, wat een onvergetelijk moment! Maar goed, moest toch van de kakkerlak af en heb de meneer van de receptie uit bed gebeld die binnen kwam, zag en overwon. Het kan zo makkelijk zijn, een 10cm grote kakkerlak doden, je moet het alleen durven.

Kortom, we hebben een onvergetelijk leuke vakantie gehad en vreselijk veel gezien en meegemaakt. Zelfs meer dan dit enorme verhaal, wat er gewoonweg niet
Feeding DolphinsFeeding DolphinsFeeding Dolphins

In Monkey Mia every morning dolphins come close to the shore to receive some fish... Cute, but a very big tourist circus.
in pastte... En wederom was het erg verdrietig om afscheid te nemen. Ik ben momenteel weer terug in Sydney waar ik weer werk heb. Ik blijf sowieso tot Februari hier en zal dan beslissen hoe de rest van mijn reis er uit gaat zien. Er bestaat een kans dat ik wat langer weg blijf, maar nu met de feestdagen voor de deur, besef ik dat ik NL toch ook wel mis... We zien wel wat de toekomst me brengt.
Liefs!
Meer foto's op de 2e pagina!

-----------------

It has been a wonderful few weeks! On November 10 I met my mum and aunt on the airport in Perth, was really good to see them again! Last summer I arranged their trip including hotel and camper rent. Because my mum and aunt are used to a bit of luxury the camper had to be a 3,5m x 6m house on wheels including 3 double beds, kitchen, shower and toilet (which we didn't use in the end!). The next day immediately on the road because we had no time to loose; we were supposed to drive 3000km in 19 days...

I planned a trip around the south coast of
:-):-):-)

Floating around at Ningaloo Reef
West Australia in the first days, with Wave Rock as a first stop. 350 km east of Perth, in the middle of the 'Wheat belt', where I know understand why it's named that way. An area bigger than Holland, only filled with wheat... as far as the eye can see. A town would be a spot with not more than 5 houses and then more wheat. We were surprised by the heat (more than 35deg) and humidity, but mostly by the flies. I'd read somewhere that the Ozzie flies are annoying little bastards, but I didn't know that meant they are on your case constantly and are very, very persistent. They have a preference for your eyes, nose and ear hole or behind your glasses. It drives you absolutely CRAZY! And if you think killing will help, think again, because they're like miniature torpedos!
The Top Tree Walk (highest eucalyptus trees of Australia), wine yards around Margaret River and hippy town 'Freo' (Fremantle) was up next. South of WA reminds me of the Alps, with beautiful green hilly meadows covered with thousands of flowers in every colour you can imagine. By now we had driven already 1500km, so I guessed it would be a bit more than 3000km....

After the record time quick spin around the south part of WA, it was time to finally drive along the coast up to Broome, up North. I heard from other backpackers about a little village named 'Green Head' where you can swim with sea lions. They don't advertise because of some little stupid rule in the law, but rely on good reviews and promotion by the people who attended. You'll be taken out to a small island which is a breeding colony, and as soon as the boat troughs out the anchor, the sea lions swim up to the boat to see what's going on. You see, sea lions are very curious creatures and love playing with you. So we jumped in our swim suits and snorkels and enjoyed the ride, it was awesome! After swimming with dolphins (New Zealand 2000) and diving with Manta's (Indonesia 2009) this one earned a beautiful spot in the top3 of lifetime experiences!

In the meantime my toe started to get really nastily infected, as I bumped it weeks ago in Hervey Bay during my jog along the beach, barefoot (yes, not very wise), my toenail had ripped in the vertical way. And after a small accident on Tasmania, starring a very enthusiastic little Rijk and a baby trolley, my toe had started a life on its own. I will spare you the details, but it was purely gross, so had to make a small stop at the medical centre for antibiotics. I wasn't the only one who wasn't feeling a 100%, because my mum had a throat infection and my aunt had infected ears from the flight. But besides our little health problems, we did have a great laugh together!

Next up was the exhaustingly long trip to Coral Bay, home to Ningaloo Reef. The utter nothingness and vast emptiness in WA is amazing and stunning. The only thing you see is red sand, dull bushes and dead kangaroos lying on the side of the road turning in to bones and leather underneath the burning sun. For miles and miles and miles. So whenever you see a bird, termite hill or a mini tornado ('dust devil') it's worth the stop. We've clocked it, we drove 80km before meeting another car! Can you imagine this in Europe?!
So Ningaloo Reef; the west coast
Having a great laugh!Having a great laugh!Having a great laugh!

Our sarong had another function; keeping the flies away from our faces...
version of the Great Barrier Reef. The difference is that in stead of being on a boat for 3 hours before you even see coral, here you can just walk off the beach and you'll find yourself in an aquarium. But the biggest difference is that the Ningaloo Ref is still alive and kicking! Of course I went diving for a day and another dream of mine came true; spotting sharks! Funny enough I wasn't even that scared. Thankfully my toe wasn't badly infected any more, as they might have taken a little bite from it... :-)
The next day we went snorkelling with the three of us at a little secluded lagoon called Oyster Stacks (about 0,5km by 3km wide). To me this would be one of the most beautiful snorkelling spots I've ever come across. Directly from the beach where kangaroos where minding their own business, and quite shallow (1,5m deep) so you float directly over the coral and thousand of fishes, it was completely sheltered from the Indian Ocean and no other tourists! After an hour my mum and aunt had very wrinkly fingers and went back to the beach, and I was still somewhere half way.
Our house on wheelsOur house on wheelsOur house on wheels

Just coming back from a sunset on the beach, Ningaloo Reef.
I ducked my head down to continue the mesmerizing snorkelling when I saw a shark my size cruisin' around at a 5m distance from me. That was the moment that I did feel a tiny adrenaline rush flowing through my bloodstream and I've never made my way back to the beach as quickly as I did then...

