Advertisement
Published: November 8th 2014
Edit Blog Post
Allereerst dank voor jullie leuke reacties! In het volgende stuk neem ik jullie mee op mijn korte bezoek aan Philadelphia en een Halloweenfeest bij een Amerikaanse collega.
Philadelphia ligt op zo’n driekwartier rijden van Malvern vandaan. Maar voordat ik daar vorige week zaterdag naar toe kon, moest ik eerst mijn auto omruilen. Verzekeringstechnisch was het vanuit het bedrijf niet mogelijk om een auto langer dan 27 dagen te huren en dus hadden we de huur opgesplitst. Gelukkig was er in Malvern ook een autoverhuurbedrijf waar ik terecht kon en had ik binnen een kwartier mijn Ford Focus omgewisseld voor… mijn Ford Focus. Na deze nuttige onderneming reed ik door naar de King of Prussia. Dit is het grootste winkelcentrum van de Verenigde Staten en staat op nummer twintig in de wereldranglijst. Ik was hier al een aantal keer eerder geweest, maar dit keer kwam ik er met een missie: een outfit voor het feest van die avond. Aangezien Halloween de vrijdag ervoor was, waren de meeste kostuums al verdwenen. Ik had bedacht om een paar vleugels te kopen en als Flying Dutch Man op het feest te verschijnen. Tussen de meer dan vierhonderd winkels kon ik er echter niet direct
een vinden die verkocht wat ik zocht en uiteindelijk besloot ik voor een schminkset te gaan. Compleet met verschillende kleuren, kwasten, nepbloed en littekenwax. Met deze aankoop in mijn tas ging ik naar Philly (liefkozing voor Philadelphia).
Philly is de grootste stad van Pennsylvania en de zesde stad van de US. Geen kleintje dus, en dat werd me ook steeds duidelijker naarmate ik dichterbij kwam. In de verte doemden de wolkenkrabbers op en werd het verkeer drukker en drukker. Gelukkig was ik met een duidelijke bestemming naar de stad gereden en kon ik na een paar verkeerde afslagen mijn auto parkeren in een garage in het oude stadsdeel. Het doel van mijn bezoek was het Pennsylvania State House, tegenwoordig beter bekend als de Independence Hall. Bij het nabijgelegen bezoekerscentrum haalde ik mijn gratis ticket op voor een rondleiding. De dame aan de balie verzocht me om me een half uur voor aanvang van de rondleiding bij de beveiliging te melden. De beveiliging naast de Independence Hall bestond uit een tentje met grote donkere mannen die iedere bezoeker fouilleerden. Vriendelijk werd ik gevraagd om de inhoud van mijn tas te tonen. Ik zag een kleine verbazing op het gezicht van
de bewaker toen hij de schminkset zag, maar er werden verder geen vragen gesteld.
Het terrein van de Independence Hall is niet zo groot en even dacht ik dat ik me een half uur kon gaan vermaken met, ja met wat eigenlijk. Het regende die dag en op een standbeeld van John Barry na was het plein leeg. Ik liep naar een oud bijgebouwtje en kwam bij een oude deur. Toen ik dichterbij kwam ging deze open. Ik verwachtte dat er iemand naar buiten zou komen maar er was niemand. Dan maar zelf naar binnen. Een slecht verlichte kamer met afgedekte ramen bevatte een grote kast, een man in een Park Rangers uniform en verschillende teksten op de muur. Ik was beland op de plek waar de eerste kopieën van de Amerikaanse Grondwet tentoongesteld worden. Veilig opgeborgen achter glas in de grote kast lag onder andere een gedrukte pagina uit 1787 met aantekeningen van George Washington himself. De ranger vertelde me dat het handgeschreven originele exemplaar van de Constitution uiteraard in uiterste veiligheid ligt opgeborgen in het Witte Huis in Washington DC. Ik vond het mooi op de trots in het verhaal van de ranger te horen en kon
daardoor ook het patriottisme van de Amerikaan een beetje beter begrijpen.
Uiteindelijk was het half uur wachten toch niet zo saai als ik dacht en al snel zat ik in een andere ruimte met ruim 50 andere bezoekers te wachten op de Ranger die ons de rondleiding ging geven. Het was een bijzonder goede rondleiding waarbij de Ranger met harde stem ons meenam naar het eind van de 18
e eeuw, de tijd van de Amerikaanse revolutie. Hij legde uit waarom de Amerikanen het zo plots zat waren om door de Engelsen geregeerd te worden, hoe daaruit vervolgens in de Pennsylvania State House door een groep invloedrijke mannen de Declaration of Indepence ontstond en uiteindelijk ook de Amerikaanse grondwet. We bezochten de zaal waar onder andere Benjamin Franklin, George Washington, John Adams en Thomas Jefferson vanaf de grond af de nieuwe wetten van hun onafhankelijk verklaarde land bespraken. Mijn hoofd vol met nieuwe kennis en leuke feitjes over de Amerikaanse revolutie liep ik terug naar de auto en ging met niet al te veel vertraging de stad uit terug naar Malvern.
Het was tijd om me klaar te maken voor het feest. There goes nothing; de schminkset uit de
tas en schilderen maar. Het resultaat een uur later, met als inspiratie een Halloweenblog van een Nederlands kledingmerk, zien jullie op de foto. Robert Pattinson is er niets bij, al zeg ik het zelf 😉
Het feest was precies (again) zoals in de film. Ik parkeerde mijn auto op de straat voor een groot huis versierd met pompoenen, spoken en een sprekend skelet. De keukentafel stond vol met zelfgemaakte dips, chocolate chip cookies, chicken wings, chips, bakjes met wortel/komkommer/selderij en ook de bekende grote rode bekers ontbraken niet. Ik was de eerste gast, wat me goed de gelegenheid gaf om de gastheer en gastvrouw wat beter te leren kennen. Ik zal ze aan jullie voorstellen als Pocahontas en Juice Ortiz (een personage uit de televisieserie Sons of Anarchy). Pocahontas werkt ook bij Janssen en had mij uitgenodigd en Juice werkt als politieagent in de buitenwijken van Philly. Ze zijn nog niet zo lang getrouwd en wonen nu zo’n half jaar in het grote huis waar het feest was.
Hoewel ik dacht dat het met Halloween de bedoeling was om eng verkleed te gaan werd ik al snel omringd door Mario en Luigi, Johnny Cash en zijn vrouw, John Snow en Daenarys Targaryen, een Philadelphia Eagles fan en many more. De meeste gasten werkten ook bij Janssen of waren collega politieagenten van Juice. We spraken over echte Amerikaanse onderwerpen (wat is je favoriete pistool?) en we speelden Amerikaanse spelletjes (Beer pong)… bij gebrek aan een BOB heb ik op de bank geslapen en ben de volgende ochtend met een voldaan gevoel terug naar Malvern gereden.
Advertisement
Tot: 0.136s; Tpl: 0.011s; cc: 11; qc: 52; dbt: 0.0828s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Hans en Marije
non-member comment
Hey Martijn, wat een leuk verhaal om te lezen! Het is weer een reis vol met mooie ervaringen. Geniet er nog van! Groetjes van ons 5