First JOB


Advertisement
Canada's flag
North America » Canada » Ontario » Kenora
May 22nd 2012
Published: May 22nd 2012
Edit Blog Post

Jaja. Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets op mijn blog heb geschreven. Nadat ik vorig jaar mijn Commerciële brevet had gehaald in Canada was het dan toch echt tijd voor mijn eerste baan. Al met al duurde het een winter maar ik ben weer terug in het continent Noord Amerika.

In maart dit jaar was het zover ik had weliswaar mijn tijdelijke visum voor Canada in de pocket wat het makkelijker maakte om een baan te vinden hier. Na vele brieven geschreven te hebben waar je weinig van hoort was het de laatste vrijdag van april wel ineens heel plotseling allemaal. Via vrienden in Canada kreeg ik te horen dat ik een bedrijf in Canada met spoed moest contacten omdat ze iemand zo snel mogelijk nodig hebben. Het enige wat ik toen wist is dat ik een Piper supercup zou gaan vliegen en naar kleine meertjes meestal moerassen zou moeten gaan vliegen voor een lodge.

Die vrijdag proberen te bellen wat niet lukte had ik uiteindelijk maar mijn CV gestuurd met een leuke brief. De volgende dag toch nog maar ff geprobeerd te bellen al lopend door de stad. Het antwoord was als volgende ja je moet minnows vangen en als je straks al je papieren op kan sturen kan ik het regelen met de verzekering of het genoeg is en als je vanavond kan aangeven dat je hier donderdag kan zijn dan heb je de baan.

Na overleg was het ook oke dat ik vrijdag ochtend aan zou kunnen komen en ik kon uiteindelijk na veel speurwerk nog wel een last minute ticket vinden naar winnipeg in Canada voor donderdag 3 mei. Al met als had ik incl. Koninginnedag waar ik nog met Daphne in Nederland heb kunnen vliegen vanaf Lelystad 3 dagen de tijd om alles te regelen spullen pakken en mensen gedag te zeggen.

Het werd wat haasten maar het is gelukt en 3 mei ‘s ochtends zat ik weer is op schiphol voor mijn vlucht richting Canada met een visum en een baan in aantocht in de pocket.

Nadat ik in Winnipeg was geland moest ik mijn visum regelen. Een vrij kleine luchthaven en toen ik aankwam wiste ze al meteen wie ik was en dat ik kwam voor een visum. Wel apart en grappig. Ik werd apart genomen en na een paar vragen kreeg ik dan een papieren documentje wat mijn visum was voor een jaar. Ik had het lastiger verwacht maar voelde als een warm welkom.

Daarna de bus gepakt en vrijdag ochtend aan gekomen in mijn nieuwe verblijf voor de komende zomer. White wing resort wat ongeveer 15 min rijden ten zuiden van Ear falls ligt. Ear Falls is een dorpje met 1000 inwoners en verder alleen maar meren en bossen in de omgeving. Hier aangekomen meteen kennis gemaakt met de eigenaars hier. De eerste dag was het vooral mezelf beetje installeren en de dagen erna was het een beetje werken in de lodge zelf. Die zou pas 18 mei open gaan maar er moest nog van alles gedaan worden. Na 3 of 4 dagen mocht ik dan eindelijk vliegen. Ik werd uitgecheckt op de supercup door piloot van 2 loges verderop. Dit ging opzich wel prima maar was wel erg wennen. Na 2 dagen zelf nog maar is geprobeerd om een beetje te wennen en daarna was het tijd om echt aan het werk te gaan. Ook werd het me meer duidelijk wat nou de bedoeling is. Ik moet kleine visjes vangen welke worden gebruikt voor het vissen hier. Ze moeten allemaal levend blijven want worden verkocht als levend aas. Het was allemaal iets anders dan ik had voorgesteld ook al wist ik ook niet precies hoe alles zou lopen. In het begin was ik vooral bezig met de fuiken uitzetten. Meestal lagen ze her en der in de bosjes bij de meertjes. Op zich is dat wel leuk om te doen ook al kost het wel veel tijd. Je parkeert het vliegtuig dan tegen het moeras aan en staan tot je enkels of soms dieper in het water. (ben blij dat ik laarzen heb gehaald). Vooral sochtens is het mooi dan is alles zo stil en hoor je veel vogels om je heen en ben je echt in de bush. Heb helaas alleen nog maar vanuit de lucht elanden gezien maar verder zitten die hier veel en beren en wolven en hoop herten. Ondertussen ben je dan een beetje de fuiken aan het controleren en reparen voor het seizoen. Daarna is het hoofdzakelijk de fuiken in het water zetten en de volgende keer alleen maar legen.

