Toronto, the story continues...

---

25 december

Nog eventjes gaan stappen op zoek naar de kerstsfeer en er toch gevonden. St. James Park, hier net buiten het hotel was mooi verlicht en dus zeker waard even te doorkruisen. Zonder kaart of enige zin van richting begaf deze reiziger zich tussen de wolkenkrabbers. Echte wolkenkrabbers zijn het niet, maar onze KBC-toren is er in elk geval niks tegen. Ik denk dat het hotel op zich zelfs groter is.

Toevallig op de City Halls gestoten, zowel het oude als het nieuwe, waar een ijspiste is gemaakt om te schaatsen. Heel gezellig, maar veel te druk om me er zelf op te wagen. Mensen die het al gewaagd hebben met mij te schaatsen, weten dat ik ruimte nodig heb om het aantal slachtoffers te beperken. Dan maar verder op pad. Ik kwam enkele raampjes tegen met popjes in die een kerstverhaal symboliseerden, à la Efteling. Ook weer heel gezellig, als er geen ambulance de rust verstoorde. De ijspiste zal zijn eigen Gregg al hebben gehad...
Tenslotte nog kerstwensen van de man in de straat, ik citeer: "Merry Christmas to you all...eat shit!!"

26 december

Yay, Boxing Day!! Zonder vrees naar het Eaton Centre gestapt, met de schrik van mijn leven weer buiten. Nee, zo erg was het niet. Na een tiental minuutjes binnen is de drang om in elkaar te kruipen in een hoekje en angstig beginnen te wenen zo goed als weg. Het was ook de keuze maken tussen binnen in het Eaton Centre of buiten met -7. Als Belgishe kouschijter kan je je niet dik genoeg inpakken, maar die Canadezen zijn zo'n temperaturen gewoon. Twee jonge dames wandelden voor me onderweg naar het hele shoppingebeuren met een trui. Zonder enige muts, sjaal, handschoenen of op z'n minst een dikke jas gaven ze een nieuwe betekenis aan "hete mokkels".

Enkele street performers en mensen die hun geloofsovertuiging verkondigen (inderdaad, verkondigen, niet opdringen) tegengekomen. Geef ze de kans om te schitteren voor de camera en ze glunderen, behalve Batman (awoert Batman, de Joker was tenminste een entertainer). Een straatdrummer zat alles te geven net buiten het Eaton Centre. Nadat ik zo'n 2 uur later opnieuw voorbij kwam onderweg naar het hotel, zat die daar nog steeds alles te geven. Zo gaat dat nu eenmaal met lefties.

Om te ontsnappen aan de drukte ben ik op zoek gegaan naar de drie oorspronkelijke verkooppunten van de tickets voor Alexisonfire, maar tevergeefs. Het eerste verkooppunt liet me weten dat ik de moed beter opgaf (dwaze sterveling), het tweede punt was al uitverkocht sinds augustus en het derde punt heb ik zelfs nooit gevonden.

Ironisch genoeg had mijn zoektoch me zo ver gebracht dat het zo goed als onmogelijk was om nog op tijd op te dagen voor het optreden. Dan maar een pizza eten in Pizza Planet, omdat het me deed denken aan mijn favoriete Disney trilogie. Hongerig van het wandelen, had ik een large pizza besteld, maar kreeg een XL voor dezelfde prijs. Na mezelf te hebben overtroffen door half Toronto af te stappen, heb ik de helft van deze reusachtige pizza verorberd in 5min. (normaal eettempo: 10min./slice). De legendarische woorden van de serveerster:"Oh my god, you killed it! How can you eat all that in such little time? O_o " zullen me blijven achtervolgen.

Oh gosh, look at the time! Tijd om op te krassen, straks wordt ik nog ge-tl;dr-d.

---