Yasodhara Ashram -vanaf 27 september-

---

We waren allebei nog nooit op een Ashram geweest en wisten dus niet zo goed wat we moesten verwachten. We hadden wel gehoord dat het een celibataire gemeenschap was, dus op de pont erheen waren we nog even extra knuffelig.
Op de Ashram werden we ontvangen door een aantal zeer vriendelijke vrouwen, die al een aantal jaren daar woonden. Na het inchecken werden we allebei naar onze kamers gebracht, Ciarán naar het mannenhuis en Judith naar één van de vrouwenhuizen. Hierna hadden we tijd om met hulp van een kaartje het terrein een beetje te ontdekken.
Het was er, zoals mensen gezegd hadden, prachtig! Aan de kant van het meer waren allerlei kiezelstrandjes. Centraal was een tuin, zo groot als een sportveld, met allerlei groenten een paar kassen en fruitbomen. Dit gedeelte was omheind om de wilde dieren uit de tuin te houden. Op een rots boven de strandjes was een witte tempel gebouwd, de Temple of Divine Light, met een bijzondere architectuur, die de oprichtster van de Ashram uit haar dromen gerealiseerd heeft. Helaas heb ik hier geen foto van gemaakt, maar die kun je op hun website wel vinden! Er was een gemeenschapsgebouw waar de lessen en maaltijden gedaan werden.
Mensen op de ashram waren erg vriendelijk, maar de meesten waren er niet op zoek naar sociale contacten. Dit werd zelfs ontmoedigd door de guru's. De maaltijden werden dan ook in stilte genuttigd. Elke ochtend begon met een rustige Hatha Yoga (beweging) sessie om tien voor zeven. Daarna werd er ontbeten. Na het ontbijt begonnen we direct met Karma Yoga (onzelfzuchtige diensten), waarbij we allerlei klusjes in en om het complex te doen kregen. Zo ging Judith in de tuin werken, waarbij ze eindelijk een beer te zien kreeg. In een van de appelbomen naast de tuin zat op een gegeven moment namelijk een zwarte beer van de appels te snoepen. Een residente vrouw heeft de beer gauw weggejaagd. Hierdoor kon Ciarán hem niet meer zien. 's Avonds na het eten was er een Satsang in de tempel. Dit bleek een soort kerkdienst te zijn, waarbij mantra's gezongen werden en gelezen werd uit boeken van belangrijke guru's. Er werd gebeden voor het Divine Light, wat voor ons een beetje onwenning voelde aangezien we beiden niet gelovig zijn.
Tussen het middagwerk en avondeten gingen we snel even zwemmen in het meer, vanaf het kiezelstrand. Het water lijkt overal in Canada altijd koud te zijn, dus dat was erg verfrissend! Er waren geen hekken om het terrein heen, waardoor er regelmatig wilde kalkoenen op het terrein kwamen. Op een avond toen we terugliepen van de Satsang zagen we een beestje van ons wegrennen over het pad. Toen het in het licht kwam, zagen we dat het een stinkdier was; Gelukkig heeft hij zich kunnen inhouden. :-)
Na drie dagen vertrokken we weer van de Ashram om de volgende dag door te reizen van Nelson naar Pincher Creek, Alberta. Een nieuwe provincie, een nieuwe tijdzone en nieuwe avonturen!

---

Comments

[Tineke de Boer]

Tof allemaal!
Hoi Judith en Ciarán, wat leuk dat jullie in Alberta zijn. Ik ben ook in Canada geweest toen ik zesties was. Mooie en spannende verhalen zeg. Ik wens jullie daar in Canada hele fijne en gezegende kerstdagen toe en een goede jaarwisseling en een vernieuwend 2012. Liefs van Tineke