Dat is dan ook het gene wat ik nu doe. In het toestel in de 2e stoel eruit gehaald en heeft plaats gemaakt voor een bak met water en een luchtpomp. Je vliegt lang de meertjes en ondertussen op ooghoogte contact maken met visarenden enzovoorts en ondertussen kijken of je tussen alle bossen nog wat leuke dieren ziet en vooral ook de vogels ontwijken😉. Als je geland bent moet je vanaf de float dmv een zelf ontworpen tool het vliegtuig taxiënd besturen en ondertussen de fuiken legen en weer vullen met deegballen als zijnde aas. (1/4 bloem 3/4 kuikentjes starter). Zo doe je je rondje op het meertje en voordat je vertrekt ververs je het water nog een en dan op naar het volgende meertje. De meertjes die ik vlieg zijn allemaal erg krap wat het allemaal wel een leuke uitdaging maakt. Maar daar is het toestel wat ik vlieg ook geschikt voor en het doet zijn werk prima. Nog geen boom toppen geraakt😉.

Ondertussen gaat het hier wel prima. Ik had een beetje een bad start maar oke. Ik moest erg wennen aan de manier van omgang hier vooral met de eigenaar. Hij behandelde me beetje als slaaf en maakte zat uren en opgegeven moment vond ik het wel welletjes dus aangeven en toen was het alleen van ja je kan de baan niet aan bla die bla en zou iemand naast mij inhuren zodat we samen zoude gaan vliegen. Uiteindelijk is die jongen gekomen alleen bleek hij niet genoeg uren te hebben. En uiteindelijk staat hij ook weer op het punt te vertrekken en blijft het voorlopig ff rustig. Wat ik zo hoorde schijnt het in dit wereldje wel beetje normale manier van doen te zijn hoe je hier word behandeld. De eigenaar is ondertussen ook wel beetje gekalmeerd en ondertussen weten we ook wel wat we aan elkaar hebben en gaat nu wel goed. Het blijkt dat die visjes ook wel erg belangrijk zijn en ik liep al 1.5 achter de feiten aan. Ze worden voor goud geld verkocht 25cent per visje en het zijn grote klanten die ze hebben en niet kunnen verliezen. Maar gelukkig is het rustiger nu en gaat het wel zijn gangetje.

Ondertussen ook al aardig wat uurtjes rond gevlogen dus het is ook goed voor de uren en mijn ervaring.

Btw het post adres is



White wing resort

P.O. Box 224

Ear Falls, Ontario P0V 1T0


Additional photos below
Photos: 19, Displayed: 19


Advertisement



23rd May 2012

Welkom terug
Hi Timo: Leuk te horen dat je terug bent in Canada. Geniet van de wildernis maar vergeet Kelowna niet Beste wensen. Peter Vreeswijk 250-762-8017.
23rd May 2012

wow
Hee geweldig man voor je dat het nou eindelijk gaat worden waar je je zo voor hebt ingezet. Las net je blog en je hebt daadwerkelijk een baan als piloot in canada!!!!!! Nou ik neem mijn petje voor je af jongen, je hebt het 'm toch maar geflikt! We blijven je blog lezen en zijn benieuwd. Corne
23rd May 2012

Hi fisherman
Leuk te horen dat je uiteindelijk je droom hebt kunnen waarmaken en in Canada beland bent, Timo. Ben benieuwd of je het werk dat je nu doet nog een jaar volhoudt, maar avontuurlijk is het wel. Inderdaad wennen aan de manier van met elkaar omgaan daar, maar je zult er wel je weg in vinden. Mooi is het er in ieder geval en in je vis-loze vrije tijd kan je daar zeker van genieten. Ik wens je alle succes toe! Groetjes uit Oudenbosch, Annemieke

Tot: 0.091s; Tpl: 0.013s; cc: 9; qc: 50; dbt: 0.0556s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.1mb