Advertisement
Published: September 13th 2016
't boekje
Merci allemaal!
Nog eens merci trouwens voor diegenen die hebben bijgedragen aan het boekje. Wanneer ik terugkom hebben jullie allemaal een dikke knuffel tegoed. Als ik de lokale specialiteiten ga blijven eten, dan mogen jullie die “dikke” letterlijk nemen... Allez, we vliegen erin! Zondag 4 september: D-day!
Rustig ontbijten op mijn kenmerkende manier onder een prachtig schouwspel van puur Belgisch onweer. Mijn gedachten en sympathie gaan hierbij wel uit naar de moedige kampeerders op den dijk, die helaas minder van het schouwspel zullen hebben genoten.
#popupcamping2016 – We Will Never Forget Dikke duim voor Taxi Tibos, voor het veilig en prima op tijd aankomen in Schiphol. Buiten enkele zondagschuifelaars geen enkele hindernis, op naar gate E24!
Aan het begin van de vlucht zat ik naast een vriendelijke dame, maar blijkbaar zijn de woorden: “Als ik snurk,
maak me dan wakker” sterk genoeg om zelfs iemand van klasse te doen veranderen...
Heb de 7 uur vliegtijd kunnen vullen met onder andere 'Batman vs Superman', die ik nog niet had gezien, maar blijkbaar ook niet had gemist.
Uiteindelijk met een halve slaapkop aangekomen in Montréal. Even aanschuiven bij de douane, maar probleemloos doorgewalst (figuurlijk) en direct mijn koffer kunnen plukken om daarna de transfer Steve en zijn vriendin Rosemary. Twee supertoffe mensen, die het stereotype van de vriendelijke Canadezen bevestigen. We moesten nog even wachten op een Japanse jongedame genaamd Fuka Miyao. In Japan een gebruikelijke naam, maar voor Engelstaligen is het eerder hilarisch wanneer je haar naambordje met een uitgestreken gezicht voor je houdt.
Steve deed een kort beklag over de staat van het wegdek in Montréal, heb hem daarbij aangeraden zeker eens naar Antwerpen te komen. Toch heeft hij me veilig bij madame Marie-Odille Morin kunnen brengen, waar ik de komende maand zal verblijven. Een lieve vrouw van Franse origine en toch al respectabele leeftijd, maar nog zeer vinnig. Canada heeft indrukwekkende watervallen en deze spraakwaterval mag je daar gerust bij rekenen. Was wel aangenaam verrast dat ik zo
goed kon volgen, mijn Frans is blijkbaar zo slecht nog niet. Het verstaan toch alleszins, het spreken c'est une autre paire de manches...
Maandag 5 september, Labour Day!
(geen zorgen, niet elke dag wordt besproken)
Vandaag is het een feestdag, mijn eerste schooldag is dus wat uitgesteld. Goed om even de tijd te nemen de buurt wat te leren kennen en te acclimatiseren. Het is hier 30°, maar dat voelt aan als 40. Dag 1 en ik zweet me kapot, maar dit is nog houdbaar. In de winter ligt het makkelijk rond de -40, maar de Canadezen zijn er verzot op en vooral ook goed op voorbereid.
Het Frans van de mensen in Montréal is wat beïnvloed door het Engels. Zo krijg je bvb. het werkwoord 'switcher' en als je iemand bedankt krijg je wel eens 'bienvenue' ipv een 'de rien' terug. Het valt ook op dat velen de neiging hebben om 'you know/tu sais' aan het einde van hun zin te plaatsen.
De eerste week!
Eerste schooldag is zeer aangenaam verlopen. Veel Zwitsers, Columbianen en Brazilianen. Zelfs een Gentse, maar dit is helaas haar laatste week. Het is blijkbaar zeldzaam om
Grilled cheese
Deze is met spek, in La Belle et La Boeuf. twee Belgen in dezelfde klasgroep te hebben. Zoveel vriendelijke mensen, zowel de medestudenten, alsook het personeel van de school en natuurlijk de Canadezen zelf. De eerste dagen een beetje acclimatiseren, maar ik kan me hier wel goed aarden. Voor het weekend een trip naar Quebéc City op zaterdag en eentje naar Ottawa op zondag vastgelegd.
In Canada is trouwens de grilled cheese erg in trek. Wij noemen het doorgaans een croque-monsieur en doen er standaard hesp en kaas tussen, maar hier maken ze inspirerende combinaties. Ben nog braaf gebleven en eentje gegeten met spek en kaas en eentje met 3 verschillende kazen. Ik weet het, caloriebommetjes, maar nog niks vergeleken met de lokale specialiteit: poutine!
Het klinkt als een Russisch staatshoofd, maar zijn eigenlijk frieten met stukjes kaas, stukjes vlees en vleessaus. Het is best ok, maar het zal toch eerder mijn hart stoppen dan winnen, leve de Belgische friet!
Op vrijdagen hebben we enkel in de voormiddag les. In de namiddag zijn we vrij en ik heb de tijd genomen om wat te verkennen. Hemelse winkels gevonden die de hel zijn voor mijn bankrekening, maar ik kan me min of
meer bedwingen.
Protip: Spreek over de metro als je de ondergrondse tram wil nemen, maar vraag naar de subway als je honger hebt...
's Avonds afgesproken met enkele medestudenten en op aanraden van een klasgenote zijn we afgezakt naar les jardins botaniques na zonsondergang. Waarom pas als die grote vuurbal weg is? Omdat het Chinese deel dan prachtig verlicht is. Tickets lijken misschien wat aan de dure kant, maar dit is de mooiste vorm van oplichten (pun intended, no regrets). Bovendien is het insectarium inbegrepen, voor diegenen die houden van insecten, spinnen of schorpioenen (de laatste twee zijn geen insecten, weer lichtjes opgelicht...) of voor diegenen die niet persé verzot zijn, maar gerust een kijkje gaan nemen aangezien het inbegrepen is in de prijs. Er worden in het Chinese en Japanse gedeelte bovendien typische instrumenten bespeeld, leuk extraatje.
Het biodoom (te cool om gewoon zoo te noemen) naast les jardins bezoeken we wel eens een andere dag. Nu eerst mijn bed in zodat ik uitgerust naar Quebéc kan vertrekken.
Advertisement
Tot: 0.097s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.057s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
