Advertisement
Vandaag verjaar ik, Julie zingt me nog een lokaal verjaardagsliedje. Daar we elkaar slechts een aantal dagen kennen, groeide er toch al een hechte band. Dit maakt het afscheid niet makkelijk.
Om Quebec te bereiken volg ik het netwerk van de Routes Vertes. Ik neem de kortste, maar niet de mooiste bleek later, langs de Sint Laurence Rivier.
Na een tijdje kan ik de stadsjungle langs relatief goede fietspaden verlaten. Ik maak goede vooruitgang tot blijkt dat een brug die ik over moet is afgesloten voor fietsers. Dit maakt dat ik een hele omweg moet maken. De volgende brug komt voorbij de geplande camping uit wat maakt dat ik nog een stukje terug moet. Net voor men aankomst, passeer ik een frituur en beslis ik dat het tijd is voor een verjaardagssnack. Een verkeerde keuze blijkt, van frieten bakken kennen ze hier niets! De camping ligt vlak aan het water maar door de vele caravans die er staan, heb ik er geen toegang toe.
De dag erop kan ik weer een grote afstand overbrugggen. Ik volg de fietsroute verder. Onderweg spot ik een bever. De vermoeidheid begint al goed te slaan maar
ik heb een warmshowershost vanavond. Ik kom bij Adam terecht die zelf niet veel tijd heeft maar ik kan overnachten in zijn hut achter zijn woonhuis. Dit kleine gezellige hutje heeft alles op een douche na voor een gezellig verblijf. Adam zegt dat er een waarschuwing is om geen leidingwater te drinken en stopt me nog wat flessenwater toe. Wat een zalige plek.
De dag erop gaat het met niet goed af door sterke tegenwind. Het landschap is ook best saai met lintbebouwing. Op slechts 46km klok ik af. De camping waar ik terecht kom staat nog deels onder water door de recente overstromingen. Gelukkig staat men tent wel op een droog plekje.
Doordat ik gisteren niet de nodige afstand kon overbruggen, resulteert dat in het gegeven dat ik vandaag Quebec niet zal halen. Hierdoor mis ik ook de Critical Mass. Na men inkopen 's middags volg ik een aanduiding voor een fietspad. Dit gaat echter niet de richting op dat ik wil waardoor ik een heel stuk terug kan rijden. Als ik langs de kant van de weg men camping-app raadpleeg, blijk ik vlak naast een niet geregistreerde camping te staan. Hoeveel geluk
kan je hebben.
Ik heb nog 40km te gaan tot het centrum. De laatste stukjes gaan over meer en meer afgescheiden fietspad, een plezier om te rijden. De laatste 10km gaan door een park waar veel bedrijvigheid is. In het centrum is het hotel château Frontenac het eerste dat in het oog springt. Het is me niet gelukt om een warmshowershost te regelen hier. Op men app heb ik een aantal hostels dus zet koers naar de eerste. Deze ligt natuurlijk op een ferrme heuvel en mensen zeggen dat het een half uur duurt om boven te geraken. Na 10 minuten sta ik echter al in de hostel. Ik heb geluk en er is plek!
Advertisement
Tot: 0.207s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 56; dbt: 0.074s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb