Vreemd weekje...

---

Een nieuwe week, een nieuw dorpje. Het lijkt een mooie slogan, maar niet echt ideaal als we ons (ahum) schema willen volgen. We hebben ons dus voorgenomen om vanaf nu een beetje vaart te maken. Helaas lijkt het lot onze plannen te dwarsbomen. Zondagavond aankomen in Hervey Bay, maandagochtend ontbijt gekregen van christelijke daklozenhelpers, en een uur later overvallen worden… Zou het één iets met het ander te maken hebben? Een magere troost dat de ervaren boefjes dit wel vaker doen, ik zit hier nu wel zonder centjes, zonder gsm (ondertussen wel een nieuw, een rood hip dingske van welgeteld 29$!), en zonder enig bewijs dat ik mezelf ben, wat misschien wel de grootste problemen kan opleveren. Ook waren de boefjes aan de haal met de sleutel van ons hippiebusje, dus paniekpaniek, want wat doe je als de ene portefeuille, gsm enzovoort gestolen wordt, en de andere nog steeds in het busje zit, dat we wel degelijk gesloten hadden voordat we weg gingen? Wat ik sindsdien wel kan zeggen is dat de mensen hier in Hervey Bay (de snotneuzen waar ik wel een hele reeks verwensingen kan bedenken niet meegerekend) ontzettend vriendelijk zijn. Ze bellen spontaan de slotenmaker, rijden me naar het politiekantoor, enz. En eventjes reclame maken, de dame van het Scarness Seafront Caravanpark is absoluut de geweldigste van allemaal! Buiten bellen naar de ambassade, formulieren afprinten enzovoort, laat ze ons hier zelfs gratis overnachten!!! Hup, allen daarheen 😊 Hoewel het nogal een rottige gebeurtenis is, neemt het verhaal wel grappige wendingen aan. Ondertussen hebben we de plaatselijke krant gehaald, word ik herkend op het postkantoor en krijg ik steunberichten op facebook van de plaatselijke bevolking. Dus ondertussen hangen we hier ook al weer vijf dagen rond… Zei ik schema?
Ojah voordat ik het vergeet, het is hier absoluut prachtig, de zee is ongelooflijk mooi en blauw en heerlijk warm, en ik ben bruiner dan ooit!

---