Advertisement
Foto's; Soutern Coastal Maine Gisteren vanuit Wintrop (Augusta), Maine (USA) langs de zuidkust van Maine gereden richting Portland - Old Orchard - Scarborough. De rit hiernaar toe was ongeveer 1,5 uur rijden, wat aanzienlijk korter is dan voorgaande dag. Ook omdat we hebben besloten het wat rustiger aan te doen. De planning was om in Portland te stoppen voor een lunch, omdat downtown Portland er gezellig en leuk uit zou moeten zien.
Een probleempje echter bij aankomst...? Je kan je Camper nergens parkeren??? Zoveel voor toerisme en gastvriendelijkheid in Portland...(beetje jammer). Na 10 keer downtown Portland & haven rondrijden voor een parkeerplekkie...en het vragen aan de local taxichauffeurs, zonder overweldigend resultaat, geven we het op en hebben we het gehad met Portland. Zo geweldig is het nu ook weer niet! We besluiten door te rijden naar Old Orchard Beach om de lunch te verschuiven naar The Old Orchard Pier.
Eenmaal aangekomen in Old Orchard Beach, begint het net te miezeren, maar een beetje Nederlander laat zich door een beetje regen niet uit het veld slaan en dus trekken we onze (bij de Wallmart) net aangeschafte regenjackies aan en banen we ons tussen de regendruppels door een weg naar
de Pier. De meeste winkels zijn helaas gesloten en de Pier ziet er ook zo dood als een pier uit 😉. We zijn vroeg in het seizoen en de meeste winkels en activiteiten zullen pas over zo'n 2 weken starten...Just our luck! Maar aan het einde van de Pier is een restaurant-bar open, waar we uiteindelijk een hapje kunnen nuttigen. Ik bedenk mezelf dat ik nog nooit Clam Chowder heb gegeten en dat dit toch wel "De" plek is om dit een keer te proberen. Ik ga voor het avontuur en besluit dit inderdaad te bestellen. Niels bestelt Calamari en een (hier very famous) Lobster Roll, wat bestaat uit een broodje met Lobstersalade (you could have fooled me, ik dacht dat het krabsalade was, die je ook bij de AH koopt in een plastic bakkie 😉. De Clam Chowder vond ik echt een eye-opener, jemig...nooit geweten dat dit zo lekker kon zijn! Hmmmm...
Na de lunch vervolgen we onze route naar de volgende camping: Bayley's Camping Resort in het plaatsje Scarborough (net onder Portland)...en ja, voor jullie goed oplettende trouwe blogvolgers....hier zijn we al een keertje geweest! Dat was bij de camping Wassamki Springs (hier vlakbij). Bij het registeren
van de camping lijkt het alsof ze pas net open zijn, want het personeel lijkt wel bij elke vraag van ons in de stress te geraken...of ze weten het antwoord niet, of ze zijn nog niet helemaal up & running. De camping is groot en we boeken een full hookup plaats, vlak bij de forelvijver, zodat Niels een poging kan doen om ons avonddiner te vangen😉. Gelukkig weinig muggen hier, maar helaas ook weinig geluk met het vangen van forel, maar dat maakt ons niet uit want de zon begint net weer door te komen en de warme zonnestralen verwelkomen ons op ons lichaam en we genieten hier met volle teugen van....Wat kan de zon toch fijn zijn af en toe😊! Na wat verwoede vispogingen van Niels, probeer ik ook iets uit te gooien wat op vissen moet lijken, echter heb ik dit al zo lang niet meer gedaan dat ik niets anders vang dan gras...
Ach...ieder zijn ding zeg ik altijd maar! Maar ik zal mijn baan maar niet opgeven voor professioneel visser 😉.
Niels probeert de coaxkabel aan te sluiten voor de TV maar raakt gefrustreerd van het feit dat de camping beweert 29 kanalen te
hebben en onze TV er maar 2-3 vindt die meer sneeuw weergeven dan hier in de winter...Hij spreekt een techneut van de camping aan en uiteindelijk komt Gary langs om een kijkje te nemen met zijn glazen oog...Om onze camper in te komen moet je 2-3 treden oplopen en als Gary halverwege is, lijkt het erop dat hij zodalijk terplekke dood neervalt aan een hartkwaal...Angstaanjagende gedachten schieten mij door mijn hoofd dat we deze goede knakker dalijk mond-op-mond beademing moeten geven en dat onze camper dalijk tot een crime-scene wordt bestempeld...brrrr! Maar gelukkig redt Gary zichzelf en onze TV-kanalen 😊! We bedanken hem en maken ons gereed voor een Lobsterdinner, waar Niels zich zo op verheugd. Gary geeft ons nog de tip voor een van de best places om kreeft te eten. Geloof het of niet, maar aan deze straat, net over de heuvel vindt je Ken's Place. Zij zijn in 2012 uitgeroepen tot Best Place for seafood & service. Dus...ik zou zeggen? Ken...here we come!
Als we bij Ken's Place aankomen, zeg ik tegen Niels; "Kijk..! Allemaal parkeerplekken"! 😉. Het ziet er al vrij druk uit en het wordt ons al gauw duidelijk waarom dat deze tent zo
populair is, ook al zijn wij zo'n beetje de jongste bezoekers? We bestellen 2 Twin Lobster Dinners en de kreeften wegen zo'n 1,5 pond per stuk. Niels stelt me gerust door te zeggen dat de schaal meer weegt dan de inhoud. We lachen ons een breuk als we de borden met kreeften voor ons hebben staan en Niels glimlacht van oor tot oor...dit is onder andere waarom we naar Maine wilde 😉. De pret duurt alleen korter dan verwacht, want binnen een uur staan we al weer buiten...? Misschien was de kreeft toch niet groot genoeg 😉!
Terug op de camping (paar deurtjes verder) begint het een klein beetje te regenen en besluit Niels nog een deel van de wedstrijd te kijken op TV van de Boston Red Sox tegen Baltimore en ik mijn boek uit lezen...
Daarna vroeg naar bed, morgen weer een nieuwe dag...!
Advertisement
Tot: 0.165s; Tpl: 0.014s; cc: 10; qc: 45; dbt: 0.0563s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb