Advertisement
Published: March 31st 2011
Na een vlugge start zal ik ook maar een vervolg geven aan mijn blog. Het is ondertussen alweer ruim een week verder en ik heb mijn belangrijkste stap hier ook al gezet.
Afzonderlijk van het vliegen was mijn hoofddoel in Florida toestemming te verkrijgen van de FAA (Amerikaanse luchtvaart autoriteiten) om examens te mogen doen voor mijn A&P (mijn Amerikaanse onderhoudspapieren).
Ik moet daar alle examens opnieuw doen en om dit te mogen doen moet ik toestemming krijgen van de FAA. Dit heb ik nodig om in Amerika of Canada hetzelfde werk te mogen doen als ik in Nederland doe. Tevens komt dit handig uit als ik straks kan vliegen en mijn eigen vliegtuig kan repareren mocht ik ergens stuk staan in the outback. De dag nadat ik aankwam had ik al meteen ’s ochtends gebeld voor een afspraak met de FAA. Ik kon in principe dezelfde dag nog maar heb het naar de volgende dag verschoven zodat ik Orlando een beetje kon verkennen en kijken hoe alles hier werkt. ‘s Ochtends de bus gepakt naar “down town” Orlando. Ik kwam er alleen achter dat je niet kan wisselen in de bus en zo reisde ik zonder te betalen naar
het busstation. Daar netjes een dag kaartje gekocht wat hetzelfde kost als 2 enkeltjes, Alleen kan je met een dagkaart door heel Orlando reizen met de bus. Dat gaat overigens erg goed en er is niks te klagen over het openbaar vervoer. Zo heeft hier iedere bus een eigen lift voor mensen met een rolstoel en kan je je fiets heel makkelijk op een fietsrek voorop de bus zetten. Down town is niet wat ik ervan verwachte, het enige wat er te doen is zijn restaurantjes, barretjes en kantoren. That’s it. Daar was ik dan ook snel op uitgekeken. Na ff een lunch te hebben gepakt en wat met Nederland bellen ben ik maar naar een van de vele mals geweest. Ik moest nog steeds een zonnebril hebben en ik had verder toch niet heel veel te doen. Daar wat rond gebanjerd te hebben en toch wel aparte winkels te hebben gezien zoals en M&M store en een speciale winkel genaamd flipflops. I like that one!!! Ook hebben ze hier crocks die op puntschoenen lijken alleen in de vorm van waterschoentjes die op mode schoentjes lijken maar dan nog afschuwelijker dan je het zo al voor kunt beelden. Daarna maar
lekker richting mijn hotel gegaan.
De dag van de waarheid was dan aangebroken. Ik had s’middags een afspraak met de FAA. Na al mijn spullen bij elkaar te hebben geraapt welke ik dacht nodig te hebben ben ik met de bus naar het vliegveld gegaan welke onderweg zou stoppen bij het FAA kantoor. Ik wist de straat waar ik uit moest stappen en het werd mij verteld toen we er waren. Alleen ik kon het kantoor niet vinden en dacht dat hij op meer plaatse op deze straat zou stoppen dacht ik wacht nog een halte. Dit gebeurde echter niet en toen ik daar achterkwam was het te laat en de volgende stop was het vliegveld. Beetje balen van mij eigen stommiteit heb ik op het vliegveld maar een taxi gepakt. Het was lastig te vinden en na wat navragen was ik dan toch op de juiste plek beland. Ergens in een kantoor op de 5de verdieping was een klein kantoortje met 3 mensen en verder niks. Een typisch Amerikaanse vrouw achter het bureau hielp mij vriendelijk en vroeg wat ik kwam doen. Ik alles uitgelegd en overhandigde haar mijn papieren . Ze vroeg waarom ik mijn Amerikaanse papieren
nodig had. Daar maar een beetje omheen gepraat want kwamen met vragen of Transavia ook met Amerikaans geregistreerde vliegtuigen wou gaan vliegen of niet. Uiteindelijk ook maar verteld wat mijn doel is om te vliegen en onderhoud te plegen en dat ik al mijn Amerikaans vliegbrevet heb. Daarna was het allemaal geen probleem meer en binnen een half uurtje was het geregeld en kon ik met een ondertekend formulier en een gerust hard mijn tijd verder vermaken hier in Florida. Ik ben nog even naar een Outlet mall gegaan wat echt absurd groot was. Zo kwam ik een outlet tegen van the north face en Burton. Beide staan niet echt bekend om de zomer kleding en zowaar hadden ze hier ski-jassen, snowboards en andere winter artikelen in de winkel. Vreemd gezicht om mensen een skihelm of winterjas te zien passen terwijl ze in een korte broek en op teen slippertjes lopen.
Donderdag heb ik verder niet heel veel gedaan behalve dat ik opzoek geweest ben naar een walmart voor een telefoon en wat boodschapjes. s’Middags had ik afgesproken met Shanna en Brian. Dit zijn 2 vrienden van mij die ik nog over heb gehouden aan mijn vorige verblijf in
Amerika en die nu in Orlando wonen. Brian pikte mij op bij de walmart en het was goed om hun weer terug te zien. Beide zijn super toffe personen en we zijn s’avonds ergens gaan eten en daarna naar een studente discotheek/kroeg gegaan. Het was was een erg leuke en gezellige avond. Na het nachtje op de bank bij Shanna en Brian op de bank te hebben doorgebracht werden we alle 3 wel wakker met een lichte kater. Maar het was wel een top avond.
’s Ochtends heeft Brian mij naar mijn hotel gebracht waar ik ff snel al mijn spullen bij elkaar heb geraapt omdat ik snel moest uitchecken. Ik kon de komende nacht ook bij hun verblijven en we zouden deze dag toch nog naar Cocoa Beach gaan. Een van de bekendere stranden van Florida aan de oostkust.
Grote koelbox mee stoeltjes en wat spelletjes gingen we in het begin van de middag op pad richting de kust. Zo de spits een beetje vermijdend gingen we erheen. Op het strand beetje vage spelletjes spelen en proberen met een Football te gooien wat toch altijd weer lastig is, maar we hebben ons weer vermaakt. Aan het eind zijn we
nog maar ff gaan zwemmen en het water was toch wel koud en ook de temperatuur buiten zakte onder de25 graden BRRR. (Ik word steeds meer een koukleun )
Zaterdag kon ik mijn weg vervolgen naar mijn oude plekje Crystal River. Zoals je kunt zien in eerdere blogs heb ik hier in de winter van 2009/2010 al 3 maanden gezeten waar ik ook al mijn vlieglessen heb verkregen en waar ik toch een erg leuke tijd heb gehad. Het was al met al een beetje lastig om een betaalbare slaapplek te krijgen hier. De vliegschool had alleen maar plek voor een paar dagen omdat ze op dit moment veel studenten hebben. Vliegen zelf was geen probleem hier alleen een tekort aan slaap plek. Een hotel was wel een optie maar omdat die erg duur zijn heb ik naar verschillende andere mogelijkheden zitten kijken en rond gevraagd of mensen nog een slaap plek wisten. Uiteindelijk kwam Brian op het idee dat ik misschien wel bij zijn ouders kon pitte voor een bepaalde tijd.(Ik zou ongeveer 2 weken hebben). Dit kon uiteindelijk zonder enig probleem en zo kreeg ik een lift van Shanna die toch deze kant op moest. Aangekomen in
Crystal River en na Brian zijn ouders te hebben ontmoet ben ik op een fietsje gestapt naar het vliegveld. Het voelde goed om weer terug te zijn. Tom vroeg hoe ik hier was gekomen en ik zei met een fiets was het meteen duidelijk. Dit zijn ze niet gewend en ze kennen me nog na de vorige keer. Toen kwam ik ook bijna altijd gewoon op een fietsje met mijn tas aanwaaien op het vliegveld. Met Tom de volgende dag om 12 uur afgesproken om te gaan vliegen. Het was voor mij alweer 6 maanden geleden dat ik voor het laatst zelf had gevlogen en vond het wel fijn om nog ff met een instructeur wat landingen te maken.
Zondag was het dan zover. Met al mijn spulletjes naar het vliegveld. Ik kon vrijwel meteen beginnen met de pre-flight en daarna waren we ready to go. Ik kreeg het meteen goed voor me kiezen aangezien er een beste zijwind staat en wind die van alle kanten komt net voor de landing. Het was voor mij erg puzzelen en stoeien met de wind en tijdens mijn eerste poging heb ik de landings baan ook niet gehaald. Ik kwam niet goed
uit en heb een go-around gemaakt. Dit ging verder wel soepel en de 2e poging was een stuk beter. Nog niet helemaal vloeiend maar al met al een best nette landing vond ik zelf. Na nog een aantal andere pogingen te hebben gedaan welke steeds beter werden vond Tom het wel welletjes.
Ik deed het prima en Tom zag dat ik alles wel onder controle had, maar wou verder geen risico lopen aangezien de wind steeds verder aantrok.
Dit voorspelde niet veel goeds voor de komende tijd. Er werd veel regen verwacht en dat deed zich dan uiteindelijk ook aan. Maandag de hele dag regen. Dinsdag ook een groot gedeelte en toen heb ik nog wel een uurtje rond kunnen fladderen in mijn uppie. Dat voelde wel erg goed en ben nog lekker wat wezen oefenen met landingen en wat in de omgeving rond gekeken.
Woensdag was het dan toch ook echt raak. In de middag begon het super hard te waaien en te regenen. De vliegtuigen op het vliegveld werden omver geblazen ook al stonden ze vast met touwen. Voor zover we toen konden zien gelukkig geen schade. Uit het weerbericht werd duidelijk dat er ook een tornado
waarschuwing was en wij alleen een beetje de uitloper ervan hadden, maar ondanks dat toch windsnelheden tot 48 knopen (90 kmph), best wel heftig dus. Ik heb toen alleen maar een beetje les gekregen voor de citabria. Dit is een soort van stunt vliegtuig met een staartwiel ipv een neuswiel. Op dit moment mag ik hier niet op vliegen en moet ik er eerst op uitgecheckt worden. Dat gaat zodra het mooi weer is wel gebeuren. Ik kijk daar wel naar uit want het is een oud linnen vliegtuig waar je achter elkaar zit en een knuppel hebt ipv een stuur. Afwachten dus wat komen gaat.
Woensdag avond ben ik samen met de ouders van Brian naar een restaurant geweest omdat zijn moeder jarig was. En verder een rustig avondje gehad.
Vandaag is het weer een puinhoop qua weer. Ik zou met Al vandaag wat gaan doen voor mijn instrument rating maar tot nu toe is het erg slecht weer. Nog steeds een tornado warning en veel onweer.
Na morgen schijnt het wel beter te worden dus op hoop van zeggen. Miss een leuk vooruitzicht met een tochtje naar The Keys.
Word dus vervolgd…..
Advertisement
Tot: 0.141s; Tpl: 0.017s; cc: 10; qc: 50; dbt: 0.0922s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Sandra
non-member comment
Leuk verhaal Timi! Stoer allemaal hoor.