Dag 19 : 28/03/2006 Vandaag zijn we vroeg vertrokken per vliegtuig van Mackay naar Brisbane. Zoals al een paar keer verwacht, was het vandaag zover. We hebben extra moeten betalen voor overgewicht. Niet van te veel te eten, maar van schoenen en kleren in de valiezen.
Het is alweer onze laatste bestemming van onze vakantie. Wat vliegt de tijd toch snel als je je amuseert.
In de namiddag hebben we een mooie wandeling gemaakt door de stad, door de botanische tuinen en door de amusementswijk aan de Zuidoever (Southbank) van de Brisbane river. We zijn al direct verliefd op deze stad door de mooie groene omgeving en vele verkeersvrije wandelpaden.
Dag 20 : 29/03/2006 Lone Pine Koala Sanctuary was onze bestemming vandaag. Het was weer een toffe dag met dingen die we nooit eerder hebben meegemaakt. In het Lone Pine Koala Sanctuary vinden we alle soorten Australische dieren en het verschil met een dierentuin is dat het er zeer interactief aan toe gaat. Je krijgt overal informatie over de dieren, zo hebben we een presentatie gevolgd over de Wombats, over de Koalas en over de Slangen. We hebben een Koala mogen knuffelen. Het was heel tof, ze zijn altijd heel slaperig en zijn heel schattig om vast te houden, precies een teddybeertje.
Daarna zijn we de kangeroes gaan voederen. Weeral een toffe ervaring, wat weer mooie plaatjes opleverden. In totaal hebben we al zo'n 1200 foto's genomen gedurende deze vakantie. De slangenpresentatie was ook zeer interessant, maar Frieda moest toch effe schrikken toen de 'snake-keeper' plots naast haar verscheen met een 3m lange python.
Dag 21 : 30/03/2006 Vandaag zijn we naar Moreton Island geweest. Dit is een eilandje zo'n 35km van Brisbane. Het is het derde grootste zandeiland ter wereld. Frasier Island, enkele honderden km verder is het grootste. Het was om af te sluiten toch weer een bijzondere ervaring. Het hele eiland is natuurpark en bestaat uit fijn strandzand, weliswaar met delen begroeid met bomen en unieke varens. De voormiddag hebben we doorgebracht aan het mooie strand van het eiland, in de namiddag hebben we een tocht gemaakt door het eiland met een vierwielaangedreven busje de bigfoot. Maar er moest toch weer iets gebeuren natuurlijk. Na 10 minuten rijden en op het moment dat we het nationale park binnenreden en de vierwielaandrijving moest gestart worden viel de bus in pan en moesten we wachten op een vervangbus. Een kwartiertje later kwam die opdagen en konden we verder. We hebben dan een tochtje gemaakt naar boven, heel spannend, waar we in de 'desert' terechtkwamen. Allerlei verschillende kleuren van zand : bruin, geel, wit, ... De enige keitjes die te vinden waren, waren glazen keitjes die gevormd werden door blikseminslagen in het witte zand.
Daarna kwam het hoogtepunt, glijden met een plankje van de top van de duinen. Het naar beneden glijden was geweldig tof (er werden snelheden gehaald van 60km per uur). Het naar boven trekken in de vlakke zon met het plankje was, zoals Erik al aangaf in zijn commentaren, echt een zware klus, dat was puffen en zweten, maar dat levert natuurlijk weer mooie vakantiekiekjes op.
Het zit er op nu. Gedaan met de Aussies. Ozzie Ozzie Hoi Hoi Hoi zullen we ook niet meer horen nu. Het was een fantastische reis. We hebben een speciaal engels taaltje bijgeleerd. Alle engelse worden krijgen hier 'ie' achteraan. Are you finie (fine), Did you have brekkie (breakfast), All Rightie (All Right). We dachten eerst dat het voor te lachen was, maar die spreken hier echt zo. Nu gaan we onze kofferies pakkenies.