My next plan was to go hiking in Karjini National Park, but when we arrived in the area, the camp ground wasn't more than a bushy field in the middle of the park, where toilets were the only facilities (without flushing). Because the park barely had any sealed roads, it was impossible to drive with the house on wheels. And by that time I hadn't even seen the 'Dingo Warning Sign' yet. My mum and aunt democratically decided that we would only stay here for one night, so the hiking was a no-go. But when a big fat black spider crawled out of the toilet after using it, I myself wanted to leave that instant. At sunrise, before the flies where back to haunt us, we did do a small hike to Dales Gorge, a waterfall and swimming hole near the camp ground.
With just a couple of days left we arrived at 80mile beach (yes, it's 80miles long). Parked the camper and walked off to the beach to watch the sunset. My heart skipped a beat, because the entire beach was filled with turtle tracks!!! It was nesting season! Not even an hour later, while the sun was still shining, the first turtle crawled onto the beach... My god, how magnificent!

So we arrived after 17 days in Broome, with an extra day left and driven exactly 5030km (just a bit more than 3000km). I drove the entire time, because according to my mum and aunt 'did it so well'. That meant I didn't have to do the dishes at night, so I thought it was a good deal... :-)
My aunt reckoned we had enough camping experience and wanted to book a hotel for the last 2 nights. When I woke up at 3am from her walking around, I asked what was wrong. She saw something black shoot up the wall... and my worst nightmare came true when I saw the biggest cockroach I've ever seen in my life running around. 3 weeks without any rodents, crawly creatures or
Fern Pool at Dales GorgeFern Pool at Dales GorgeFern Pool at Dales Gorge

We went for a lovely swim here in the morning.
other scary animals, and we hit the jackpot on the first night in a hotel! My mum and aunt ran screaming through the room, when it turned out this cockroach had a trick up his sleeve; it could fly! And that was the moment that I didn't find it that funny any more as well... When I looked over my shoulder, I saw my mum and aunt on the bed with the sheets covering them up, being extremely hysterical, I wish I took a picture of that moment! But I had to get rid of the cockroach and called reception. The poor man, who had to get out of bed for it, got rid of it instantly. He made it look so easy. If only I dared to...

Anyway, it's a huge story what I've written so far, and not even about all our great experiences. We had a marvellous time and a great laugh, and it was (again) hard to say goodbye.
At the moment I'm back in Sydney, where I'm working again at least until February. There's a possiblity that I might stay longer, but with the holidays coming up, I realize that I do also miss Holland. I'll just have to see what the future holds for me.

Take care!
More pictures on the 2nd page!


Additional photos below
Photos: 29, Displayed: 29


Advertisement

Our little buddiesOur little buddies
Our little buddies

As long as they are on our back and not in our faces, we were fine with that...
Mrs. Turtle Mrs. Turtle
Mrs. Turtle

Laying her eggs on 80mile beach


11th December 2009

Kimmie, weer erg leuk om te lezen. Schitterende foto's! Ziet er leuk uit met Janet en Lida zo :) x, Gijs
11th December 2009

Wow Kimmie! Gave plaatjes weer..... Wat kun je toch leuk schrijven. Knuffie
11th December 2009

Sigh..
..geen woorden anders dan 'mag ik ook een keer met je op vakantie?'
11th December 2009

WOW!!!
Kimmy, your pictures are amazing...you have such a great talent! I can really feel the emotions in them and it makes me want to travel so bad!!! Enjoy the rest of your trip and keep sending us pics. Love and hugs, xxxx
11th December 2009

Hey Kimmie, Weer zo een leuk reisverhaal !! Heel leuk dat jullie zoveel pret hadden samen !! Een enorm mooie en lange trek et weer heel wat mooie plaatjes ! Ik geniet ervan dus ik kan me voorstellen dat jij er dubbel en dik van geniet ! En zolang het kriebelt moet je je maar laten leiden door de reiskriebels ! Ik krijg er in elk geval niet genoeg van om je te lezen :-)) Groetjes ! Pamela
11th December 2009

mmmmmmmmmm, meer dan heerlijk om te zien en te lezen. kus
16th December 2009

Wat een verhaal weer. Erg leuk om te lezen. Heb je nu genoeg met haaien gezwommen?? Hele fijne feestdagen in Sydney. Ik kan niet wachten tot je volgende belevenissen. kus ingrid
14th January 2010

Nice photos and story
Really nice photos and you are so good in writing i really enjoy your stories.Have a great time in Australia
23rd January 2010

Hey Kim, Eindelijk een berichtje van ons. Wat een avontuur en je moeder en Lida de reis van hun leven gehad. Heb de foto's gezien bij je moeder maar van die kakkerlak is ze vergeten te vertellen. Je mist hier niet veel,het is snertweer. Gaj e nog naar de australion open of is dat te ver? Geniet er nog lekker van en liefs van ons. fam. Tuin
25th January 2010

super!
Eindelijk het idee gekregen om via google deze site van je op te sporen! Dit is het eerste verhaal wat ik heb gelezen. Maar je schrijft zo leuk dat ik de andere verhalen snel zal lezen. Ben stinkend jaloers op je belevenissen. Op de spin en vliegen na dan! :-) Ciao x Omar

Tot: 0.113s; Tpl: 0.016s; cc: 14; qc: 31; dbt: 0.0466s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.1mb